Actrice, schrijver en theatermaker Namiye Oral was te gast bij het programma Zomergasten en ging in gesprek met gastvrouwe Janine Abbing.

Namiye Oral kennen we (ook) van het laatste interview dat zij had met prof. dr. Pim Fortuyn, pal voordat deze vermoord werd in mei 2002.

Dat was een heftig gesprek waarvan ik slecht een deel weergeef. Ze startte dat interview met de vraag “waarom vindt u de islam een achterlijke cultuur”. Fortuyn antwoordde dat er vijf punten zijn van de islam die strijdig zijn met de moderniteit zoals wij die kennen. Hij beperkt zich tot drie punten:

1. wij leggen de nadruk op de individuele verantwoordelijkheid. Het is een kernbeginsel van onze cultuur. Het is de motor achter ons kapitalistisch systeem. Het speelt een centrale rol binnen onze cultuur als zakelijk beginsel. In culturen gebaseerd op collectiviteit zien we dat het misgaat.
2. de scheiding van kerk en staat. Godsdienst is niet iets voor het publieke domein maar voor het private domein.
3. gelijkwaardigheid van man en vrouw. In de islam zijn er grote verschillen qua gelijkwaardigheid tussen man en vrouw. Deze drie punten leiden tot een culturele botsing.

Namiye Oral vraagt Fortuyn waarom hij zoveel moeite neemt om hierover twee boeken te schrijven en te publiceren. Fortuyn: “Omdat deze clash voor West-Europa grote cultuurproblemen zullen opleveren, een brisante apartheidscultuur die we niet moeten willen. Het heeft een destabiliserende invloed in de onderklasse. Toestanden zoals in de Balkan (Srebrenica, 1995) moeten we niet willen. Het gaat niet goed met de integratie. Om tot een oplossing te komen zullen we

1. de dialoog moeten aangaan,
2. stoppen met immigratie omdat we nu dweilen met de kraan open in dit overvolle land,
3. de omstandigheden voor integratie zo gunstig mogelijk maken.

Veel meer dan dit is er niet. Fortuyn vervolgde: “Je kunt een paard naar de haver brengen, maar het moet zelf eten.” Oral wil niets aannemen van wat Fortuyn zegt. Ze wil niet aannemen dat hij een racist is (!), maar ze is bezorgd om de veiligheid van haarzelf en van haar moeder. En daarmee sluit het gesprek. Het gesprek is een botsng tussen een hoogleraar en politicus die op macrobasis de problematiek benadert en iemand die niet verder komt dan de belangen van de eigen groep, haarzelf, haar familie, in casu haar moeder.

Wat een ongelooflijk inzicht spreidde Fortuyn ten toon. Wat hij zegt is nog steeds zeer actueel. Er is niets veranderd. Integendeel, het is verergerd naar een volkomen tribale samenleving. Er nog niemand aan de horizon die aan hem kan tippen helaas. Wat een verlies voor Nederland. De kogel kwam van links. Politiek correcte krokodillen tranen waren overal zichtbaar. De moordenaar werd erg mager gestraft.

Maar tijdens dit Zomergasten gesprek van Janine Abbing met Namiye Oral kwam het interview met Fortuyn niet aan de orde. Uiteraard is dit vooraf afgesproken. Het gesprek moet een diepe indruk hebben gemaakt op Oral en vooral de moord kort erna. Heeft zij net als politiek correct Nederland toen opgelucht ademgehaald?

Het Zomergasten gesprek bracht vooral herinneringen terug aan die Pim Fortuyn. Wat een geweldenaar was hij. Toch mogen we gevoeglijk aannemen dat haar gesprek met Fortuyn bij Oral flink heeft doorgedreund, want zij werd afvallig. Heeft zij hem daarmee impliciet gelijk gegeven? In dit gesprek is een terugblik van haar hierop node gemist. Voor afvalligheid heb je veel moed nodig, mede gelet op het zeer vrome milieu van haar achtergrond

Namiye Oral is in Hengelo geboren, maar ze is nog 100% Turkse. Het doet me denken aan de uitspraak van de Britse politicus Enoch Powell: ”stel iemand wordt geboren in Peking uit Britse ouders, dan is die persoon niet een Chinees, maar een Brit. Als je Chinees praat en met stokjes eet, in Peking geboren en getogen bent, maakt dat je nog geen Chinees.”

Namiye Oral zegt dat ze Nederlandse is en ze denkt het zelf ook echt, maar dat is niet waar. Ze denkt Turks, ze is bezorgd over de Turkse gemeenschap, ze is een en al oog en oor voor haar Turkse familie. Ze heeft over Turkije geen kritisch woord over wat daar afschuwelijk gaande is. Angst voor represailles vanuit haar groep?

Nederland lijkt haar totaal niet te interesseren. Daar heeft ze geen enkel woord voor over. Niente, nada. Onthutsend en tragisch, zowel voor haar, maar vooral voor ons.

Het toont alweer dat ‘echte’ integratie zelden mogelijk is en dat moet je ook niet willen nastreven, want dat frustreert enkel. Zij staat ver weg van bijvoorbeeld Ebru Umar en Fidan Ekiz. Hier was Fortuyn naar mijn mening wat te optimistisch. Namiye Oral is naar de haver gebracht, maar ze eet döner kebab.

---

Het hele gesprek kunt u hier terugkijken.

---

Frits Bosch is macro-econoom en socioloog, auteur van “In Holland staat een huis, onbehagen bij de elite” en “Schaft ook Holland zich af?” “Wereld op een keerpunt” ““Feminisme op de werkvloer.

Meer artikelen van Frits Bosch vindt u hier.