Nu de meest waarschijnlijke en logische afloop van het onderhandelingsproces met Brussel zal eindigen met een No-Deal-Brexit, gaat in Brussel de trukendoos weer open.

Bij een No-deal werd er van uit gegaan dat alle resultaten van de onderhandelingen met De EU van tafel zouden zijn. Dus ook de afkoopsom van €37 miljard die het UK zou betalen om vrij te zijn van al haar (imaginaire, volgens het UK) verplichtingen aan de EU. Maar gisteren schreef The Independent plotseling:

Britain would keep paying into the EU-budget for years after a no-deal Brexit under contingency plans drawn up by the European Commission.
In a move likely to enrage Brexiteers and cause yet another political row in Westminster, on Wednesday Brussels unveiled proposals for the UK to keep up its payments for the 2019 EU budget and beyond.

Aan het einde van alles gaat het de EU altijd maar om twee dingen: geld en macht. En dan is er nog het moment dat het UK in zou moeten stemmen met deze onzalige aanpak: 18 april, dus na de datum van 29 maart waarop Brexit officieel plaatsvindt. Het excuus is een verhaal dat we al vaker hoorden:

“What we were thinking is we need to give a period which would allow some time for reflection,” one EU official said of the chosen cut-off date.
The EU says keeping up payments would help soften the impact of the no-deal cliff edge in areas such as agriculture and research funding that rely on EU payments.

Maar:

Officials admit they cannot force the UK to make any payments once it has left the bloc, though they hope Britain will take up the offer.

Daarmee liggen de kaarten op tafel. Als het UK niet betaalt, gaat Brussel ongetwijfeld ‘vals’ spelen, door extra heffingen op producten uit het UK te plaatsen. Die datum van 18 april suggereert eveneens dat de EU zorg zal dragen – ter aanmoediging – voor een enorme chaos bij de afhandeling van de Britse export naar de EU aan de grenzen in die eerste weken na 29 maart.

Is een dergelijke druk op het UK slim? Het lijkt mij van niet. Opnieuw zien we de hoogmoedigheid van het dictatoriale Brussel in optima forma. Maar dit is het soort zaken dat op het UK traditioneel als een rode lap op een stier werkt. Daar kunnen Napoleon en Hitler van meepraten. Gaan Juncker cs dat beter doen? Voorstelbaar is het nauwelijks.