De Franse president Hollande wil een nieuw begin voor de EU. Iedereen opnieuw lid laten worden na onderhandelingen zal de bedoeling wel niet zijn, dus heeft het meer te maken met zijn eigen penibele situatie. Die is inderdaad precair.

Hollande heeft het probleem dat hij volgend jaar herkozen wil worden als president, maar dat iedereen de man meer dan zat is. In peilingen komt hij geregeld als derde uit de bus, na de kandidaat van rechts èn Marine Le Pen. En in Frankrijk gaat het om het halen van de tweede ronde, waar de best geplaatste twee kandidaten van de eerste ronde het samen mogen uitvechten. Hollande’s kansen worden niet al te hoog meer aangeslagen. Het is duidelijk dat de Fransen alweer dikke spijt hebben van het wegstemmen van Nicolas Sarkozy in 2012.

Een altijd vervelend probleem voor socialisten is de economie als het daarin minder goed gaat. En de nood liep in Frankrijk zo hoog dat zelfs de indolente Hollande zich verplicht voelde iets te gaan doen – daar toe zachtjes aangespoord vanuit Brussel. Hij liet toe dat het Franse arbeidsrecht werd ‘vernieuwd’. Lees: in lijn werd gebracht met de rest van West-Europa. De militante Franse vakbonden pikten het niet, en de omvang van de stakingen en gewelddadigheden van Franse werknemers nemen nog elke week in hevigheid toe.

Hollande weet niet wat hij er mee moet. Na vier jaar is het smoesje dat een socialistische president de stakers zou moeten overtuigen dat het uiterste er is uitgehaald niet alleen versleten, maar de communistische vakbond CGT gelooft er vanzelfsprekend niets van. Maatregelen durft Hollande nauwelijks te nemen, en als hij besluit dan toch maar wat te doen is het zelden erg handig.

Uiteindelijk heeft de Franse regering besloten de nieuwe arbeidswet via een omweg in te voeren, en daarmee heeft Hollande zijn laatste medestanders in zijn Parti Socialiste – een notoire slangenkuil – van zich vervreemdt. Vandaar dat Brexit hem niet gelegen komt. Het victorie kraaien van Marine Le Pen is voor de president onverdraaglijk, en één van de aanstaande gevolgen van Brexit is dat Frankrijk aan de periferie van de EU komt te liggen, in plaats van in het hart.

Hollande heeft nog ruim een half jaar om zich de gunst van de Fransen opnieuw te verwerven, maar niemand ziet goed hoe hij dat zou moeten doen.