Via politieke tweets ontstond bij Frans Groenendijk de realisatie dat de Nederlandse regering betreffende het Corona-virus alleen koerst op consensus, zonder zelf na te kunnen denken.

Ik sta in dit artikel kritisch, ook zelfkritisch, stil bij overeenkomsten en verschillen tussen een succesvolle Israëlische en een ietwat mislukte, sociaaldemocratische, Amerikaanse politicus. En in contrast eindig ik met onze eigen regering.

De Israëlische premier Netanyahu en de Amerikaanse Bernie Sanders – die op zijn zeer oude dag best nog wel een keertje president van de Verenigde Staten zou willen worden – deden allebei recent uitspraken over het Corona-virus. En best opmerkelijk: die lagen eigenlijk niet zo héél ver uit elkaar. Ik beoordeelde ze echter totaal verschillend.

Als eerste las ik de uitspraken van Sanders, op het onvolprezen Breitbart in een stuk getiteld “Sanders: Because of Trump’s Incompetence Coronavirus Deaths May Exceed WWII Rates“. Mede als gevolg van mijn boosheid over de lakse omgang met Covid19 door de Nederlandse overheid en mijn afkeer van het hippie-denken van lieden als Sanders, sloeg ik vervolgens zelf een plank mis. Ik zag eerst op Twitter een korte versie van de videoclip waar het Breitbart artikel op gebaseerd was en reageerde met:

Leaving US voters (and everybody else) with the question: is this edited or is #DementiaJoe now competing with #DementiaBernie?

Door mijn afkeer van alles wat riekt naar linksextremisme, ontgingen mij twee zaken. Op de eerste plaats waren de uitspraken van Sanders een stuk minder extreem dan ze leken. De kop van Breitbart was misleidend.

Sanders had niet gesproken over het totale aantal doden in de Tweede Wereldoorlog, maar over het aantal militaire slachtoffers aan Amerikaanse zijde. Dus over ruim 400 duizend doden in plaats van bijna 80 miljoen. Echt een andere orde van grootte wel.

Politiek in zekere zin belangrijker is de kwestie waar Sanders nu eigenlijk voor staat. Sanders’ verhaal over Corona zat boordevol met opmerkingen over zaken die vrijwel niets te maken hadden met de aanpak van de epidemie zelf en des te meer met zijn neiging om alles onderdeel van een soort klassenstrijd te willen zien. Dat er veel mensen ziek worden en zelfs dood gaan was erg, maar het was extra erg dat vooral arme mensen de dupe zouden worden.

Vanwege die insteek wordt Sanders door heel wat mensen afgeschilderd als communist. Niet door Trump, overigens! Die noemt hem een radicale sociaaldemocraat. Hij is dan weer wel zo gehaaid dat hij zegt dat anderen Sanders een communist noemen. In de waarneming van veel Amerikanen is het verschil weinig belangrijk omdat partijen die zich zo noemen echt onbetekenend zijn.

Sanders komt in de context van de Covid19-pandemie – net als in elke andere context – met absurde beschuldigingen aan het adres van Trump. Goed beschouwd steekt hij daarbij echter positief af tegen Joe Biden, de man die inmiddels beduidend meer kans lijkt te maken om namens de Democraten de strijd aan te mogen gaan met Trump. Ter illustratie:

Biden offered his rebuttal of Trump’s remarks in a press conference of his own on Thursday, accusing the president of “xenophobia” over his use of the term “foreign virus” and slamming the travel bans issued to stem the spread of the disease.

Vooral de grenzen open laten, ja.

Somber en bezorgd
Minder dan een halve dag nadat ik mijn hoofd had geschud over de uitspraken van Sanders, stuitte ik op die van Netanyahu. Somber en bezorgd (zie de foto bij het artikel!) sprak hij niet alleen over de vrees dat het virus wereldwijd tientallen miljoenen mensenlevens zou kunnen kosten, maar ook over de mogelijkheid om de crisis in eigen land te lijf te gaan met een nationale eenheidsregering. Israel today schrijft hierover:

Als de partijen er tegen alle verwachtingen in, in slagen een nationale eenheidsregering te vormen, zal de Corona-crisis de langste politieke crisis van Israël hebben opgelost.

Netanyahu verwees niet naar de Tweede Wereldoorlog maar naar de Spaanse Griep van onmiddellijk na de Eerste Wereldoorlog. Om meerdere redenen een veel toepasselijker vergelijking. Maar waren dat nu de twee redenen waarom ik de uitspraken van Sanders en Netanyahu zo verschillend beoordeelde?

Zaken op hun plaats
Weer minder dan een dag later stuitte ik via YouTube op de opmerkelijke kritiek van Tucker Carlson op Sanders, waar ik de afbeelding bovenaan aan ontleend heb. Die kwalificatie “.. lamest revolutionary ever …” had helemaal niets te maken met Corona maar dankzij de deze kritiek vielen voor mij een aantal dingen op hun plaats.

Het draaide om een interview dat de hysterische Hillary-fan Meaddows met Sanders had, onmiddellijk na de voor hem tegenvallende resultaten op Super Tuesday (op 4:11 in de video). Daar zegt hij dat Biden vanzelfsprekend de kandidaat moet worden, niet alleen als hij de meerderheid van de gedelegeerden achter zich heeft gekregen, maar ook als hij geen meerderheid haalt, maar er wel meer achter zich krijgt dan hijzelf. Geen majority – waarvan sprake is in de regels van de partij – maar een plurality.

Aan dit optreden van Sanders wijdde ikzelf ook een tweet, waarin ik constateerde dat de oude man schijnbaar de handdoek al in de ring gooide, maar Carlson gaat nog een stapje verder. Hij wijst op een gebeurtenis op een eigen bijeenkomst van het Sanders-kamp. Die werd gekaapt door lieden die hem nog niet radicaal genoeg vonden en hij liet dat toe en maakte niet eens zijn eigen speech meer af.

Nogmaals: Sanders heeft dus al met opmerkelijke nadruk beloofd dat hij plaats maakt voor Biden op het moment dat dat volgens de regels van de partij nog helemaal niet zou hoeven. Hij wil als het ware heiliger zijn dan de spreekwoordelijke (!) paus. En daarmee komen we terug bij de vraag: communist of sociaaldemocraat?

Eigenlijk kunnen we met een Nederlandse bril op die vraag nog wat aanscherpen: bij welke Nederlandse partij zou hij het beste passen? In ieder geval niet bij GroenLinks. Zo’n tweet als waarmee Klaver in verband met de Corona-crisis kwam, zie ik zou gauw nog niet komen van Sanders:

Bij de PvdA dan? Daar is wel iets voor te zeggen. De voorloper van de PvdA is een afsplitsing van de toenmalig communistische partij en lange tijd hebben ze daar ook naar verwezen en ja, ook naar gehandeld. Maar zelfs na de revolutiepoging van Troelstra in 1918 zijn ze niet doorgeschoten in iets dat doet denken aan dat opgeven à la Sanders.

In de Nederlandse context zou Sanders eerder een SP’er zijn.
Net als Sanders weliswaar opererend vanuit een levensgevaarlijke naïviteit en met een uiterst bedenkelijk ‘revolutionair’ verleden, maar eigenlijk toch wel beduidend meer integer en minder corrupt dan clubs als PvdA, GroenLinks en D66 om van onze minister president maar te zwijgen. En de SP laat zich ook door GroenLinks en PvdA bespelen, zoals de top van de Democraten dat met Sanders doet.

Van 5000 doden wereldwijd naar 400.000 doden in de VS?
Tot nu toe zijn ruim 5000 mensen overleden aan Covid19 en het aantal nieuwe gevallen en het aantal doden in China loopt al terug. Wanneer je je dan ook nog bedenkt dat jaarlijks een veelvoud van die 5000 overlijdt aan de ‘gewone griep’, kunnen die voorspellingen over 400.000 doden in de VS of tientallen miljoenen wereldwijd hysterisch overkomen. Intussen heeft de WHO (Wereld Gezondheid Organisatie) het ook over zulke hoge aantallen.

Zo langzamerhand weten gelukkig al veel mensen dat er percentueel aanzienlijk meer Corona-zieken dood gaan. Bedenk ook dat elke griep weer anders is. En verder zit een belangrijk verschil met de ‘gewone’ griep in het beslag op de gezondheidszorg. Een enorme belasting voor de mensen die werken in de gezondheidszorg, maar dat niet alleen: middelen (intensive care bedden bijvoorbeeld!) die nodig zijn voor optimale zorg voor de Corona-zieken zijn ook nodig voor andere zieken. Dat zorgt voor vele gruwelijke dilemma’s. Minimaal.

Maar daarnaast is er inmiddels ook veel meer bekend over het verschil in het verloop van die aantallen per land. Verschillen die voor een fors deel te maken hebben met (tijdige) maatregelen die overheden konden en wilden nemen. Met een paar minuten zoeken stuit je inmiddels op informatie waarover het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) zelfs nu nog niet lijkt te beschikken…

De groei van het aantal zieken is in Italië nu groter dan op het ergste moment in China…

Europa is inmiddels het epicentrum van de pandemie…

Dit buitengewoon informatieve artikel werd al 18 miljoen keer bekeken. Auteur Pueyo toont dat hij de juiste wetenschappelijke insteek heeft. Ik heb niet eens moeite gedaan om te achterhalen of hij zelfs maar medicus of statisticus is, laat staan epidemioloog! De focus van het hele artikel – een pittig stuk, maar het kost eigenlijk niet heel veel tijd het te lezen en het belang ervan te laten doordringen – is op tijdige maatregelen.

Pueyo geeft niet alleen vergelijkingen tussen aantallen Covid19-zieken, genezen en dode patiënten over landen en delen van landen (met name in China), maar maakt ook een zeer relevant uitstapje naar de (terecht) beruchte Spaanse Griep. Dat laat zien dat ook toen er groot verschil was in aantal doden afhankelijk van de mate van doortastendheid van de (lokale) overheid.

Voor het geval u geen tijd en/of moed heeft om het hele stuk te lezen, geef ik u de meest aansprekende grafiek uit het stuk.

Een dag later de juiste maatregelen nemen >> 40% meer zieken. En bij het zich ontvouwen van Italiaanse taferelen kans dat dat het aantal doden nog sterker stijgt.

Ik vrees dat de RIVM-teksten zoals deze niet onder de aandacht brengt van de regering. Gezien de geringe beschikbaarheid van het aantal bedden en tests, de tot voor zeer korte tijd uitzonderlijke laksheid van overheidswege en de grote bevolkingsdichtheid in ons land, bestaat een reële kans dat we over een jaar kunnen vaststellen dat ons land een van de zwaarst getroffenen zal zijn geweest. En let wel: dat is niet de schuld van (de directeur van) het RIVM.

De schuld ligt niet bij het tekortschieten van de leiding van het RIVM maar bij Rutte cs die fanatiek en volhardend falen in het onderkennen van de beperkingen van het RIVM. Een vergelijking met de klimaathysterie dringt zich op.

En dan doel ik niet op dat krankzinnige verschil in de hoeveelheid aandacht en gevoel van urgentie tussen die twee bedreigingen. De kans dat we in de komende eeuw (!) de dijken nog extra moeten ophogen afgezet tegen de grote snelheid waarmee het virus zich verspreidt. Hoe pijnlijk dat zoveel invloedrijke mensen zo weinig lijken te begrijpen wat ‘exponentieel’ betekent.

Nee ik doel op de manier waarop Rutte cs zich verschuilen achter experts. Natuurlijk moeten hoge ambtenaren en politici een beroep doen op experts. De beoordeling van de expertise van de experts is echter een verantwoordelijkheid van de politici. Maar ook inzicht en visie worden uitbesteed aan instellingen als het RIVM. Rutte cs stellen zich op als PR-medewerkers van ‘experts’. Voor de beoordeling van het expertise niveau vaart men fanatiek blind op consensus-gekte en bureaucratie.

---

Meer over het Corona-virus (aka Covid19) en haar economische gevolgen vindt u hier op Veren of Lood.