Dat het met Deutsche Bank al een tijdje heel matig gaat is bekend. Maar de wijze waarop de bank vanmorgen opnieuw onderuit gaat opent een venster op toekomstige mogelijkheden die niemand blij zou moeten maken.

Afgelopen vrijdag kreeg deze bank een aanval van drie kanten te verduren, waarvan de klappen dit weekend na trilden, en vanmorgen werden weerspiegeld in dalende beurskoersen. Het IMF verkondigde:

Deutsche Bank’s links to the world’s largest lenders make it a bigger potential risk to the wider financial system than any other global bank, the International Monetary Fund said.
The IMF compared possible threats to financial stability stemming from globally systemically important banks, known as “G-SIBs”, in a review of Germany’s banking and insurance sector.
“Among the G-SIBs, Deutsche Bank appears to be the most important net contributor to systemic risks, followed by HSBC and Credit Suisse,” the fund said.

Gedenk de uitspraak van Warren Buffett, dat derivaten ‘weapons of mass destruction’ zijn. En dat Deutsche loaded is met deze potentiële ellende, in de orde van grootte van de Italiaanse of Spaanse staatsschuld. Dat de kredietrating van Deutsche door Moody’s is afgewaardeerd tot net boven junkstatus, en de praktische probleempjes van een Deutsche USA-dochter door het falen in de stresstest van de Fed, zijn niet meer dan additionele probleempjes voor de Duitse superbank.

Beurskoersen
Niet alleen de koers van Deutsche is overigens in vrije val. Op de beurs van Frankfurt zijn alle financials aan een duikvlucht begonnen.

Wat zijn de consequenties? Deutsche Bank is niet zomaar een bank die too big to fail is. Het is een bank die groot genoeg is om de hele EU onderuit te laten gaan als ze het niet redden zou. Tegelijkertijd lijk ze exemplarisch voor een paar van de belangrijkste problemen met grootbanken op dit moment. Groot, log en te zeer afhankelijk geworden van  de inkomsten uit staatsleningen om nog flexibel te zijn. Een onmisbare systeembank, en juist daarom zou de val van Deutsche een lawine kunnen veroorzaken.

De Europese bankensector is na de bankencrisis nooit voldoende gesaneerd. Er zijn wat rotte appels tot moes vermalen en samengevoegd in grotere eenheden die beter in staat zouden zijn te functioneren – zoals Spanje Bankia creëerde. Van vele kleine hoopjes stront een groot strontbouwsel maken gaat in die optiek door voor gezonde architectuur? De EU leek .te denken dat het maar even zo moest. Maar even duurt bij bureaucraten altijd eeuwig – zo lang er geen stront aan de knikker komt. Maar dan moet je je knikkers dus wel uit de buurt van een strontbouwsel houden, en de manier waarop de Europese bankensector met de overheden verwoven is geraakt is daarvan juist een voorbeeld van het tegenovergestelde.

De bestuursvoorzitter van Deutsche liet dit weekend weten dat zijn bank geen problemen heeft: ja, er moet wat kapitaal bij, maar dat is geen probleem. De reguliere kanalen zullen daarvoor zorg dragen. Sleutelzin:

“I believe we can build up our capital organically, which we unfortunately didn’t do over many years,”

Brexit
Dit is wat Brexit vorige week veroorzaakt heeft. Het was de knal die dat wankele bouwsel van de EU-bankensector er niet bij kon hebben. Niet het UK, maar de EU wankelt nu. Onverwachte verkiezingsuitslagen leveren altijd tumult op de beurs op – hoe onverwachter, des te meer tumult. Maar doorgaans herstellen de koersen zich dan binnen een paar dagen – tenzij er een onderliggende zenuw wordt geraakt. De beurskoersen in Londen herstelden zich dan ook keurig, maar de Italiaanse banken konden die paar dagen niet uitzingen, en het eerste steunpakket van €150 miljard moest al worden aangekondigd.

Ook op de beurzen geldt, dat als er een schaap over de dam is, er meer volgen. Op beurzen geldt dat wellicht nog meer dan elders. Niet voor niets, dat als er een bedrijf problemen heeft, dat gewoonlijk wordt weerspiegeld in de koersen van de hele bedrijfssector waar een probleem ontstond. Zo werd de aandacht dus gericht op de Europese bankensector, en zoals dan ook logisch is, het vlaggenschip eist de meeste aandacht op: Deutsche Bank.

Deutsche beleeft al maanden moeizame tijden, maar daar kwam vrijdagavond dan dat stapeltje onheilstijdingen bij die ik in het begin van dit stukje noemde. Vanmorgen dipte de koers van de bank naar -2,5%, maar terwijl ik dit schrijf herstelde de koers zich naar -1%. Of dat beklijft? Eigenlijk is dat niet de belangrijkste vraag om te beantwoorden, de koers is in het eerste half jaar al 25% gedaald, en 23 juni heeft daar nog eens een extra -20% bijgevoegd.. De èchte vraag is wanneer de Bondsregering zich gedwongen zal voelen er iets positiefs over te zeggen, hoe klein dan ook.

Want dan is het ècht bal.