De Social Justice warriors en hun feministische en islamitische cronies maken er een gewoonte van op basis van gekwetstheid censuur toe te passen. Niet dat dergelijke censuur niet van alle tijdens is overigens.

Onderstaand meesterwerk uit de Victoriaanse tijd was het laatste kunstwerk dat in het UK slachtoffer werd van verhulling.

Het was natuurlijk al een klein wonder dat het in de Victorian era gewoon ontstond en werd getoond: Victoriaans staat niet voor niets voor ontzaglijke preutsheid. Maar kennis van het verleden, de context daarvan en sowieso alles wat niet strookt met de vooringenomenheid van deze golf intellectuele en culturele nitwits is allemaal onbelangrijk geworden. Zo lang je mensen maar niet kwetst. Het is niet gewoon lachwekkend meer, het is ziek, en verdient een behandeling.

Wie wat meer van de wereld heeft gezien weet eenvoudig dat er veel is dat afwijkt van normen die gelden op een bepaalde tijd en plaats. Dat zou je koeltoer kunnen noemen, en waarom ook niet? Nooit is er in kunstkringen ook maar de geringste kritiek geweest op dergelijke zaken, maar de SJW’s en consorten zijn in staat de vernietiging van de boeddhistische beelden van Bamyan te rechtvaardigen zonder verder ook maar met de ogen te knipperen. Waarom zouden ze ook, o heer: ze weten immers niet wat ze doen?

Door hier aan toe te geven, door deze mensen van safe spaces te voorzien, maak je de zaak alleen erger. Aan waanzin toegeven is nooit verstandig. Natuurlijk ben je niet gek, lieve kind. Ben je een aardbei? Dan spuiten we wat echte slagroom op je kruin, en geven je de spuitbus voor als het op is.

Gaan ze binnenkort ook alle aardewerk in musea met klassieke kunst stukslaan? Op het meeste Griekse aardewerk uit de klassieke periode (circa 2500 jaar oud) barst het van de swastika’s. Dat weet bijna niemand, maar wie op de hoogte is weet, dat een deel van het fraaiste werk in depot wordt gehouden om te voorkomen dat minder cultureel adepte types een rolling krijgen. Hetgeen niet betekent dat de oude Grieken iets met de nazi’s hadden, maar dat de nazi’s aan cultural appropiation deden. Met andere woorden, ze pikten een oud symbool dat hen wel aardig leek.

Hieronder daarom drie voorbeelden, en een link naar een lawine meer.

Het vervelende voor moderne musea is dat er maar weinig Grieks aardewerk is zonder swastika’s. Uiteindelijk is de swastika een oeroud vruchtbaarheidssymbool. Kijk als u voor zo’n vitrine staat maar eens nauwkeurig naar de achterkant van zo’n pot. Alle kans dat bijna onzichtbaar voor de gewone bezoeker het symbool terug te vinden is.