De EU heeft enorme ambities. Stiekem vaak, maar toch: enorme ambities. Het voorbeeld van de Verenigde Staten als wereldmacht verblindt EU-politici in hun hoop iets vergelijkbaars tot stand te brengen. Soms leidt dat tot bizarre voorstellen.

Een van die meest groteske onderwerpen is de voortdurende poging om een eigen vaste zetel in de Veiligheidsraad der Verenigde Naties te verwerven. Verstandige mensen zijn sinds enige jaren tot de conclusie gekomen dat de VN verlaten een veel verstandiger optie zou zijn. Maar zo redeneert men niet in Brussel, dat vooral erkenning zoekt.

Om de EU een VN-zetel te geven, zullen Frankrijk en Groot-Brittannië afstand moeten doen van die van henzelf. Daar is een argument voor te geven: deze landen hebben niet langer de statuur die ze hadden bij de oprichting van de VN. Om hun positie te beschermen, gebruiken beide landen hun veto in de praktijk maar hoogst zelden.

Maar die zetel overdragen is iets anders. Nationale trots speelt zeker een rol. Waarbij in het geval van Groot-Brittannië nog bijkomt, dat als het land de EU zou verlaten, het ook nog zijn VN-zetel zou hebben opgegeven voor… nou ja, voor niets. De Britse vertegenwoordigers van UKIP zijn er dan ook niet bepaald enthousiast over:

.
Maar ook zonder de bezwaren van UKIP is het niet waarschijnlijk dat het ooit gaat gebeuren. Frankrijk ziet de EU als weinig anders dan een prima methode om Frankrijk financieel overeind te houden, beslist niet als een aanstaande wereldmacht, die onder andere gebaseerd op de Franse kernmacht – iets in de wereld wil betekenen. Die rol ziet Frankrijk nog steeds voor zichzelf – alstublieft, dank u wel.

De EU lijkt te denken, dat als men in staat was zichzelf al pratend een Nobelprijs toe te bedelen, men ook wel rechten kan doen gelden op een vaste VN-zetel. Is de EU een land, een staat? Welnee, het enige dat Brussel en de bijbehorende paljassen hebben, is een berg pretenties, die we probleemloos missen kunnen. Opnieuw laat Brussel zien te weinig zelfreflectie te hebben om als staat een serieuze rol te kunnen spelen.