Van rechterlijke uitspraken hoop en verwacht je dat ze consistent zijn, en dat ook nog met de uitgangspunten van de rechtsstaat.

Een van de politieke wensen van D66 is het opheffen van de tweedeling in onze samenleving. Maar aan de andere kant omarmt die partij de diversiteit.

Toch is de diversiteit de oorzaak van de tweedeling. Maar misschien bedoelen ze dat de autochtone en allochtone delen van de bevolking zouden kunnen mengen en een eenheid vormen zonder verlies van eigen identiteit. Het zou interessant zijn om te horen hoe dat zou moeten. Wat D66 namelijk niet doet en wat andere partijen ook niet doen, behalve dan Geert Wilders, is aangeven hoe de tweedeling in de samenleving zou kunnen worden opgeheven.

Wilders houdt het simpel: wachten tot ze veroordeeld zijn voor een misdrijf en dan over de grens zetten. Ik denk niet dat Wilders erg goed in rekenen is, want voordat hij dan zijn doel bereikt heeft, om alle ongewenste vreemdelingen het land uit te krijgen, zijn we een paar generaties verder. Hij en wij maken dat met andere woorden niet meer mee.

Hij heeft, denk ik, ook niet in de gaten hoe slecht het gesteld is met de Nederlandse politie en andere opsporingsdiensten en hoe beperkt de capaciteit is van het justitiële systeem. Wat de Nederlandse rechter nog net wel aan kan, is een veroordeling van een Kamerlid, die zijn politieke opvattingen ook buiten de Kamer tot uiting brengt. Het ging om de vraag die Wilders aan het publiek in Den Haag stelde of men daar meer of minder Marokkanen wilde. Na het antwoord minder, minder had Wilders gezegd: nah, dan gaan we dat regelen.

De rechtbank overwoog daarbij onder meer het volgende: ‘De groep wordt collectief aangesproken en wordt dan ook collectief in haar eigenwaarde aangetast. De hele Marokkaanse bevolkingsgroep wordt weggezet als minderwaardig ten opzichte van andere Nederlanders. De rechtbank komt dan ook niet toe aan de beoordeling van de beweegreden’.

De verdediging heeft aangevoerd dat de uitlatingen van verdachte op 19 maart 2014 consistent zijn met zijn al jarenlang uitgedragen standpunten. De rechtbank deelt deze visie niet’. ‘Er was sprake van een opruiende, opzwepende vraagstelling en een eenduidige daadkrachtige conclusie, die niet past binnen het PVV-partijprogramma’. ‘Naar het oordeel van de rechtbank hebben de uitlatingen van verdachte van 19 maart 2014 een discriminatoir karakter. De strekking van de uitlatingen is namelijk onmiskenbaar om een onderscheid te maken tussen Marokkanen en andere bevolkingsgroepen in Nederland’.

Van het aanzetten tot haat werd Wilders vrijgesproken maar voor groepsbelediging werd hij veroordeeld, zij het zonder oplegging van straf.

Wat kun je hier nu uit afleiden? In de eerste plaats dat er niet alleen te weinig rechters zijn in Nederland maar ook te weinig goede rechters. Dat de uitlatingen van Wilders consistent zijn, daar twijfelt buiten deze drie rechters niemand aan in Nederland. Een van hen had nog voor de zitting al laten weten wat ze van de opvattingen van Wilders vond en zich vervolgens verzet tegen een wraking van deze openbaar tot uiting gebrachte vooringenomenheid.

Ik citeer nu uit een publicatie van het CBS.

‘Mensen van Marokkaanse herkomst werden in 2010 22 keer zo vaak als autochtonen verdacht van ‘vermogensdelicten met geweld. Van de jongens van Marokkaanse herkomst die in 1984 zijn geboren, werd 61,4 procent tussen 1996 en 2010 één of meer keren van een misdrijf verdacht. Sinds 2005 neemt het aandeel verdachte minderjarige allochtonen verder toe ten opzichte van autochtonen. Dit geldt vooral voor Antillianen en Marokkanen. Over een periode van tien jaar is de oververtegenwoordiging van het aandeel allochtone verdachten ten opzichte van autochtone verdachten redelijk stabiel gebleven. Onder Marokkanen en Antillianen is het een tijd lang afgenomen maar sinds 2008 weer sterk toegenomen.”

Onder mensen van Turkse herkomst zijn de verschillen met autochtonen na een toegepaste correctie verdwenen, of minder geworden. Maar bij lieden van Marokkaanse herkomst is dat dus niet zo. Met name personen tussen de 18 en 38 uit de tweede generatie van Marokkaanse herkomst blijven oververtegenwoordigd: zij worden meer dan 3 keer zo vaak verdacht als vergelijkbare autochtonen en nog steeds 22 keer zo vaak voor vermogensdelicten met geweld, overvallen dus en inbraken. De werkloosheid onder jongeren tussen de 15 en de 24 van Marokkaanse herkomst is maar liefst 37 procent. Een uitkering plus de opbrengst van roverijen is kennelijk genoeg voor hun levensonderhoud.

Bij hun autochtone leeftijdsgenoten was het werkloosheidscijfer tot voor kort 10 procent en neemt het nu verder af. De verschillen tussen allochtonen en autochtonen zijn enorm en hebben meer de neiging om toe te nemen dan te dalen. Dat onze overheid, de media en de meerderheid van de politieke partijen die verschillen wegwuiven en het opmerken ervan als een groepsbelediging kenmerken is nogal schandelijk. De waarheid is niet prettig maar dat is niet hetzelfde als beledigend.

Een politicus heeft de plicht om misstanden aan de kaak te stellen en een rechter die dat als een misdrijf beschouwt, pleegt een ernstige aantasting van de trias politica. Dat er nu stemmen opgaan om rechters niet langer voor het leven te benoemen, hangt hier mee samen. Maar voor de rechtsstaat is het een treurige zaak als rechters politiek gekleurde oordelen geven, die je buiten Nederland met geen mogelijkheid aan iemand uit kunt leggen.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp