Wat zeg je als rechter tegen het slachtoffer in een verkrachtingszaak? Niet vragen waarom ze in godsnaam haar dijen heeft gespreid lijkt me zo.

Toch is dat waar het op neerkwam toen een Canadese rechter een vrouw van nu 21 vroeg waarom ze haar knieën niet bij elkaar hield toen ze op een feestje in de badkamer werd verkracht. Zichzelf stijf tegen een badkamermeubel aandrukken teneinde penetratie te voorkomen was een ander ‘goed’ advies.

“Jonge vrouwen willen seks, vooral als ze dronken zijn.” Op een ander moment gedurende de rechtszaak zei hij: “Soms gaan seks en pijn samen, dat hoeft niet per se slecht te zijn.”

Het doet me sterk denken aan die Italiaanse rechter een jaar of vijftien terug, die een verdachte van verkrachting vrijsprak omdat het slachtoffer een strakke spijkerbroek gedragen had. Die kreeg je niet uit als iemand dat niet wenste, oordeelde de oude, en sprak de verdachte vrij – ondanks zijn eerdere bekentenis.

Misschien dat die Canadese rechter eens een weekje kan worden ondergebracht in een Amerikaanse gevangenis voor langgestraften? Men schijnt daar nogal dol te zijn op nieuwe inmates die nog geen ‘ervaring’ hebben. Omdat je nooit te oud bent om bij te leren. Omdat pijn en seks samen best fijn kunnen zijn, als je je wereldje er voor opent. En dat het helemaal niet slecht is als een rechter uit eigen ervaring zijn collega’s kan mededelen wat de gevolgen zijn van een uitspraak. Zowel ten goede als ten kwade. Misschien is dat zelfs wel een beter idee dan ik aan het begin van dit stukje veronderstelde. Hoe heette die rechter van Volkert ook weer?