Paul Witteman zou nu definitief met pensioen moeten gaan, vind ik.

Witteman lijkt in Buitenhof niet meer opgewassen tegen de gasten die hij daar interviewt. Waarom hij zo’n Henk Krol niet een behoorlijk weerwoord kon geven vandaag, begrijp ik niet. Zo moeilijk is het toch niet om te begrijpen dat als de levensverwachting stijgt je of de pensioenen zult moeten korten of de pensioenleeftijd omhoog moet brengen. Tenzij natuurlijk de reserves van de pensioenfondsen sowieso in geen enkele verhouding staan tot de pensioenverplichtingen, maar dat aspect van de zaak kwam in de discussie helemaal niet aan de orde.
Interessanter was de discussie met Thierry Baudet over wat die noemt ‘het partijkartel’ in Den Haag. Daarmee wil hij, geloof ik, zeggen dat, net als in Washington, er in Den Haag een besloten wereldje is ontstaan, dat de voeling met de bevolking heeft verloren. Men heeft daar een soort Haagse ideologie ontwikkeld die de politiek blind maakt voor de problemen die in het land leven, maar die in Den Haag om uiteenlopende redenen niet aan de orde worden gesteld.

Dan krijg je het vreemde verschijnsel dat een partij als de PVV de grootste in het land kan worden, maar dat die door alle leden van het kartel wordt uitgesloten. Het effect zal straks zijn alsof we in plaats van een Tweede Kamer van 150 leden er nog maar honderd twintig of honderd tien werkelijke leden zijn en de rest voor spek en bonen mee doet. De kiezers die op die partij gestemd hebben worden dan buiten gesloten.

Baudet wil een verandering in het politieke systeem en hij verwacht dat die er komen gaat als we een soort Zwitsers referendum systeem gaan invoeren. De burgers mogen dan zelf voorstellen formuleren en als ze daar voldoende steun voor krijgen worden die aan een decisieve volksraadpleging onderworpen.

Hans Wiegel mocht van Paul Witteman daar zijn bezwaren tegenover stellen, maar eerlijk gezegd begreep ik niet goed wat zijn bezwaar nu was. Het kwam er op neer dat het volk daardoor te veel invloed kreeg en hem dat niet democratisch voorkwam. Tenslotte hadden we hier een parlementaire democratie en referenda deden afbreuk aan de positie van de Tweede Kamer.

Persoonlijk denk ik dat referenda alleen geschikt zijn voor onderwerpen die raken aan de manier waarop we geregeerd worden en misschien ook wel voor onderwerpen die raken aan de ideologie die bij onze overheid overheersend is. Grondwetachtige onderwerpen als het ware. Ik zou het bijvoorbeeld juist vinden wanneer een onderwerp als de toelating van een godsdienst als de islam, met haar imams, moskeeën, islamitische scholen en criminaliteit in een referendum aan de orde werd gesteld. Vooral als zo ‘n referendum dan zo geformuleerd zou worden dat het er niet om ging welke mensen wel of niet werden toegelaten, behalve imams dan. Maar voor welke verschillende culturen een plaats zou worden ingeruimd in dit land. De islam in al haar verschijningsvormen wel verbieden dus, maar de moslims zelf met rust laten, zolang ze zich als Nederlanders of Europeanen gedragen.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp