Het verbod wordt donderdag 1 augustus pas officieel, maar nu al zie je aankomen dat burqa en politie ongemakkelijk gaan samenleven. En dat was de bedoeling niet.

In verband met de aankomende ingang van het verbod op gezichtsbedekkende kleding is de politie begonnen met een campagne om zaken duidelijker te maken. En inderdaad, de zaken worden zo een stuk duidelijker. Onder andere dat de gemeente Amsterdam niet wil handhaven, en erger nog, dat de politie zelf landelijk met lijdelijk verzet begint.

Dit zag ik vanmorgen op Twitter

Vanaf 1 augustus is het dragen van gezichtsbedekkende kleding verboden in gebouwen van de overheid, de zorg, het onderwijs en het openbaar vervoer.

Maar ook, dat dit in gaat tegen de geest van de wet zegt genoeg over de attitude van de politieleiding: er zal niet worden gehandhaafd. En als iemand hen provoceert door met zo’n ding aan naar het bureau te komen (rechts), dan heeft men daar een aparte dependance of faciliteit voor beschikbaar? Dat wordt een behoorlijke rij dan, zo eenvoudig is het tegenwoordig niet om aangifte te kunnen doen.

Bovendien: alsof burga-draagsters – van hun man of familie – onafhankelijk aangifte zouden mogen doen bij de politie – er is altijd een mannelijk familielid die hen in zo’n uitzonderlijk geval begeleidt. Maar nu wordt een faciliteit beschikbaar gehouden voor het geval dàt? Ik vrees dat ik zelf een burqa aan ga trekken als ik aangifte wil doen – dan weet ik in ieder geval zéker dat er ergens een faciliteit voor mij beschikbaar is (zie rechts)

De politie weet intussen van de prins geen kwaad, want zij wil slechts waakzaam en dienstbaar zijn? Zoals hierboven al gesuggereerd: dat is dan wel behoorlijk selectief. De intenties van de wet zijn helder genoeg, en wie aangifte belangrijk vindt, moet zich desnoods maar omkleden in een hokje bij de ingang van een algemene openbare faciliteit. Meer specifieke faciliteiten zijn niet nodig, en wie anders denkt of redeneert heeft een agenda.

Zie ook de tweet hieronder:

Je behoeft geen helderziende te zijn om te begrijpen wat het gevolg zal zijn: de wet wordt een dode letter vanwege de onhanteerbaarheid van de ‘goede bedoelingen’.

Als de overheid serieus werk wil maken van dit overigens snel groeiende probleem (je ziet die schuifeltenten steeds vaker op onverwachte plekken), heeft ze nog maar één optie: een totaalverbod op dit soort kleding.

Daarvoor is nog een tweede reden die ongetwijfeld eveneens een rol gaat spelen: het personeel van openbare instellingen dient zelf toe te zien op handhaving en in geval van problemen de politie inschakelen. Daar heb ik ervaring mee, als voormalig eigenaar van een horecazaak. Stel u er niets van voor en ga niet op die assistentie wachten: prioriteit krijgt u niet, en als er agressie ontstaat zijn ze in staat u achteraf  te adviseren het maar zo te laten.

Dat was nu juist wat de regering tijdens de behandeling van deze wet wilde voorkomen, maar opnieuw demonstreert de gang van zaken die nu volgt wat er rammelde aan die insteek. Wie niet horen wil moet maar voelen? Het is niet meer dan stupiditeit die hoopt dat van uitstel afstel komt, en dat het vanzelf over gaan zal – een klassieke politieke strategie voor moeilijke problemen.

Dat religieuze druk van dit type niet vrijwillig weggaat of zichzelf oplost? De politieke klasse mist de kennis en sociale intelligentie om te beseffen dat het zo niet werken zal. Waarmee weer eens bewezen is wat het grootste probleem van dit tijdvak is: beroepspolitici die beter zijn in gekonkel en PR dan in begrip voor sociale omstandigheden.

---

Meer over de problemen met de politie vindt u op Veren of Lood hier