De Zwarte Piet-discussie is in heel veel opzichten verbazingwekkend. De diepgewortelde schuldgevoelens van geestelijk achtergebleven westerse semi-intellectuelen zijn er mede schuldig aan.

Zwarte Piet is een archetypische uitbeelding van iemand die niet bestaat. Net zomin als de gemiddelde Nederlander bestaat, heeft er ooit een Zwarte Piet bestaan. Het is niet alleen hovaardig om zoiets op jezelf te betrekken maar ook uitgesproken dom. Ook daarom ben ik altijd weer verbaasd dat iemand als Jörgen Raymann zich immer weer voor het karretje van de anti-ZwartePiet lobby laat spannen. Iemand wiens belangrijkste creatie zèlf een archetypetje is, zou beter moeten weten. Want wat is Tante Es anders dan een ietwat wereldvreemde oudere vrouw die koket en boereslim is? Het zou ieders oma kunnen zijn, of een wat oudere ongetrouwde tante. Maar zou iemand als zodanig willen worden getypeerd? In Nederland? Ik betwijfel het.

Deze twijfel is ook wat de bange blanke intellectuelen bevangt als het over Zwarte Piet gaat. Het idee om verkleed en geschminkt rond te lopen voor mensen die zijn geboren met een kleurtje zal hen ongetwijfeld vervullen met een plaatsvervangende schaamte bij het idee? Maar nogmaals: werkelijk? Zoals zo’n Tante Es er bij loopt, daarvan vindt je er geen een, tenzij ik me bijzonder vergissen zou. Net zo min als je een Zwarte Piet ooit zou kunnen verwarren met iemand die met een donkere huid geboren is. Zo zwart is niemand. Met zulke oorbellen loopt niemand rond. Met zo’n gekleurd pakje – het wordt vervelend – heb ik nog nooit iemand rond zien lopen. Kortom, de hele klacht dat dit archetype op enigerlei wijze een binding zou hebben met de slavernij is bespottelijk.

Erger nog is dat de discussie al jaren wordt aangezwengeld door mensen die zelf onvoldoende kunnen om goed mee te komen in de maatschappij. Hun ressentimenten zijn gebaseerd op hun eigen frustraties en onkunde. De al genoemde Jörgen Raymann is eigenlijk te slim, maar hij wordt min of meer gechanteerd hier aan mee te doen. Want zijn publiek laat zich mee opjutten, en de kassa moet toch roken. Maar het overige spul dat moord en brand schreeuwt? Te stom om voor de duvel te dansen, maar zeer bekwaam in het uitmelken van andermans schuldgevoelens. Ze kunnen niks, willen behalve aandacht eigenlijk maar weinig, en talent: ho maar. Tweederangs prutsers op zijn best, volkomen nono’s die graag op TV willen als het tegenzit.

Waarom laat de regering zich dan gijzelen door een stelletje tweederangs-types die rond dit thema stennis schopt? Dat is wat het nog het meest pijnlijk maakt. Deze schuldbewuste bewindsbuilen dragen met hun zachte aanpak bij aan een klimaat van haat en nijd. Lodewijk Asscher schijnt niet te begrijpen, dat negeren in een geval als dit de beste aanpak is. Want wat doen Rutte & Asscher, Pauw & Van Nieuwkerk eigenlijk, welbeschouwd? Ze erkennen dat ze racisten zijn. Want zij vinden het noodzakelijk dat het verandert, blijkbaar. Daarmee is het HUN schuldgevoel dat moet worden afgekocht, want de modale Nederlander heeft overduidelijk lak aan het gewriemel en gewroet. Die wil zijn eigen feestje vieren, net zoals de generaties voor hem, en hoopt dat te kunnen overdragen op zijn eigen nageslacht. Zonder bijgedachten, maar wel gezellig. En iedereen die dat gezellig houden wil is daarbij van harte welkom, zonder bijgedachten, zonder associaties.

Het zijn de mensen voor wie de associaties belangrijk zijn, die de verknipte geesten hebben. Maar in plaats van zichzelf te laten nakijken, komen ze de modale burger lastig vallen met waarom zij ’s nachts slecht slapen. Het accepteren van verdachtmakingen mag dan een hobby van de PvdA-angehauchten zijn, dat is niet mijn probleem maar het hunne. Als zij hun racisme willen erkennen, doe dat dan huilend op de knietjes in een ver bos. En laat normale Nederlanders met rust.

Want, heeft het zin het uiterlijk van de Pieten te veranderen? Dat is de fundamentele vraag die niemand nog stelt, maar die onuitgesproken om de hoek ligt te wachten tot hij het toneel op mag. Als Zwarte Piet een racistisch motief zou hebben, is dan niet het hele feest besmet, zodat alleen een cosmetische verandering onvoldoende zou zijn? Dat is consequent. Maar een voorstel het Sinterklaasfeest dan maar eenvoudig te verbieden, is weer een paar bruggen te ver.

Daarmee demonstreren de mensen die nu achterbaks willen meehelpen met sleutelen aan het karakter van de traditionele kindervriend hun domheid en hypocrisie. Niet nagedacht, maar o zo goed bedoeld. En dus te stom om voor de duvel te dansen, inderdaad.