Agitprop XVIII – Trouw – waarom boeren biologisch willen?
Boeren willen biologisch, bauwt de NOS Trouw na. Maar dat verhult niet de nonsens waarop het artikel werd gebaseerd. Niet dat dàt de staatsomroep schelen kan: het gaat om het idee, en dat moet geplant worden. Agitprop van het zuiverste water.
Dat 80% van de boeren biologisch wil, haalde de NOS uit Trouw. Hoe herken je een politiek correct artikel waarin de agitprop er aan de zijkanten al uitsijpelt? Aan de inleiding bijvoorbeeld:
Nederlandse boeren en boerinnen zijn toe aan een grootschalige vernieuwing van de sector.
Boeren en boerinnen. Of de geslachtslozen en andere zijtakken van de menselijke soort zich nu buitengesloten voelen doet er even niet toe: dit is agitprop voor de mainstream, en niet ter stichting van minderheidjes, hoe belangrijk dat ook is. Broeders en broedsters, placht mijn leraar Engels ons vroeger te begroeten: met de juiste politieke connecties zou hij nu rector hebben kunnen zijn, maar ik vermoed dat ze hem in een eerder stadium ontslagen zouden hebben. Politieke correctheid is alles bepalend geworden – de Sovjet-Unie anno 1928 is er niets bij.
Blij met biologisch boeren?
Enfin, die boeren en boerinnen zijn dus wel geporteerd van het idee van biologisch boeren. Dat dat niet een gewoon pleonasme is betekent al dat het hier over een politiek gemotiveerd verhaal gaat. Het geronk is weer niet van de lucht:
De noodzaak om de landbouw te hervormen leeft sterk, blijkt uit ‘De Staat van de Boer’, het grootste opinieonderzoek ooit onder agrariërs gehouden. Trouw legde boeren en boerinnen vragen voor over hun eigen welzijn, de huidige landbouwsector en hun ideeën voor de toekomst.
Er staat zelfs wat over op Youtube! Dan moet het wel goed zijn, toch?
Uit de resultaten komt naar voren dat boeren een koerswijziging willen. Hoewel slechts 6 procent van de onderzochte agrariërs biologisch werkt, wil een grote meerderheid van de ‘gangbare’ boeren de overstap maken naar een duurzamere bedrijfsvoering. Die is in hun ogen niet alleen minder vervuilend, maar ook economisch sterker. Driekwart van hen wil bij verandering samenwerken met kritische groene organisaties.
Klinkt overtuigend. Maar laten we eerst eens verder kijken.
Meer dan de helft van de boeren vindt dat agrarische bedrijven niet langer moeten focussen op de export maar moeten kiezen voor ‘natuurinclusieve’ landbouw waarin wordt ‘samengewerkt’ met de natuur, uiteindelijk zonder bestrijdingsmiddelen. Ruim 70 procent vindt het niet langer acceptabel dat de natuur onder druk komt te staan door nog intensievere landbouw en veeteelt.
Volgens hoogleraar Wiskerke bieden deze resultaten openingen naar nieuw beleid. Dat kan duurzamer zijn, maar moet voor langere tijd vastliggen om boeren meer zekerheid te geven voor als ze nieuwe investeringen willen doen.
Geronk
Nog steeds veel geronk, maar weinig oorzaken voor die plotselinge omslag. Wat ik namelijk mis in dit verhaal is de plaats van subsidies in het geheel. Er staat wel dat de boeren genegen zijn biologisch te worden, maar daar werd direct aangekoppeld dat dat is omdat het rendabeler zou zijn. Wie daar rustig over nadenkt zou moeten concluderen dat als iets rendabeler is, het vreemd is als men er nog niet op is overgestapt.
