De gedachte aan een wereld zonder islam is niet eenvoudig meer, maar het idee fleurt Toon Kasdorp wel op.

In geen enkel Arabisch land is het op dit moment beter gesteld als gevolg van de Arabische Lente dan een paar jaar geleden. Economisch niet, sociaal niet en al helemaal niet als men naar de statistieken kijkt waarmee de schendingen van de mensenrechten worden bijgehouden, wat die cijfers ook waard mogen zijn.

Het probleem met de Arabische landen ligt niet bij de regimes. Ze hebben de regimes die bij ze passen. Het ligt bij de leefgewoonten die daar al sinds eeuwen bestaan. Pakistan en Afghanistan zijn niets beter natuurlijk, maar daar spelen meer factoren dan alleen de islam. Van het Midden Oosten en de Maghreb staat vast dat het ooit de meest beschaafde streken zijn geweest van de westerse wereld en dat het er de laatste eeuwen hopeloos is gesteld. Ook de scheut westerse beschaving, die de koloniale landen Engeland en Frankrijk hebben toegediend, heeft niet geholpen. Van de komst van een moderne joodse staat in hun midden hebben ze niet geprofiteerd, integendeel kun je wel zeggen.

Het soort regimes dat men in de Dar al Islam heeft is een gevolg en geen oorzaak. Er is er wel eens een die wat beter is dan het gemiddelde, zoals het regime van Moebarak, of wat slechter, zoals dat van Saddam Hoessein. Soms vinden wij het hier slechter en zij het daar beter, zoals dat het geval was met het regime van Chadaffi, toen die nog niet mataglap was. Maar per saldo is het Midden Oosten en Noord Afrika slecht af met de cultuur van de Dar al Islam. Van Syrië kunnen we zeggen dat Assad jr. geen haar slechter is dan zijn vader, eerder een paar haren beter als mens. Maar de oude was efficiënter en verzorgde zijn publiciteit beter.

Als we het over ons hart zouden kunnen verkrijgen zouden we de islam moeten verwijderen uit de wereld. Maar dat doen we niet. Het zou te veel doden en te veel rotzooi kosten en we zouden onze eigen humanistische cultuur ermee op het spel zetten. Maar als we het werkelijk serieus zouden menen met de mensen die daar wonen, als we hun kleinkinderen gelukkiger zouden willen zien dan zij zelf zijn en dan hun voorouders van de laatste zes eeuwen zijn geweest, dan zouden we op de tanden moeten bijten en de islam moeten uitroeien.

Niet omdat Mohammed een slecht mens was of omdat de Koran zoveel slechter zou zijn dan grote stukken van het oude testament. Nee, omdat het Midden Oosten een cultuur heeft die het leven van de mensen daar bederft en de vooruitgang in de weg staat.

Zou het kunnen, vraagt U zich misschien af? Dat weet je natuurlijk nooit zeker voor je het probeert. Maar de godsdienst is er met geweld gekomen en aanvaardt het geweld als de scherprechter van de mensheid, dus wie weet.

---

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp