Het Forum voor Democratie is de nieuwe vijand. En haar lijsttrekker is de nieuwe Satan. Hoe die uit te bannen en buiten te houden lijkt het enige dilemma dat ‘links’ in de hoofdstad schijnt te hebben.

Nu kun je heel wat afdingen op de gedachte dat het FvD het enige dilemma is voor linkse weldenkers in Amsterdam. Met minstens evenveel recht kun je poneren dat het de weldenkers zelf pijnlijk aan ideeën voor o zo noodzakelijke oplossingen ontbreekt. Zodat er geen alternatief bleef dan ‘de vijand’ aan te vallen teneinde zichzelf staande te houden in de hoofdstedelijke gemeenteraad? Want dat is Heel Belangrijk.

‘Geen racisten in de raad‘ zou een mooi motto zijn, mits het ergens op sloeg. Theodor Holman toonde eerder vandaag al dat het onzinnig is Annabel Nanninga als raciste te etiketteren. Objectief gezien. Ik zelf geloof evenmin dat je Nanninga iets racistischers kunt verwijten dan het hebben van een witte huid – iets wat je nu eenmaal niet in de hand hebt, en wat voor niemand belangrijk zou mogen zijn. Zelfs betwijfel ik dat Rutger Groot Wassink – al even wit geboren – zelf echt gelooft dat Nanninga een raciste is. Wel meen ik zijn probleem en dat van de zijnen te begrijpen.

Onmacht.

Onmacht om de vijand effectief te benoemen en bestrijden.

En dat rechts de vijand is, dat moet hen van kindsaf duidelijk zijn. Een diepe overtuiging die grenst aan geloof. Rechts is de tegenstander, de SATAN. (Satan betekent ook letterlijk ‘tegenstander’.) En de moderne satan moet wel een racist zijn. Zo verwordt de vijand mutatis mutandis tot racist. Het kan niet anders: het geloof wil het. Kruistocht!

Een demonstratie tegen de ‘tegenstander’ moet je accepteren, kun je hoogstens meewarig bezien. Tussen processie en protestmars is het verschil niet groot. Dat wordt anders als je beseft dat de bestrijders van rechts steeds vaker de religieuze redeloosheid en het zelotisme aannemen van middeleeuwse strijders tegen heksen en de Satan. Moord en doodslag uit naam van het goede. De moord op Pim Fortuyn was er zo’n voorbeeld van. De moord op Theo van Gogh was dat ook, maar dan uit naam van een andere godsdienst. Dat laat onverlet dat het zijn verkettering was die Van Goghs dood tot gevolg had.

Verkettering van tegenstanders door ze te benoemen tot universele vijand levert eenvoudigen van geest helaas maar al te vaak de impressie op, dat er geen oplossing is dan een finale. Dat dat het beste is. Om de onmacht te overwinnen.

Daarvoor zou je de grondslagen niet moeten willen leggen. Links Amsterdam doet het nochtans op 18 maart.