Men is nog nauwelijks begonnen, maar de eerste slachtoffers van de klimaathoax – gewone burgers die ‘van het gas af’ moeten – klagen al steen en been.

Het Algemeen Dagblad ging kijken in de Nijmeegse wijk Meijhorst, waar 132 al wat oudere sociale woningen worden aangepakt. De klachten liegen er niet om: de techniek is voor bewoners beroerd, de beloofde budgettaire neutraliteit wordt niet waargemaakt (onverwacht!), de toegepaste technieken begrenzen de vrije keuze van de burgers door limitering van wat men doen kan met de warmteknoppen en als onmiskenbaar kenmerkend voor de hele klimaathoax en hoe men daar mee om gaat: de communicatie is een fiasco. Zo wordt die door de burgers ervaren, althans.

Eerder alarmisme over het verbouwen van een wijkje in Amsterdam blijkt nu een trend te zijn. Dat daar de huizen zullen worden verwarmd door het AEB is niet meer dan een toevallig teken aan de wand, als je het bekijkt en de klachten van bewoners las weet je echter al hoezeer het mis is. Maar trendsetters hebben nu eenmaal alle problemen, waarna de volgers daarvan profiteren? Dat is althans de theorie. Daar staat tegenover dat de afgelopen maanden eveneens duidelijk is geworden dat we met de warmtepomp geen technologie hebben die nieuw is en de kinderschoenen ontgroeien zal, de mankementen zullen structureel zijn.

Over de Klimaathoax heb ik eerder al geschreven dat mijns inziens de omarming er van door de Regentenpartijen bij hen primair populair werd als een manoeuvre om de mislukking van de multiculturele samenleving en alle daaruit voortvloeiende ellende te kunnen negeren – te druk met de klimaattransitie, niet waar? Veel belangrijker – vindt men nu in Den Haag – is dat het de samenwerking met de GroenLinkse zeloten hiermee op een redelijk niveau brengt. Veel commentaar natuurlijk nog steeds, maar de stemverhoudingen in de Tweede Kamer vertellen het echte verhaal. Wat moet dat een opluchting zijn geweest voor die Kamerleden van de Regentenpartijen. Wat op de achtergrond ook speelt, zal hen verder worst zijn, met hun gemiddelde politieke horizon van drie weken.

Maar ze werken toch aan het klimaat, dat is toch langere termijn planning? Nee. Iets wordt pas langere termijn planning als je een beeld hebt van wat je wensdromen kosten gaan. Die heeft men niet alleen niet, men wil ze ook niet. Syp Wynia constateerde vorige week dat de Groene Staatsgreep is begonnen, ook op EU-niveau. Hoezeer dat waar is zag ik bij toeval in een oud knipsel dat onderdeel was van een artikel over Zweedse verkiezingen:

Veelzeggend, nietwaar? En o zo herkenbaar. Door te blijven hoaxen dat de levens van allen worden bedreigd lijkt de politiek te denken dat daarmee enige eenheid kan worden gekweekt tussen van elkaar afkerige bevolkingsgroepen. Het beeld dat wordt gepromoot – zonder dat ook te benoemen – is dat van dieren die gezamenlijk en zonder onderling gekrakeel voor het vuur van een bosbrand wegvluchten.

Prachtig.

Wat zouden die dieren doen als blijkt dat hun paniek niet gerechtvaardigd was, maar dat ze uit hun rijke territoria zijn gevlucht zonder kans op terugkeer om daar opnieuw te genieten van de grazige groene weiden die dan voor altijd verloren zijn gegaan? In de veel minder voedzame nieuwe territoria zal de samenleving der dieren beginnen met een slachting van de zwaksten.

Mensen zijn zo niet. Mensen richten zich eerst op ‘de schuldvraag’. Schuldvragen verenigen zo mogelijk nog meer dan de angst voor een gezamenlijk te ervaren natuurramp. En wie als eersten  verantwoordelijk zijn voor het verlies van de rijke territoria met de grazige groene weiden zullen daarvoor de prijs betalen.

Komende winter zullen de eerste slachtoffers van de klimaattransitie gaan vallen in de wijken die ‘van het gas af zijn’. Rondom mensen die daar op gespitst zullen zijn, ook nog. Die nog kleine groepen zullen weinig gewicht in de schaal leggen, en de klimaattransitie zal onverminderd door gaan. Tijdens de winter van 2020/21 zal de groep slachtoffers derhalve al een stuk groter zijn. Veel mensen zullen het niet langer pikken, want vluchten kan door de huisvestingsdruk van hordes immigranten nog nauwelijks. Bovendien is alles onbetaalbaar geworden. Wie op de nominatie komen om van het gas los te worden gemaakt zullen zich gaan verzetten.

Grote problemen van de overheid in het vooruitzicht als dat om zich heen gaat grijpen. Zodra de eerste gemeenten gaan heroverwegen kun je er vergif op innemen dat de onrust enorm vergroot zal worden.

De klimaathoax kan een recept blijken voor grote onrust en revolutie, die inderdaad zeer diverse groepen zou kunnen verenigen. Maar niet op de manier die de regering hoopte. Met een beetje pech heeft zij de ondergang van het eigen systeem gearrangeerd.

---

Meer over de klimaathoax, èn onze visie daarop, vindt u hier.