Het debat over de VvMU gisteren moet een enorme teleurstelling zijn geweest voor mensen die hoopten dat er een objectieve discussie mogelijk was. Dat gaan we tijdens ons leven niet meer meemaken.

Dat de noodzaak voor herziening van een aantal artikelen die de VvMU inperken aan de orde is hebben de Wildersprocessen wel duidelijk gemaakt. Er is meer dat als gevolg ervan op de helling zou moeten, maar over de VvMU was eerder een wetsontwerp ingediend, zodat daarover gisteren al in de Kamer kon worden gedebatteerd. Het resultaat viel niet mee. Ik vond dat Elsevier het netjes samenvatte:

Dat kan allerlei opruiende uitspraken legaal maken, vindt een meerderheid van de Tweede Kamer. En PVV-leider Geert Wilders helpen bij zijn hoger beroep, dat zien ze ook niet zitten.

De tegenstellingen binnen het parlement worden zo opnieuw gereduceerd tot een strijd tussen goed en kwaad, waarbij de meerderheid zichzelf op voorhand voor het gemak maar democratisch neerzet als ‘goed’. Dat dit het etiket ‘goed’ direct van elke morele rechtvaardiging ontdoet schijnen deze intellectuele lichtgewichten niet te beseffen, wat me vooral tegenviel van CDA-leider Buma. Mogelijk dat hij het in de huidige tijd al te moeilijk heeft met de manier waarop Rutte dat Oekraïne-referendum gebruikt om het CDA te splijten, maar het blijft een tegenvaller:

CDA-leider Sybrand Buma en Alexander Pechtold (D66) schetsen een pessimistisch toekomstbeeld. De voorgestelde aanpassingen zijn ‘een historische fout’, aldus Buma met een strafboek in zijn hand. ‘Nederlanders willen niet meer haatzaaiers, maar minder.’ Buma zegt dat ontkennen van de Holocaust en het ‘rondlopen met nazivlaggen’ legaal zou worden en dat haatimams vrij baan zouden krijgen om controversiële uitspraken te doen.

De schijn van legaliteit vermijden en tegelijkertijd de dagelijkse praktijk niet willen zien is een kenmerk van alle valse profeten. Het ontbreken van dat besef stemt droef. Het is een verzet tegen de werkelijkheid dat een vroeger pragmatisch redenerend CDA beter had kunnen èn moeten doen.

Van Alexander Pechtold verwacht je niet anders. De man heeft zijn hele partij om zich heen georganiseerd met als enige doel dat Alexander Pechtold er toe blijft doen, en de methode die hij daartoe hanteert is de inzet van een pseudo-moraal op de tijdstippen dat die hem het beste uitkomt. Het heeft altijd iets komisch’ als je Pechtold de moraalkaart ziet trekken: het doet denken aan een teckel die schijnheilig beweert dat groenten het voor hem in de toekomst helemaal zullen worden, en dat iedereen er zo over zou moeten denken. Om tot die toekomst te komen wil hij een verbod op het eten van vlees voor anderen dan hijzelf. Omdat het anders de wereld van die toekomst op zijn kop kunnen zetten.

‘Juist het beschermen van minderheden, of het nou gaat om homo’s, Joden of Turkse Nederlanders, is belangrijk. Zwaaien met IS-vlaggen, het verspreiden van anti-homoflyers, hakenkruizen op muren: dat wordt allemaal toegestaan door VNL,’ aldus Pechtold. ‘Dat pad wil ik niet op. Nooit.’

Pechtold denkt dat het dus gewoon ook niet gebeurt, wat hij hier beweert. Als hij het toch tegenkomt zal hij daarvan anderen de schuld geven, maar niet zodanig dat het niet selectief kan worden toegepast. Hypocriete regenteskheid vindt in Pechtold haar gezicht.

Dat het debat over dit wetsvoorstel zo wel af moest lopen was de afgelopen maanden met de aanloop naar Wildersproces2 al klip en klaar geworden, maar de stroom oneigenlijke argumenten stelt je als je het bekijkt toch weer teleur.