“Hoe vieren jullie dit jaar Kerstfeest?”, werd mij vanmiddag gevraagd. “Met de hele familie”, antwoordde ik. “We hebben een compleet edelhert.”

“WÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁTTT!!!”

Tja, die geïmporteerde ree-biefstukjes ben je wel eens zat. Ik vind ze steeds kleiner worden ook. Bovendien, dat komt helemaal uit Nieuw-Zeeland met zo’n groot koelschip. Volgens mij is dat reuze slecht voor het milieu. Dit beessie komt rechtstreeks uit de Oostvaardersplassen, en nog heel voordelig ook. Daar hebben we met zijn 22’en een hele kluif aan, dat snap je.

Dat had ik natuurlijk allemaal nooit mogen zeggen. En zeker niet zo demonstratief er bij opmerken dat het een heel goedkoop beestje was. Dat nog goed in zijn vlees zat ook; dat ik het had zien lopen. En toen ik opgewekt meldde dat ik ook drie doosjes Vosne-Romanée 1990 had gekocht bij de groothandel, hoorde ik aan de andere kant van de lijn eerst; “Zak“. en toen een droge klik. Een vriendschap van 32 jaar naar de vaantjes. Ook chique families kunnen patsers niet uitstaan, het is niet anders. Erger is echter het gejank ieder jaar:

Hypocriet gelul. Een heleboel gekkies vinden dat je die beesten maar beter dood kunt hongeren nadat ze tijdens een stevige winter al bijna van de kou zijn gecrepeerd. Herinnert u zich de foto’s van vorig jaar nog? Hoogste tijd om eens wat aan faunabeheer te doen. En desnoods door faunabeheer op zijn Nederlands : door het af te schaffen. Er loopt in ons land al genoeg onbeheersbare fauna rond zonder ook nog eens te gaan zooien met Konikpaarden en edelherten.  En als je niet wilt dat die beesten aan het eind van de herfst worden afgeschoten voor een Kerstmenu, kun je beter zorgen dat ze er helemaal niet zijn – ingewikkelder is het echt niet.

Maar de Nederlandse deugnieten van de Partij voor de Dieren willen liever dat die beesten creperen. Uit principe. Of ze vangen, zodat de wolven in Bulgarije er vet van worden? Van mij mag het, maar dat die mensen hun eigen bespottelijkheid niet inzien is een veeg teken. Amsterdam probeerde indertijd een kudde overtollige damherten te slijten aan Bulgaarse stropers en wolven. Ging uiteindelijk niet door want het vangen zou al te stressvol zijn. Die arme hertjes toch. Gewoon doodschieten bleek beter  Kan iemand al die mensen niet eens nakijken?

Zoals ik en mijn familie het nu aanpakken is het op een nette manier geregeld.

Cheers, en alvast een smakelijk en gelukkig Kerstfeest!

Laatste nieuws: bestuurlijk Nederland heeft weer wat. Even geen edelhert nog. Die rechters – wat moet je met die krotenkokers? Ze mogen blij zijn dat ik geen kannibaal ben en dan bedoel ik: geen menseneter. Dan volgende week maar naar de Kinderboerderij, net zoals heel islamitisch Nederland voor ’t Offerfeest.