Wildersproces – een rare rechtszaak
Op 21 januari 2009 besloot de eerste strafkamer van het Amsterdams gerechtshof onder voorzitterschap van raadsheer-plaatsvervanger Tom Schalken om opdracht te geven aan het OM om Wilders te vervolgen. Dat werd het eerste Wildersproces.
Te vervolgen met name voor het aanzetten tot haat en discriminatie en voor groepsbelediging, voor zover het betreft de vergelijkingen die hij gemaakt had tussen de islam en het nazisme. De vervolging en de gang van zaken tijdens het proces hebben zich tegen Schalken, het Amsterdamse Hof en de Nederlandse rechtspraak gekeerd. In de ogen van zijn aanhang en van het publiek in het algemeen was Wilders de morele winnaar. Toch kan men zich afvragen of ook Schalken niet in grote lijnen heeft bereikt waar het hem om te doen was.
Zijn oorspronkelijk enthousiasme betrof, zoals bleek tijdens zijn latere getuigenverhoor, de kwaliteit van de beschikking die hij geconcipieerd had, en het feit dat alleen al met een vervolging het rechtsgevoel van hem zelf en de klagers bevredigd werd. Die kwaliteit was in de ogen van anderen misschien wat minder dan in zijn eigen ogen en zijn rechtsgevoel wordt niet door iedereen gedeeld, maar vervolgd is er wel.
Wat in zijn getuigenverhoor niet aan de orde kwam, maar toch een interessante vraag lijkt te zijn, is of Schalken daarbij het feit van de vervolging als zodanig al als een soort sanctie zag. Een vervolging is namelijk voor een verdachte bezwaarlijk, ongeacht de uitspraak van de rechtbank en een eventueel hoger beroep. De procedure zelf al is een straf.
Niet alleen de kans dat men veroordeeld wordt heeft islam critici in het vervolg afgeschrikt, maar ook de kolossale kosten van een verdediging[1] en de hoeveelheid tijd en inspanning die een vervolging van een verdachte vraagt.
Misschien dat Wilders in politieke zin garen heeft gesponnen bij zijn vervolging, wat niet de bedoeling van Schalken kan zijn geweest, maar zoiets heeft toch zijn grenzen. De ernst van de bedreigingen, zowel hier als in het buitenland, is er door verhoogd. Het aantal mensen dat zich door de beschikking van het Hof en door de procedure gelegitimeerd voelde om geweld te gebruiken tegen Wilders is toegenomen.
Het besluit van het Hof[2] heeft mee gebracht dat veel mensen die menen dat de islam of bepaalde dominante richtingen in de islam een gevaar vormen voor andersdenkende moslims en voor onze samenleving, zich in die zin niet langer hebben geuit. Dat doel heeft Schalken dus bereikt, ondanks de potsierlijke indruk die hij in de affaire heeft gemaakt.
- Ik heb horen verluiden dat het uurtarief van Moszkowicz €900,- bedraagt, wat beduidend meer is dan dat van een eerste klas advocaat van een van de grote kantoren.
- van 21/1/09
Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp
Het Om gaf dus een signaal af,op kosten maar niet op verzoek van de belastingbetaler , kim Un doet het dagelijks.De deepstate heeft zo zijn overwegingen,het maakt niet meer uit wat de uitkomst zal zijn, als het beest maar maar gevoed blijft.