Wat te doen tegen aanslagen in treinen?
De veiligheid in treinen staat komend weekend op de agenda van Europese ministers van Binnenlandse zaken en Transport, die daarvoor naar Parijs komen. Kunnen we daarvan iets verwachten?
De belangrijkste zorg van de ministers, zo kondigt De Telegraaf aan, is meer veiligheid te bieden zonder het Verdrag van Schengen aan te tasten. 92% van de Nederlanders wil daarvan een aanpassing na de verijdelde aanslag op de Thalys vorige week.
Heel moeilijk zullen de ministers het er niet mee hebben om daar zeker van te zijn. Als je er even over nadenkt, dien je te beseffen dat de vijand allang binnen de grenzen is. Het herstellen van de oude binnengrenzen der EU heeft grote voordelen, maar een extra hindernis voor terroristen zal het niet worden. Dat de verijdelde aanslag een der oude grenzen overschreed is in dat verband een onzinnig argument.
Belangrijker wordt de vraag: Wat te doen tegen aanslagen in treinen? Welk een onzin moet worden overwonnen om iets van efficiëntie te bereiken, leest u hier op Elsevier. Onderdeel van Schengen blijkt ook te zijn dat er minder mag worden gecontroleerd. Wat een onzin! Heeft dat iets met vrij verkeer van personen en goederen van dien? Wellicht, als men iedereen rücksichtslos aan hetzelfde regime onderwerpt.
Maandag stond in het NRC een artikel (achter betaalmuur) dat inging tegen de D66-opvatting, dat privacy dreigt het stiefkindje te worden van het streven naar veiligheid. De lijn van het betoog was, dat de versnippering van de krachten der inlichtingendiensten die dat vereist, hen het werk onmogelijk zal maken.
Dat zal best, maar het mist de kern van de zaak met een paar mijl.
Niet privacy en veiligheid bijten elkaar. Dat is een vrij stiekeme manier om het essentiële probleem te omzeilen. Waar het om gaat, is dat EU en D66 weigeren in te zien, dat gericht toezicht ook vereist dat risicogroepen nauwkeuriger in het oog worden gehouden. Dat heet ethnic profiling, en de gedachte er aan is een grote angst voor de gelijkheidsprofeten. Ergo, het fanatieke gelijkheidsdenken is een sta in de weg voor een betere verhouding tussen veiligheid en privacy. Door de veiligheid van een relatief kleine groep sterker te schenden, kan de privacy van het gros der bevolking probleemloos worden verzekerd.
Maar wie dit voorstelt krijgt prompt naar het hoofd een racistische agenda te hebben. Het zijn gevoeligheden als deze die de veiligheid werkelijk bedreigen.
In een normale wereld is elke vorm van ‘profiling’ door de veiligheidsdiensten toegestaan zodra de beschikbare bewijzen aantonen dat een bepaalde groep verantwoordelijk is voor misdrijven. Wanneer bijvoorbeeld oude vrouwtjes in een rolstoel veel overvallen plegen, zal iedereen het normaal vinden dat de politie deze groep extra in de gaten houdt.
Maar in het politiek correcte gedachtengoed van de nuttige idioot/gutmensch geldt dit niet voor deze jihadmalloten. Hen moet geen strobreed in de weg gelegd worden, want ‘rascisme’.
Daarbij vergeten ze dat islam geen ras is. En – erger nog – dat het niet schenden van de vrijheid van de groep boosdoeners, de veiligheid van de bevolking eerder verkeint dan vergroot.