DE WERELD NU

Immigranten en welvaart

immigratie, Terug naar Afrika

Kranten zouden moeten leren om zich wat duidelijker uit te drukken. Als ze horen dat als gevolg van de immigratie de consumptie jaarlijks met 0,14 % toeneemt in Nederland dan betekent dat niet dat de welvaart met dat percentage is gestegen.

Welvaart wordt bepaald door het nationaal product per hoofd en niet door de consumptie. Als Harriet Duurvoort trots verklaart dat het zwarte deel van de Amerikaanse bevolking een van de grootste zestien economieën van de wereld vormt, dan maakt ze een soortgelijke fout. De zwarten consumeren een groot deel van de welvaart, maar aan het ontstaan ervan is de bijdrage van zwarte getto’s negatief.

Dat de consumptie stijgt door de komst van immigranten is onvermijdelijk maar dat de welvaart stijgt niet. Dat doet hij in de praktijk ook niet. Dat had iedereen op zijn vingers kunnen natellen die naar de werkloosheidscijfers van de nieuwe Nederlanders kijkt en naar het percentage allochtonen dat de Nederlandse gevangenissen bevolkt.

Er zijn wel voordelen verbonden aan de immigratie, maar die liggen niet op economisch of sociaal vlak. Het gemiddelde uiterlijk schoon van de Nederlanders is er op vooruitgegaan en ondanks het feit dat we nu uitgeschakeld zijn voor de Europese kampioenschappen voetbal[1], is dat spel gemiddeld aardiger geworden om naar te kijken.

Zo zijn er nog wel een paar voordelen maar per saldo zouden de meest autochtone Nederlanders het toch liever zonder Afrikaanse en Arabische landgenoten stellen[2]. Dat ligt vooral aan de toename van het geweld en de andere criminaliteit en ook wel aan de neiging die vooral de moslims onder de immigranten hebben om zich in aparte wijken terug te trekken. Verder zijn we het enige Europese land met een eigen Afro-Europese wijk, de Bijlmer, wat toch heel bijzonder is voor zo’n wit land.

Een en ander is te wijten aan onze overheid die de Bijlmer heeft gebouwd zonder zich van te voren te overtuigen of er mensen waren die in die moderne dure hoogbouw wonen wilden. Dat wilden ze overwegend niet en de wijk stond goeddeels leeg, juist toen de grote immigratiestroom van Surinamers op gang kwam. Dat was in de tijd van Joop den Uijl, die ernst maakte met de onafhankelijkheid van Suriname. Men heeft toen onze nieuwe zwarte landgenoten in de lege flats in de Bijlmer gehuisvest met een gigantische huursubsidie.

Dat de moslims zich in separate wijken konden vestigen in onze grote steden is het gevolg van een reeks bestuurlijke blunders van de Nederlandse overheid. Moslims horen niet in Europa en hadden om te beginnen niet als gastarbeiders hiernaartoe moeten worden gehaald. Verder had men moeten begrijpen dat de gezinsherenigingen op de schaal waarop die hier plaats hebben gevonden noodzakelijk voor een flink deel frauduleus waren. Ten slotte had men aan de eerste generatie immigranten geen uitkeringen in het voortuitzicht moeten stellen. Thomassen, de Rotterdamse PvdA burgemeester die het probleem heeft zien aankomen, was verstandig. Men had het aantal immigranten per woonblok moeten beperken tot een handvol, zodat het ontstaan van moslimwijken zou zijn voorkomen. Maar Den Haag wilde er niet aan. Etnische problemen voor een volgende generatie vond men daar minder erg dan om zelf in het buitenland het verwijt van racisme te krijgen.

————————————————————————————————-

[1] Het gebrek aan discipline van de nieuwe Nederlanders heeft daar naar verluidt een belangrijke rol in gespeeld.

[2] Turken zijn natuurlijk net zo goed moslims als Arabieren, maar op een of andere manier hebben Nederlanders meer met Turken dan met Arabieren. Waarschijnlijk omdat ze betrouwbaarder zijn en harder werken. Of is het racistisch om zoiets te zeggen?

————————————————————————————————-

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp