Wikken, klikken en stikken – klagen over Hiddema
In het Nederlandse parlement zitten tegenwoordig een aantal bijzondere figuren dat kan ik u wel verklappen. Verklikken, bedoelde ik eigenlijk.
Ik verstuur nooit fanmail, maar krijg het graag. Niets benaderd het gevoel dat je krijgt als je je sigaar aansteekt met een geparfumeerde brief. Niet dat ik het hem ooi heb horen zeggen, maar het is het soort zin dat me van Theo Hiddema niet verbazen zou.
Vanmorgen lag ik lekker rustig in mijn hangmat thuis in de kooi de Elsevier te lezen, toen mijn oog viel op het verslag van de maidenspeech van genoemde advocaat. En ik voelde me al niet lekker: de Turk had mijn kooi nog niet schoongemaakt, de pindachinees was laat met mijn favoriete middagversnaperingen en het leek er op dat die pas aangenomen dobberneger er met mijn Chiquita’s vandoor was. Hij was in ieder geval al weer een drie kwartier te laat, en ik begon me alvast serieus boos te maken om de opperkaas zo meteen eens flink de waarheid te zeggen, zodat zijn bleekneusje eindelijk eens kleur kreeg en zijn brillenglazen wat handiger achter zijn oogleden zouden schuiven. Ik loerde op een fysiek contactmoment, maar verder dan grommerig aangeven dat ik snel in een tirade zou losbarsten kwam het niet. Gelukkig had die krotenkoker van een oppasser nog een yid gevonden die hem wat bananen versjacherde, zodat het ergste gerommel (mijn maag) wat verstilde.
Waar had ik het over? Oh ja, Hiddema. Zijn maidenspeech:
‘Forum voor Democratie vindt discriminatie dom en bekrompen. Liefhebbers ervan zijn vreugdeloos en verbeten. Laat racisten gaarkoken in vooroordelen en chagrijn, zou ons advies zijn. Maar dit sluit niet aan bij overheidsbeleid, heb ik begrepen.’
(..)
‘Wat staat er nu in al die rapporten van diverse meldpunten? Het totale gewicht van de rapportages komt neer op ruim 1 kilo, de inhoud ervan is slechts 1 gram. Deze rapporten zouden in de rechtszaal geruisloos in de prullenbak verdwijnen. Nergens een spoor van waarheidsvinding te bekennen. Bij geen enkele melding. Hoe weten we wat er aan de hand is? Is er sprake van lange tenen? Geen idee. Is er sprake van klaagzieke melders? Het is niet te controleren. Werkwijze: u klaagt, wij draaien.’
Nounounou, die meneer Hiddema. Alsof we niet allemaal de vreselijkste termen naar ons hoofd krijgen van al die mensen die ons discrimineren. Discriminasieie!!! was het eerste woord dat ik leerde toen ik in Rotterdam voor het eerst aan het publiek werd getoond. Mijn maidenscreech, zogezegd. Hiddema ging langer door dan de meeste maidens:
‘Wat zijn de aanbevelingen? Er moet kennelijk meer gerapporteerd worden en er moet meer meldingsbereidheid zijn, meer klachten is koren op de molen voor de rapporteurs. Hoe denkt de minister hier beleid op af te stemmen?’
(..)
‘We moeten ophouden met elkaar angst aanpraten. Het is maar goed dat een zekere romanschrijver, de heer Baudet, de dans van discriminatiemeldingen is ontsprongen. Stop de klaag- en klikindustrie.’
Dan is die Azarkan meer een aap naar mijn hart:
Nieuwkomer Farid Azarkan van DENK had een andere boodschap. Hij vroeg zich af waarom een debat dat in 2016 is aangevraagd, nu pas wordt gevoerd. ‘Wat voor signaal geeft dat af aan mensen die slachtoffer zijn van discriminatie?’
Kijk, die Azarkan.snapt het. Alleen dat hij blij moet zijn dat men een half jaar heeft gewacht tot hij zich er mee bemoeien mocht had-ie nog niet door. Is het geen dotje? Zo agressief. En zelfopgeblazen vol van eigen onbelang!
‘Alleen als we met zijn allen aan diversiteit doen, kunnen we uitsluiting voorkomen. Volwaardig deelnemen aan de samenleving, dat wil iedereen. We staan nog ver van dit ideaal. Het Sociaal Cultureel Planbureau zegt dat er 4 miljoen meldingen van discriminatie waren. Na jaren stijgt het aantal meldingen weer. Eerste vraag: wat zeggen deze cijfers over aanpak van het kabinet?’
Langzaam bekroop mij het gevoel dat Azzie voor zijn beurt spreekt. Klagen tegen een kabinet dat nog niet eens in functie is? Bijna net zo erg als schreeuwen tegen een demissionair kabinet: wegsturen kun je ze toch niet, dus er zit weinig anders op dan hen te verdragen. Maar hij bedoelt het goed. Geloof ik. Dat zich willen bewijzen, daar hebben wel meer jonge apen last van. Geeft niks, ik geef ze zo nu en dan een poeier, en dan zijn ze wel weer even stil. Zou Arib ook moeten doen. Maar ja, ’t blijft een wijffie, hè?
Ik begrijp dan ook niet waar zo’n Hiddema het over heeft. Hoogste tijd dat Azzie hem verklikt. Maken we er gelijk helemaal een dolle boel van.
Hiddema zegt: “Ophouden met zeuren”. En dat dit veel beter voor de samenleving is. Zo simpel is het. En hij heeft groot gelijk, wat mij betreft.
Hiddema: pracht- kerel !
Hiddema heeft gelijk groei is op allemaal!