Naarmate de macht van de EC in Brussel groeide, werd ook haar drang de enige macht binnen de EU te zijn groter. Monopolisme is een bijna logische drang van het ‘centraal gezag’ haar positie tegenover de onderdelen te versterken.

Dit proces wordt door historici ook wel herkend als concentrische concentratie. Dit stond noodzakelijkerwijs aan de basis van het tot stad brengen van een uniformerende staatsmacht binnen het feodalisme. Zo rond de negende/tiende eeuw waren de lokale magnaten, baronnen en wat dies meer zei de belangrijkste pilaren van de feodale staat in geheel West-Europa. Daar zaten formeel weliswaar regioheersers als hertogen en graven boven, en daarboven zat nog ergens een koning. Maar die lokale magnaten hadden de sterkste basis, en de heren boven hen hadden maar weinig macht.

Langzamerhand werden de regionale heren echter sterker en uiteindelijk kregen ze hun lokale heersertjes er onder. (Dat ook de koning van Frankrijk hetzelfde proces doorliep in zijn kroondomein Ile de France is een op zich prachtig voorbeeld van de algemene geldigheid van dit proces). In de loop van de 11e eeuw was dit proces voltooid en ging de strijd om het oppergezag nog slechts tussen de regionale vorsten en de koningen. Niet voor niets waren de belangrijkste deelnemers aan de 1e kruistocht (eind 11e eeuw) een aantal van de belangrijkste regionale hertogen uit het toenmalige Europa – de koningen hadden thuis nog wel wat anders te doen.

Die regiovorsten waren een stuk sterker, en spanden geregeld samen tegen de koning. Het zou nog 500 jaar duren eer het in Frankrijk was voltooid. In Engeland en andere landen ging het om diverse redenen sneller, maar in Duitsland ging het mis en het land viel uiteindelijk uiteen in een geografisch verband van honderden staatjes waarvan er tot in de 19e eeuw nog enige tientallen over waren.

Datzelfde proces zien we nu versneld plaatsvinden binnen de EU. En de EC doet er alles aan om het nog binnen één generatie te vervolmaken. Het is zowel hovaardig als illusoir om er van uit te gaan dat het lukken zal, maar de kleinere staten zijn al aardig geknecht, dat moet worden toegegeven. Maar als de EC faalt nemen de lokale entiteiten soms wel degelijk het voortouw. Het bijzondere is dat dat nog steeds gebeurt met het grote doel van de totale samensmelting van Europa voor ogen. Het buitengrenzenbeleid van de EU is er een perfect voorbeeld van.

Gisteren zagen we een prachtig voorbeeld. Italië heeft een Nederlands schip met een Duitse bemanning aan de ketting gelegd omdat ze zouden doen aan illegale immigratie. Het streven van de Italiaanse regering is om alle niet bij Frontex aangesloten organisaties verder te verbieden illegale immigranten op te halen voor de Libische kust en in Italië aan land te zetten. Dat mogen voortaan alleen nog schepen van NGO’s die bij Frontex zijn aangesloten.

Is het daarom minder illegaal wat die doen? NEE, is het antwoord, maar dat maakt het overzichtelijker en wellicht hoopt Italië dat de EC er verantwoordelijker mee om zal gaan? Het getuigt van een hysterisch simplisme dat gedoemd is teleurgesteld te worden. Een even groot simplisme overigens als van de mensen die nu hopen dat het de EU nu menens worden zal met het indammen van de migratiestroom.

Vergeet dat maar rustig. Helaas wordt de Brusselse EU bevolkt door idioten die een coalitie hebben gevormd van fundamentalisten op het gebied van vrijheid van menselijk verkeer met hysterici die denken dat alle mensen in principe goed zijn zolang je ze geen strobreed in de weg legt. Het aantal verkrachtingen, straatterreur en islamitisch zelotisme in zowel Italië, Duitsland als ander populaire bestemmingen in de EU van die immigranten groeit met gigantische cijfers, maar dat wil men niet weten. Dat zijn immers maar cijfers, een kleine hobbel op weg naar het grote doel? Niets is zo gevaarlijk als idealisten die hun gang kunnen gaan.