Premier May is hard op weg zowel de slechtste als meest impopulaire premier van het UK te worden. Maar hoe zou dat worden indien ze werd vermoord? Vermoorde onschuld doet wonderen voor de legacy. Maar een politieke moord op May is aanstaande, en alleen de EU en een goede Brexit kunnen haar redden.

Niet dat iemand ooit vermoord zou willen worden, maar een poging er toe is de next best thing. Normale mensen wensen het niemand toe, maar dat jihadistisch geïnspireerden niet bepaald normale mensen zijn weten we eveneens. Vandaag staan in Londen twee would-be moordenaars van premier May voor het hekje. Ze werden vorige week opgepakt door MI5.

De Britse premier Theresa May lijkt te zijn ontsnapt aan een aanslag op haar leven. Twee mannen die van plan waren May te vermoorden, zijn vorige week opgepakt, heeft veiligheidsdienst MI5 bevestigd aan Sky News.

De verdachten zouden bij de ambtswoning van May in Downing Street een explosie hebben willen veroorzaken en haar in de commotie daarna hebben willen doden. Het plan zou zijn opgezet als zelfmoordactie.

De twee verdachten zijn Naa’imur Zakariyah Rahman (20) uit Londen en Mohammed Aqib Imran (21) uit Birmingham. Ze werden op 28 november opgepakt en verschijnen deze ochtend voor de rechter in Londen.

Het was al de negende verijdelde aanslag in het UK dit jaar. Islam slaapt nooit, maar verlangt van velen de eeuwige slaap.

Het zal het gegniffel over Maij’s problemen met Brexit even doen verstommen, maar voor hoe lang?

De Britse premier Theresa May ligt zwaar onder vuur over de haperende onderhandelingen met Brussel over het vertrek van haar land uit de Europese Unie. Maandag moest ze onverrichter zake uit Brussel naar Londen terugkeren, omdat haar plannetje voor een speciale regeling voor het Britse deel van Ierland (Noord-Ierland) werd afgeschoten. Dat deed de Noord-Ierse partij DUP, die de regering-May in Londen onmisbare gedoogsteun geeft.

May zit klem tussen enerzijds de onmisbare Noordierse coalitiepartner DUP en anderzijds de rancuneuze EU en EC in Brussel, die het van groot belang vinden om het UK andere potentiële EU-verlaters ten voorbeeld te stellen. Hoe hard iedereen ook beweert dat dit niet de belangrijkste reden is. Wie verder kijkt weet beter, de ontkenningen van erkende nitwits zoals Sophie in ’t Veld gisteravond bij het Britse Newsnight ten spijt.

En dat brengt ons bij het punt waarop zelfs premier Rutte zich is gaan realiseren dat een harde Brexit onvermijdelijk begint te worden, zoals die dat eigenlijk al is sinds het UK stemde om de EU te verlaten.

Rutte kan met de wijsheid van nu worden verweten dat hij niet heeft gepoogd de harde opstelling van de EU tegenover het UK te verzachten. Of het had uitgemaakt? De eerlijkheid gebiedt dat te ontkennen. Maar Rutte heeft het niet geprobeerd omdat hij persoonlijk andere ambities heeft dan Nederland overal zo goed mogelijk uit laten komen. En de gedachte dat Nederland het best gediend is met een Commissievoorzitter van Hollandschen bloed is van een hovaardij die niemand serieus zou mogen (willen) nemen. Desondanks schijnt men in Den Haag zo te redeneren.

Theresa Maij is nu echter wel gezien als Brits premier. Alle kans dat ze door haar eigen partij wordt gewipt als ze komende week vanuit Brussel te horen krijgt dat ze tot maart moet wachten eer de EU verder onderhandelen wil over Brexit. Met het moment van beslissen al in oktober 2018 zou dat een harde Brexit zonder verdere afspraken vrijwel garanderen. Dat zou binnen de Conservatieve Partij het besluit dat ze plaats moet maken voor iemand die in 2021 kan winnen van Jeremy Corbyn’s Labour tot een zekerheid maken. Ze heeft haar kans gehad, en de tijd is op.