De Corona-crisis toont als altijd dat opportunisten prompt uit hun holen komen om verbetering te claimen op basis van hun eigen hang-ups.

Hèt bepalend medisch gremium in Nederland voor de bestrijding van het Corona-virus is het Outbreak Management Team, OMT, bestaat overwegend uit vrouwen. Deze artsen epidemiologen, virologen en microbiologen sturen beleidsbepalend advies naar de directeur-generaal van de Gezondheidszorg, die het doorspeelt aan het kernkabinet dat de Corona-crisis bestrijdt. Het OMT bestaat uit 19 academici waaronder 9 hoogleraren. Van die 19 hebben 11 personen het vrouwelijke geslacht en 8 het mannelijke geslacht, dus 60% om 40%. Het beleid wordt voor de meerderheid door vrouwen bepaald.

NRC-journalisten – de dames Maral Noshad Sharifi en Maartje Somers – zijn slachtoffers van het besmettelijke feminisme-virus: “Vrouwen in de frontlinie, mannen aan het roer” kopte NRC deze week. Dat klopt niet. Wat mij betreft is geslacht niet relevant. Het gaat om de beste persoon op de juiste plek om een zo goed mogelijke job te vervullen. Het draait om talent, kunde, betrokkenheid en doorzettingsvermogen: prestaties dus. Het onderverdelen naar geslacht of wel fysiek onderscheid waar een mens zelf niets aan kan doen dan ook is verwerpelijk en racistisch volgens iedere definitie. We leven in een meritocratie en dat kunnen we beter zo houden.

Sharifi en Somers constateren dat “vrouwelijke leiders het tijdens Covid-19 beter doen dan mannen, kijk maar naar IJsland, Noorwegen, Duitsland, Nieuw-Zeeland en Taiwan.” Dit is een boude en simplistische bewering. Afgezien nog van het feit dat elke wetenschappelijke onderbouwing ontbreekt, lijkt het me ook te vroeg om hiermee te komen. Er spelen immers zoveel zaken hierbij, anders dan het geslacht van de premier. Sharifi en Somers menen dat vrouwen te weinig beslissingsbevoegdheid hebben want “als het op de zorg aankomt hebben vrouwen de meeste ervaring, maar ook de minste macht.” Dom, dom, dom: dames, het gaat in dit leven niet om macht en inkomen maar om datgene wat je goed kunt, waar je plezier in hebt en waar je eerlijk voor beloond wordt. Laat die frustratie en dat machtsstreven eindelijk eens achterwege.

Zorgverleners worden te karig beloond. Vandaar dat ik er steeds voor pleit die salarisschalen, de handen aan het bed, fors te verhogen. We weten nu meer dan ooit hoe afhankelijk we zijn van zorgverleners en hoe dankbaar we hen moeten zijn. Terzijde: we weten nu ook meer dan ooit hoe idioot ons salarisbouwwerk er uit ziet na de discussies rond de salarissen van de CEO’s van Air France KLM en de Raad van Commissarissen. Is het geen tijd dat we hier eens fundamenteel over nadenken.

En betrek dan wat mij betreft ook de particuliere vermogensverdeling erbij. 13,3 miljard dollar vermogen bij Charlene de Carvalho is ridicuul. We hebben nog niet gehoord dat deze persoon van het vrouwelijke geslacht met één of twee miljard empathisch te hulp snelt. Ze blijft bovenop haar pot met gouden dukaten zitten.

Bij radicaal feministe Janka Stoker, hoogleraar Leiderschap aan de Universiteit van Groningen, draait het ook om ‘meer macht voor vrouwen’, zoals uit voornoemd NRC artikel blijkt:

“ergens diep in ons bestaat een hardnekkig idee dat een goede leider masculien – en dus een man- is, juist in crisistijd. Na de financiële crisis in 2008 was de verwachting dat dit zou veranderen. De stereotype ideale leider had nóg minder feminiene eigenschappen dan ervoor.”

Brits onderzoek toont dat 80% van de vrouwelijke populatie graag masculiene, gespierde en daadkrachtige mannen aan hun zijde heeft. Het zit blijkbaar diep in ons en daar moeten we mee leven. Radicaal feministe Janka Stoker laat het er niet bij zitten. Ze adviseert samen met haar collega Harry Garretsen “Sla die apenrots plat met een quotum en beëindig de hegemonie van de middelmatige manager” Onder deze gewelddadige titel schrijven ze

“..als gevolg van het vrouwenquotum verdwijnen middelmatige managers en stijgt zo het competentieniveau. Sla die apenrots plat met een quotum en beëindig de hegemonie van de middelmatige manager. De heersende macht, in casu blanke, en ook vaak oudere mannen, domineren het selectieproces met als gevolg middelmatige competente managers.”

Wat een walgelijk denigrerend stukje tekst tegenover ouderen, minachting voor mannelijke leidinggevenden. Mannen zijn ‘dominant, oud, blank, incompetent’?  ‘Apenrots stuk slaan’?. Vreemd, vrouwen melden ons dat ze zo empathisch zijn. Of alleen als het hen zo uitkomt? Vrouwen in de zorgsector, jullie doen het geweldig! Ga zo door!

---

Meer over het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak en de economische gevolgen vindt u hier op Veren of Lood.

---

Frits Bosch is auteur van “Wereld op een keerpunt”, “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer. Linkjes in zijn biografie