Toon Kasdorp schreef een aantal jaren terug onderstaande beschouwing over Turkije en het staatsbezoek van de toenmalige Turkse president aan Nederland. Er is sindsdien veel veranderd.

Fennema, de biograaf van Wilders, schreef op 22/11/11 een stuk in de Volkskrant over de oproep van de politicus om president Gul van Turkije af te bestellen.

Fennema legde aan de hand van De Jure belli ac pacis van Hugo de Groot uit dat je niet met landen bevriend hoeft te zijn om goede betrekkingen met ze te onderhouden en dat wat ze daar intern uithalen tegenover hun eigen inwoners onze zaak niet is.

Die opvatting van Grotius is nogal strijdig met het geldende volkerenrecht waar schending van de mensenrechten tegenover de eigen bevolking zo ongeveer de enige overgebleven fatsoenlijke reden lijkt om tegen een land ten oorlog te trekken. Maar het volkenrecht van De Groot had dan ook weinig van doen met wat er onder deze naam tegenwoordig op de Nederlandse universiteiten en academies wordt gedoceerd. Volkenrecht is een vorm van moraaltheologie geworden en juristen houden zich eigenlijk met het vak niet bezig.

Fennema had gelijk. Dat we Turkije niet in de EU moeten hebben en dat haar premier een competente hork is doet niet af aan het feit dat we vierhonderd jaar betrekkingen met het land hebben gehad. Die betrekkingen waren uitstekend ook in tijden dat het er nog veel onfatsoenlijker toeging dan tegenwoordig. Bovendien, president Gul is een heel wat hoffelijker mens dan Erdogan, dus zijn bezoek was geen embarrassment.

Het is jammer dat het Turkije niet gelukt is het seculaire regime van Moestafa Kemal Ataturk in stand te houden en dat het leger – met zo nu en dan een kleine onderbreking voor een mislukte opstand – het vuile werk van islamisten en nationalisten opknapt. Vroeger hield het leger toezicht op de grondwet.

Dat het met de efficiency van de overheid in Turkije de verkeerde kant op gaat blijkt bij de rampen van de laatste decennia. De eerste berichten zijn altijd dat de autoriteiten de zaak goed in de hand hebben maar als er westerse journalisten ter plaatse komen blijkt steeds weer dat de bevolking steen en been klaagt. Er gebeurt pas daadwerkelijk wat als er hulp uit het buitenland komt.

De mijnramp in Soma van een paar jaar geleden, net als de natuurramp bij de voormalige Armeense stad Van in oktober 2011, waren daar voorbeelden van. De Koerden en Turken die in die laatste stad wonen sinds de volkerenmoord op de Armenen, waren het over één ding eens: ze waren absoluut niet te spreken over Erdogan en zijn corrupte islamistische achterban. Wilders staat dus niet alleen in zijn kritiek. Hij krijgt steun uit Turkse hoek.

Neemt allemaal niet weg dat het geen zin zou hebben gehad om het staatsbezoek af te blazen en Turkije onnodig op de tenen te trappen. Na Erdogan komen er wel weer betere tijden en de banden met Nederland zullen er dan nog steeds zijn, als Allah het wil.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Meer nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan vindt u hier op Veren of Lood.