De boerenprotesten gisteren lieten nog iets anders zien dan eerlijke boeren, en dat was gek genoeg het contrast tussen eerlijke en oneerlijke politici.

Van een verbijsterende hypocrisie bij deze boerenprotesten was dat veel politici verstek lieten gaan omdat “hun veiligheid niet kon worden gegarandeerd”. Dat Geert Wilders wel komen kon en zelfs even spreken ontkrachtte dit argument beter dan woorden konden  ooit konden doen. VVD, CDA en PvdA ontbraken om andere redenen.

Van de PvdA verbaast dat niet – iedere boer die ooit PvdA stemde hoort in een gesticht, en ze weten het bij die partij. Wie dat niet gelooft moet maar eens kijken bij hun reactie op ‘frauderende vissers’ van afgelopen zaterdag. Maar het ontbreken van het CDA – eertijds dè partij van boeren, en de VVD, die die positie van het CDA overnam na de val van Balkenende was niet verdedigbaar, en alleen verklaarbaar met de constatering dat wat deze partijen betreft het vonnis over de landbouw al is geveld. En dat lees je ook uit hun reacties vanaf het Binnenhof:

VVD-Kamerlid Lodders zegt achter de boeren te staan en CDA-fractievoorzitter Heerma spreekt van een historische demonstratie. Hij vindt dat hun geluid gehoord moet worden.

Al even leugenachtig en vol eigenbelang was minister Schoten. Haar uitspraken klonken wel aardig – tot je ze op de snijtafel legt: De NOS rapporteerde:

“Zolang ik minister ben, komt er geen halvering van de veestapel”, zei minister Schouten dinsdagmiddag op het Malieveld. Die uitspraak werd met gejuich onthaald. Boeren voelden zich vanmiddag gehoord. “Ik denk dat ons punt duidelijk is”, zei een melkveehouder in NPO Radio 1-programma Nieuws en Co. “Ik ben tevreden.”

Die tevredenheid van deze melkveehouder zou heel wat minder zijn als hij besefte dat Schouten nog slechts circa anderhalf jaar minister zal zijn, en dat het in die tijd godsonmogelijk is de veestapel te halveren zonder een burgeroorlog te ontketenen. Dat ze zich zou onthouden van het treffen van voorbereidingen voor een dergelijke maatregel hoorde ik weer niet. Dat zegt mij genoeg: ze heeft niets beloofd, en is nergens aan gebonden.

Dat een D66-Kamerlid langskwam om het bekende drampraatje nog eens te houden was ook relatief goedkoop, al demonstreerde ook dit dat het veiligheidsargument om weg te blijven nergens op sloeg. D66-stemmers waren er gisteren toch niet, en wat hij onuitgesproken liet was veelzeggend genoeg.

GroenLinks
Wie mij wel verbaasde was Jesse Klaver. Hij zei dat hij het begreep – wat dubieus was, maar aangezien protesteren GL eigen is zou het iets van waarheid in zich kunnen dragen. Zeer opmerkelijk was echter zijn eerlijkheid. Mogelijk was hij zelfs het eerlijkst van allemaal:

‘Jullie voelen je genaaid, en terecht. Als het gaat over de aanpak van klimaatverandering, of stikstof, gaat het niet alleen over de agrarische sector, maar ook over Schiphol en de industrie. Ik vecht voor een aanpak die u zo min mogelijk raakt, maar het gaat u raken. Dat is de waarheid.’

Klaver vertelt inderdaad het eerlijke verhaal. Vertaald naar dagelijkse termen: ‘Rot voor jullie, maar jullie zijn gedoemd om te veranderen zoals wij dat willen, of ten onder re gaan.’ Hij zei het vrijwel letterlijk, en zijn partij kennende is dat ook precies wat men komende jaren zal doordrammen.

De boeren gingen tevreden naar huis, want zij denken dat hun vertoon van eenheid en macht op Den Haag indruk heeft gemaakt. Wie weet. Interessanter was de aankondiging dat de boeren verwachten binnen vier weken meer en nauwkeuriger te horen wat Den Haag als strategie gaat kiezen. Hoeveel boeren dan terugkomen en zich grommend netjes blijven gedragen zal voor hun lot belangrijker worden dan de demonstratie van gisteren.

Farmers Defence Force, een van de organisaties die het boerenprotest organiseerde, geeft de politiek vier weken de tijd om met plannen voor de agrarische sector te komen. Als het kabinet of de Kamer voor die tijd niet met concrete plannen komt, zullen boeren opnieuw demonstreren.
‘We hebben ze een ultimatum gesteld van vier weken,’ zegt woordvoerder Sieta van Keimpema. “Als er niets gebeurt, zijn de boeren echt bereid opnieuw actie te ondernemen.’

Of men dit waar weet te maken wordt de echte lakmoesproef. Dat je op het Malieveld minstens 400 trekkers kwijt kunt was alvast goed om te weten.