De verwarring over verwarde personen wordt steeds groter. Vorige maand nog meldde de Volkskrant dat er geen toename van verwarde mensen kon worden bewezen met cijfers, maar na afgelopen weekend moeten we het daar nog maar eens over hebben lijkt me zo.

Esther van Fenema – zelf psychiater – formuleerde het deze week op TPO heel wat beter dan door aan verward te refereren. Van Fenema sprak naar aanleiding van de gek – die we geen jihadist mogen noemen van het Haagse Regentencanaille – over afwijkend gedrag, en dat lijkt me er eentje om te onthouden. Normvervagend gedrag was ook kandidaat geweest, als niet zoveel politici zich dan direct hadden gekwalificeerd. Maar die krijgen al genoeg subsidies.

Maar vorige maand was er in de cijfers dus niets van een toename van verwarde mensen te bespeuren. Wat vertelt ons dat? Opnieuw weinig anders, dan dat de cijfers niet deugen. De hoeveelheden verwarde mensen die je spontaan op straat aanklampen is groter dan zij ooit geweest is, en dan hebben we het nog niet gehad over de mensen die met messen zwaaiend menen hun god een plezier te doen door hem wat kafirs in hapklare brokken te zenden.

Er lopen ook zonder hen mee te tellen al hordes verwarde mensen over straat. Mensen die voorheen veilig in inrichtingen waren opgeborgen, maar dankzij bezuinigingen op straat werden gezet, en daar nu verkommeren alsof ze edelherten, Heck-runderen of  mislukte Przewalskipaarden zijn. En zoals u weet: een schizofreen is nooit alleen. Kunt u nagaan. En al die mensen zouden dus in de cijfers niet terug te vinden zijn? Wie er niet is werd niet geteld lijkt me de uitspraak die hier van toepassing is. En erg hard werd niet gezocht.

Óók niet – en dat is een herkenbare moderne situatie waar de politie zich graag van afzijdig houdt – omdat wat in de cijfers verschijnt kan leiden tot publieke ophef. Dat mensen gaan vragen om daden. Of zelfs oplossingen.

Daarvan raakt de moderne overheid maar in de war. Dat moeten we niet hebben, want daardoor raken de statistieken nog verder vervuild.