België
Bij de commentaren op de Belgische verkiezingen lag de nadruk praktisch net zo sterk op de nederlaag van het Vlaams Belang, voorheen Vlaams Blok, als op de overwinning van de Nieuw Vlaamse Alliantie, zeg maar de partij van Bart de Wever.
De N-VA is veel minder rechts dan het Vlaams Blok, zegt men en De Wever moet men serieus nemen. Dat laatste is natuurlijk zo. De man is duidelijk een van de meest talentvolle politici van het land, net als Wilders dat bij ons is. Maar voor de rest is hun functie in de nationale politiek precies dezelfde als die van Fortuijn en De Winter.
De opkomst van de N-VA in België is zoiets als het verdwijnen van de lijst Pim Fortuyn bij ons en haar vervanging door de PVV. Vlaams Blok en de LPF waren protestpartijen en dat zijn de N-VA en de PVV ook. De populariteit van dat soort partijen wordt in hoofdzaak bepaald door de competentie van hun politieke leider, van Geert Wilders dus en Bart de Wever. Pim Fortuijn is dood en Philippe de Winter is politiek dood. Dat is dan meteen het einde van hun partij, maar niet van het protest.
De gevestigde partijen willen een Belgische eenheidsstaat en Vlaanderen wil daarvan af. Hoe dat precies zou moeten kan niemand erg veel schelen, maar men heeft in Vlaanderen onvoldoende attaches meer met de Francofonen en geen zin om met Vlaamse belastingen hun sociale uitkeringen te financieren. Daar komt het op neer.
In Vlaanderen gaat het economisch goed en dat deed het ook in de crisistijd. Er is werkgelegenheid, waar veel Franstaligen op af komen, vooral in West Vlaanderen. Maar die Franstaligen komen uit Frankrijk en niet uit Wallonië. Daar zit men thuis en trekt een uitkering.
Als België zijn eenheidsstaat wil bewaren, dan lijkt er maar een oplossing: schaf Frans als taal af. Maak Nederlands de enige taal voor onderwijs en bestuur en geef Brussel Engels als tweede taal.
Dat zal even lastig zijn, maar het went wel. Wil men dat in de Wallonië niet, geef de mensen daar dan bij referendum de mogelijkheid om zich af te scheiden en zich bij Frankrijk aan te sluiten als men ze daar hebben wil.
Maak van Verhofstadt de burgemeester van Brussel en van het Europese parlement de gemeenteraad. Dan hebben we het gehad met België en good riddance.
Dit artikel verscheen eerder vandaag op het Blog van Toon Kasdorp
Verhofstadt is dan wel gek maar niet zo gek, dat hij uit het Europees Parlement gaat. Hij wil helemaal geen burgemeester van Brussel worden. Verhofstadt is door de EU aangesteld om de Brexit onderhandelingen te leiden. dat zal wel goed gaan. Als binnenkomer roept hij dan dat Van Baalen zijn secondant is en dat ze de onderhandelingen ingaan met het motto: “We have won”. In de Oekraïne hebben ze daarmee ook gewonnen, totdat Oom Vladimir P. boos werd.