De belangrijkste vertegenwoordigers van de beschaving hebben de functie van hun dierlijke pendant herontdekt. De belastingdienst in de Caraïben gaat aan de zuignap.

Saba, St. Eustatius en Bonaire zijn sinds een paar jaar bijzondere gemeenten, resorterend onder de provincie Noord-Holland. En zoals het brave burgers betaalt dient men ook in De West wegenbelasting te betalen.

Om grote bedragen zal het niet gaan, en de gebruikelijke aanpak van belastingdiensten die niet betaald worden – de openbare verkoping – lijkt bij zulke kleine bevolkingstallen weinig effectief te zullen zijn: je koopt een auto voor 1 euro en verkoopt die fluks weer terug aan de oorspronkelijke eigenaar. Een prettig gezelschapsspel voor wie zich verveelt, en op zulke eilanden zou dat me weinig verbazen het geval te zijn.

De belastingdienst denkt er dus iets op te hebben gevonden. De zuignap. Die wordt aangebracht op de voorruit van de wanbetaler, en als die toch gaat rijden (wie uit het portierraam hangt heeft geen vooruitzicht nodig), ontdekt de lokale belastingheffer dat direct met behulp van een ingebouwde GSM.

Wat het kost? Dat vertelt het verhaal niet, maar Nederlandse belastingambtenaren kennende is het weer vooral een principekwestie, en principes mogen wat kosten als ambtenaren zich toch al verveelden.

Maar!

Saba heeft volgens Wiki maar 1800 inwoners, en als ik me goed herinner maar 500 meter openbare weg. Saba beroemt zich ook op de kortste start en landingsbaan van een vliegveld ter wereld: 400 meter. Of je bij aankomst direct van een zuignap wordt voorzien is niet bekend.

Bonaire Op Bonaire is een aardig wegennet, dus daar zal de zuignap zijn werk moeten doen. Het eiland heeft maar liefst bijna 20.000 bewoners. Curieus genoeg vermeldt Wiki over Bonaire niets van de infrastructuur

St-Eustatius heeft wel 3200 bewoners! De kaart van het eiland suggereert dat er wel degelijk autoverkeer is, dus ook daar zal een groot deel van de zuignappen worden verdeeld.

Alles bijeen lijkt de vraag gerechtvaardigd of de investering ooit zal worden terugverdiend. Maar dat geldt voor alle drie deze gemeenten, en lijkt maar weinig mensen te boeien. Toch een aardig idee om eens over te piekeren: De BES-eilanden hebben waarschijnlijk de hoogste wegenbelasting ter wereld, uitgesmeerd over de beschikbare kilometers wegennet. Waarin een klein land superklein kan zijn.