Maar zo werkt het niet. Wel zijn er subsidies voor bijvoorbeeld het toestaan van een windmolen op het boerenland. Daaraan verdient een boer meer dan aan de exploitatie van dat land. Ook aan het in de gaten houden van natuur en weidevogels kan een aardige grijpstuiver worden bijverdiend. Maar wat dat moet ‘boeren te maken heeft? In mijn vroegere schoonfamilie zat een boer die zijn land kwijt raakte aan woningbouw, en daardoor zeer welgesteld werd. Die heeft prompt in het voormalige Oost-Duitsland een volledige kolchoze gekocht, compleet, met centraal landhuis en bijbehorend dorp. Over biologisch boeren heb ik hem nog nooit gehoord, en ik verdenk het gros van de door Trouw ondervraagde boeren van hetzelfde sentiment.
Door de strot gewrongen
Biologisch boeren wordt hen door de strot gewrongen, en het is mogelijk hun laatste kans op overleving als ‘boer’. De meer ondernemende boeren zijn allang uitgezwermd, van Canada tot Argentinië of Australië vind je hun nakomelingen.
Met het concept dat boeren biologisch willen heeft dit alles niets te maken, al houd je altijd uitzonderingen. Dat 20% van de Nederlandse boeren er niets in ziet doet vermoeden dat dat de enigen zijn die in dit land nog goed kunnen leven van hun bedrijf. Dat Trouw daarover verder zwijgt is ook al een indicatie dat we hier met een gevalletje ernstige agitprop van doen hebben.
Gewone boeren willen het liefst gewoon boeren. Wie anders wil dien je eerst kritisch te bekijken op motivatie alvorens juichverhalen te schrijven over niet-bestaande mentaliteitsveranderingen binnen de agrarische beroepsgroep. Net zoals Trouw nog steeds de krant van Perdiep Ramesar blijkt moet je daar rekening mee houden, zullen we maar zeggen.
Meer artikelen in deze serie over Agitprop van politiek gecorrumpeerde media vindt u hier.
Dat biologische idee komt natuurlijk uit de subsidie denktank van de Rabo , Ruimt Arme Boeren Op.
Er zijn boeren en Boeren. In Brabant waren er zo’n 40 tot 50 jaar geleden veel kleine veeboeren of gemengde bedrijven. Het waren merendeels keuterboeren die nu verdwenen zijn omdat ze geen opvolgers hadden of gewoon omdat ze de kost niet meer konden verdienen. Ze hadden bijvoorbeeld zo’n 20 melkkoeien plus wat malen (groot kalf dat volgend jaar koe wordt) en kalveren plus 10.000 mestkippen. In de provincie Zeeland komen maar weinig veeboeren voor, maar wel veel landbouwers, die over het merendeel aardappels, tarwe, suikerbieten en uien verbouwen op dikwijls wel 100 ha of meer. Die hoeven niet biologisch te gaan boeren, maar de kleine boeren elders zullen daar wel oren naar hebben, omdat het boeren voor hun geen vetpot zal zijn..
Het idee is leuk, maar werkt alleen maar dankzij de collega boeren die niet biologisch werken.
Zeker in de aardappelteelt bijvoorbeeld is het risico om je oogst te verliezen aan allerlei plagen momenteel gering, juist dankzij het feit dat de meeste boeren bestrijdingsmiddelen gebruiken. Daar profiteert die biologische boer mooi van, want hij heeft niet het risico dat een plaag zomaar even hele gebieden die wel behandeld worden overslaat, kan wel een hogere prijs vragen.
Maar stel nu eens dat alle boeren opeens biologisch zouden gaan. Dan is die beschermende buffer er niet meer en kan een plaag, net zoals aan het eind van de 19e en begin 20e eeuw in hele gebieden de oogst van een bepaald gewas volkomen vernietigen.
Ben ik voor het overdreven gebruik van bestrijdingsmiddelen? Nee, zeker niet. Maar gezien de benodigde hoeveelheid voedsel om de wereldbevolking te voeden kan dat alleen maar met intensieve landbouw.
Mijn voorkeur zou zijn om de enorme bevolkingsdruk terug te brengen. Met 3 miljard of zo.