Dit weekend was er groot nieuws uit Iran. Het land bedreigde de EU op een manier die nog niet eerder te zien was, en dat illustreert een groter zelfbewustzijn bij mollahs en tollahs dan wenselijk zou moeten zijn. En overduidelijk eveneens een veranderende perceptie van de kracht van Europa.

Nederland ligt circa 5000 kilometer van Iran af, nog ruim buiten het theoretische bereik van Iraans raketten. Maar daarmee is het verhaal natuurlijk niet verteld, want zelfs als er geen Nederlanders zouden worden getroffen door een Iraanse raket, dan nog is duidelijk dat het alle verplichtingen met de NATO zou activeren als een Europees land zou worden aangevallen.

Op de achtergrond speelt mee dat de USA duidelijk van plan is zich intensiever met Iraanse raket- en atoomplannen te bemoeien. President Trump is altijd al ontevreden geweest met de dwaze deal die president Obama met Iran sloot, en hiermee wordt zijn gelijk geïllustreerd. Dat de EU nu van Iran te horen krijgt dat als ze medeplichtig wordt aan activiteiten van de USA die gericht zijn tegen die programma’s ze door Iran gebombardeerd kan worden onderstreept slechts de nadruk die preventie zou moeten hebben. Niet dat de EU daar zo mee om zal gaan: Frankrijk begon eerder al over ‘onderhandelingen’. Dat kan weinig anders behelzen dan een poging zich uit de vuurlinie terug te trekken.

En inderdaad. Waar de Fransen nu aan denken is een verruiming van de Obama-deal.

Frankrijk wil met Iran praten over zijn raketprogramma en mogelijk aparte onderhandelingen voeren, onafhankelijk van de nucleaire deal die eerder werd gesloten tussen Iran en de VS, Rusland, China, Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland.
Of dat de reden is waarom Salami nu zijn opmerkingen maakt, is niet duidelijk.
(..)
Het land zegt dat het programma defensief van aard is en niet onderhandelbaar.
(..)
Iran ligt voortdurend overhoop met de USA over het testen en ontwikkelen van zijn raketten omdat die volgens de Amerikanen een schending zijn van VN-resoluties. President Trump legde het land onlangs nieuwe sancties op, maar hij liet de nucleaire deal intact.

Dit is het klassieke probleem, dat wie door verraad zeker stelt dat hij als laatste door de krokodil wordt geconsumeerd, niet meer dan een korte tijd gewonnen heeft, maar uiteindelijk zeker gegeten wordt. Overigens is niet uitgesloten dat het ook een reactie is op de deelname van de EU aan het onzalige Obama-plan om de regering-Assad om ver te werpen. Iran speelde een grote rol bij het verijdelen daar van.

Wat voor verstandige mensen direct duidelijk zou moeten zijn, is dat hier een salamitactiek wordt toegepast. Het gebibber van EU-buitenlandchef Mogherini illustreert wat dat betreft ook heel veel. Onder andere dat het werkt, en dat het EU-bewind in Brussel te laf is om in zaken die er werkelij ktoe doen standvastig te zijn. Iets dat ook Griekenland zich zou moeten aantrekken, want dat ligt vooraan in de vuurlinie, niet meer dan 2500 kilometer van Iran af.

En dat Iran en haar theocratische leiding gek genoeg is om het einde der tijden op gang te brengen is al vaak genoeg onderstreept. Ze lijken er zelfs naar te verlangen.

Nog een laatste opmerking over de manier waarop dit nieuws weer wordt gebracht: het volgt direct op een artikeltje van de NOS over de kroonprins van Saudi-Arabië, die toch zo’n toffe peer zou zijn die de islam wil liberaliseren en democratisch gezind zou zijn. Deze kroonprins noemde leider Khamenei van Iran de nieuwe Hitler. Niet alleen is het dubieus of Hitler in het Midden Oosten op dezelfde wijze wordt bezien als in Europa, maar ook is iedere gedachte aan een politieke Saudi-Arabische Lente een volstrekte miskenning van de wereld van de Saudi’s en de islam. Het past in het delusionaire NOS-wereldbeeld, waarmee we dagelijks worden bestookt, maar dat zou geen reden moeten zijn ons direct aan de kant van de Saudi’s te scharen als de good guys van het MO. De Syrische burgeroorlog liet al zien dat de verhoudingen in het MO daarvoor veel te complex zijn.