Officieel wordt Brexit natuurlijk niet uitgesteld, maar wie kijkt naar wat overeengekomen is, kan zich niet aan juist die indruk ontworstelen. Het nu gepubliceerde akkoord is een paniekresultaat van een incompetente en bange Conservatieve regering.

Kijk wat het altijd betrouwbare Teletext er over schrijft. Vooral de laatste alinea is veelzeggend:

Effectief is het enige dat het UK dus kwijt is haar stemrecht. Al het andere waar men zo tegen was blijft gewoon bij het oude. De regering-May heeft kristalhelder volledig gefaald in de onderhandelingen, en durft een ‘harde Brexit’ evenmin aan. EU-onderhandelaar Barnier kan trots zijn op zichzelf, en is dat dan ook:

Bedrijven en burgers in de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk hoeven zich voor volgend jaar nog geen grote zorgen te maken over de brexit. De EU en Groot-Brittannië hebben een akkoord over een overgangsfase, waardoor de eerste twee jaar na de brexit alles min of meer bij het oude blijft. Er zijn nog wel grote meningsverschillen over hoe het vanaf 2021 verder moet.

EU-onderhandelaar Michel Barnier toonde bij de presentatie van het akkoord tientallen vellen tekst, voor een groot deel geel en groen gearceerd. Dat zijn de delen waarover de EU en Groot-Brittannië het eens zijn. Maar op de vellen waren ook hele stukken tekst niet ingekleurd. Over die delen, de taaiste onderhandelingspunten, liggen de standpunten van de partijen vaak ver uiteen.

Er zijn een paar problemen waar men niet op afzienbare termijn uit zal komen, wellicht wel nooit. Dat is de belangrijkste reden voor dit uitstel.

De EU wilde eigenlijk vandaag een oplossing voor [het probleem van de Ierse grens], maar gaf de Britten uiteindelijk meer tijd. Barnier en de Britse onderhandelaar David Davis schuiven die hete aardappel voor zich uit.

Desondanks is men bij de NOS uitgesproken tevreden:

Met een akkoord over de overgangsfase hebben de EU en Groot-Brittannië vooral tijd gekocht. Ze kunnen veel van de moeilijkste knopen nu doorhakken tijdens de overgangsfase. Dat geldt voor de Ierse kwestie, maar ook voor het opstellen van een handelsakkoord. Het uitonderhandelen van een handelsakkoord kost in de regel vele jaren. Wat dat betreft is een kleine twee jaar extra geen overbodige luxe.

Want:

Het is moeilijk om punten te vinden waar de EU niet zijn zin heeft gekregen. Groot-Brittannië krijgt in de overgangsfase weliswaar alle voordelen van het EU-lidmaatschap (vrij handelen met de EU), maar moet zich in ruil daarvoor ook aan alle EU-regels houden.

Dat is wat ik uitstel van knopen doorhakken noem.

Maar misschien leert het paard wel zingen. Anders gezegd, wellicht keert het UK uiteindelijk op haar Brexit-schreden terug. Want in 2020 zijn er in het UK weer verkiezingen, en de huidige stand van de peilingen suggereert dat de Conservatieven weliswaar de grootste partij zullen blijven, maar dat de meerderheid van het parlement linksleunend zal zijn, vooral door de omvang van de Schotse nationalisten (SNP) en Labour opgeteld. Dat zou twee scenario’s in beeld brengen: Schotse onafhankelijkheid, of alsnog binnen de EU blijven. Voor iets anders zal de SNP niet tekenen, en het referendum is tegen die tijd alweer vier jaar terug, zodat men het veilig zal denken te kunnen negeren. Reken er op dat premier Corbyn er een weg rond weet te vinden.

Een heel wat kritischer analyse dan die van de NOS vindt u overigens hier.

Dat Nigel Farage ontevreden is zal niemand verbazen. Met UKIP in scherven is het niet eenvoudig voor te stellen dat hij en die partij weer een rol van betekenis zullen gaan spelen, maar er zijn gekkere dingen gebeurd in het huidige Europa. Dat zou de Conservatieven met zekerheid de verkiezingen van 2020 kosten is dan iets waar we weer rekening mee zullen moeten houden.

Are you happy with the Brexit transition deal? @Nigel_Farage is taking your calls live on LBC #FarageOnLBC https://t.co/32iHocV2VD

— LBC (@LBC) March 19, 2018

---

Meer over Brexit vindt u hier