De basis van de huidige besluiteloosheid van kabinet Rutte II is dat het een compromis van twee onwillge partners is. Met één partij die doodsbang is scheurend ten onder te gaan, en een tweede partij, die gewend is voor morele oordelen op zijn coalitiepartners te vertrouwen. In een tijd dat besluitvaaridgheid vereist is, kan dat niet goed gaan – en dat zal het dan ook niet.

Het probleem met de VVD is, dat men gewend is voor een moraal bij hun coalitiepartners te rade te gaan. Aangezien het hier òf het CDA betreft, òf de PvdA is duidelijk waar het eeuwige geschommel van de liberalen op dit punt haar oorsprong vindt. Van zichzelf weten de VVD’ers dat moraal niet hun sterkste punt is, zodat men geneigd is te luisteren naar wie het hardste schreeuwt.

Onplezierig genoeg zit er niet al teveel licht tussen de morele opvattingen van PvdA en CDA als het gaat over de opvang van asielmigranten – ze willen bedrogen worden, geven er alle aanleiding toe, en zijn uiteindelijk verbaast dat dat gebeurt. Bestuurlijke minkukels die hun goedkope moraal uitventen zijn voor het bestuur van een land een ware gifpil. CDA-fractievoorzitter Buma is een keurig exemplaar van dit hopeloze geschommel.

Dat deze PvdCDA-moraal wel degelijk rammelt als het gaat over de asielmigratie, voelen VVD’ers aan hun water. Dat dat op termijn ook hun portemonnee pijn gaat doen is daarbij geen argument – dat zijn ze gewend.

Enfin, ze bewijzen het gelijk van bovenstaande dagelijks opnieuw.

En dan de PvdA.

Er hoeft niets te gebeuren voor de onvrede wordt opgerakeld, gewoonlijk door tal van belanghebbenden die zonder enige gêne hun eigen zaakjes bepleiten. Soms direct, soms indirect. Maar altijd zetten ze een morele druk op partijgenoten die het moeilijk vinden zich daartegen te verzetten. En als gevolg daarvan komen ze met de meest onwaarschijnlijke uitvluchten aan zakken.

En zo rot het asielmigrantendossier al minstens dertig jaar door. Is het ingewikkeld? Nee. Is het moreel aanvechtbaar er paal en perk aan te stellen? Niet voor wie eigendomsrechten erkent als maatschappelijke grondslag. Waarom gebeurt dat dan niet? Dankzij de pressie van mensen wier uiteindelijke moraal is gebaseerd op zich goed willen voelen, ten koste van hun maatschappelijke gelijken die door hen doortrapt worden gechanteerd.