Warmtenet – een doffe vorm van staatsellende
Een warmtenet dient publiek bezit te zijn, aldus het Roboropje. Socialisme komt altijd weer boven, hoe hard ze het doorgaans ook ontkennen.
Zo´n warmtenet, waar een half miljoen Nederlanders onder gebukt gaan, is een vorm van doffe ellende, waarbij de warmtevoorziening wordt gecollectiviseerd. Kort gezegd: enkelen krijgen te veel warmte, de meerderheid van de deelnemers krijgt doorgaans te weinig warmte, en moet blauwbekken als het echte winterweer toeslaat.
Roboropje laat zich nu van zijn slechtste kant zien. De instincten van het socialisme zijn D66 meer eigen dan zijzelf realiseren.
Warmtenetten komen grotendeels in publieke handen. Haagse bronnen melden dat het kabinet morgen waarschijnlijk voorstelt de Warmtewet op dat punt te wijzigen. Op die manier zouden de publieke belangen beter kunnen worden gewaarborgd en zouden gemeenten meer greep kunnen krijgen op de ontwikkeling van warmtenetten.
Als het aan minister Jetten ligt, krijgt de overheid een meerderheidsbelang van 51 procent. Energiebedrijven zouden dan wel een minderheidsbelang houden.
Dat minister Jetten overwoog met dit plan te komen, was al langer duidelijk. Nu is bekend geworden dat het kabinet er morgen een knoop over wil doorhakken. Bij warmtenetten wordt vaak restwarmte uit de industrie gebruikt. Nu zijn zo’n half miljoen huishoudens op een warmtenet aangesloten, maar het is de bedoeling dat daar de komende jaren nog eens meer dan een miljoen bij komen.
De smoes van het gebruik van restwarmte klinkt beter dan het is. Als de industrie slaagt in een gevraagde warmtebesparing, lijden de betrokken huishoudens daar onder, omdat er dan voor hen minder restwarmte beschikbaar zal zijn. Und so weiter.
Bij Vattenfall zien ze er niet veel in, en hun reactie is er een van actieve en morele chantage:
Energiebedrijf Vattenfall maakte vandaag bekend dat het vanwege het plan van het kabinet geen nieuwe warmtenetten meer zal ontwikkelen. En bestaande netten worden voorlopig niet uitgebreid.
Vattenfall is het ermee eens dat de regierol van gemeenten moet worden versterkt. Maar het steekt het bedrijf dat private warmtebedrijven zeggenschap over bestaande en nieuw te ontwikkelen warmtenetten verliezen terwijl zij wel financiële verantwoordelijkheden houden. Vattenfall noemt dat een onwerkbare situatie. Het bedrijf denkt ook dat het plan de warmtetransitie zal vertragen en dat de klimaatdoelen verder onder druk komen te staan.
En Jetten wil een nieuw tarief in voeren: net wat iedereen al vreesde:
Jetten wil dat het nieuwe systeem in 2025 ingaat. Vanaf dat moment zou er een overgangsperiode moeten komen van zeven jaar, waarin het meerderheidsbelang van de bedrijven geleidelijk wordt verminderd. De minister wil verder dat de prijs voor warmte niet meer wordt gekoppeld aan die van gas. Daarvoor komt een nieuw tarief in de plaats.
Dat de gemeenten meer greep krijgen op zo’n warmtenet is bovendien een nachtmerrie. Doorgaans zijn de grote gemeenten waar die warmtenetten vooral worden aangetroffen financieel weinig solvabel, zodat het risico dat ze een sluitpost worden op de begroting groter is dan wenselijk.
Al deze ellende stopt pas wanneer de politiek verantwoordelijken worden opgehangen.
En dat besef is groeiende.
Warmtenetten, in de volksmond stoepverwarmers genoemd, zo efficiënt en duurzaam zijn ze, worden met miljarden gesubsidieerd, met nog meer subsidies voorzien van “restwarmte”, vaak in de vorm van natuur/klimaat/milieu vernietigende bosverbranders, verplicht je strot doorgeduwd met burgerhatende kleine lettertjes in het contract, maakt je afhankelijk van een monopolist die dat zeker ten gelde maakt, zijn onbetrouwbaar en onvoldoende (trekt u maar een extra trui aan), en worden aangestuurd door wensdenkers en psychopathische inhaligen die beiden tunnelvisie hebben. Ideaal derhalve voor politici als toekomstig gouden stoeltje, terwijl iedereen weet hoe vakkundig die werkelijk zijn, en waar hun “oplossingen” uit bestaan, namelijk: hun onkunde en wanprestaties zijn niet het probleem, maar dat ze niet nog meer macht, (belasting)geld en status krijgen.
Er is toch wel iets voor te zeggen om dergelijke dingen deel van de taken van de sociale verzorgingsstaat te hebben, mits er functionele bestuurlijke consequneties vanwege onvoldoende prestaties aan verbonden worden. Dat wil zeggen, dat dergelijke diensten wettelijk buiten de baantjescarrousel gehouden moeten worden, wat met eenvoudige legale definoities zonder problemen te doen moet zijn. Twee keer en overheidsbaan gehad, incl. ambtenaar/regerings/parlementslid? Dan voor de rest van je leven geen publieke baan meer; ga maar ergens in het 100% particuliere bedrijfwezen een baan zoeken. Daar kan Toon eventueel op commentariseren want dan kom je vol in de juridische filosofie.
Als je terugkijkt heeft privatisering van overheidstaken alleen maar ellende gebracht; natuurlijk waren er vroeger problemen bij b.v. de gezondheidszorg, maar door het winstoogmerk is het tegenwoordig een grote puinhoop. NL glijdt door privatisering af naar het niveau van de VS, het land met de duurste en slechtst functionerende zorg van de ontwikkelde landen.