Formeel hebben ze natuurlijk niets met elkaar te maken, USA2020 en de Nobelprijs voor de Vrede. Dit jaar kun je ze echter niet los zien, en dat markeert ook een kruispunt voor deze Nobelprijs.

In eigen land heeft president Trump genoeg te stellen met de mensen – de Democraten – die hem verafschuwen omdat hij hen verslagen heeft in 2016. Duizenden wensten hem dood zonder iets te weten of te beseffen van wat Trump wilde. Zoals de meedogenloze analyse die ik vanmiddag las het beschreef:

Hallelujahs echoed across the Blue Media late last week when the news broke that Donald Trump tested positive for Corona-virus.
For four years the president had foiled every ambuscade set along his path by a morally-inflamed, predatory Resistance, and each time he beep-beeped his way around the trap. But, now, with a little help from a pitiless universe, they had him!

Hetgeen dus niet door ging (zie ook hier):

Except… wait a minute… what the hell…? How could it be! Late Sunday he somehow arose from his bed-of-death, ordered pizza (with meat!) for a thousand imps and demons camped outside Walter Reed Hospital, and walked under his own power (!) into a limousine to take a ride around the block and wave at his unholy minions! The cheek of this man!

Na drie dagen waarin elke zichzelf respecterende arts met meer dan 10.000 twittervolgers hijgerig uitlegde dat Trump ten dode was opgeschreven, bleek het opnieuw tegen te vallen met Trump. Woede en verdachtmakingen dat de president sympathie wilde kweken voor zichzelf vlogen door de lucht, en zo meer:

CNN had a whack attack. Brian Stelter was beside himself, hinting that sinister forces had punked the network, and all the other righteous Resistance cadres, and that Mr. Trump could be endangering every federal employee down to the enlisted men posted overseas by venturing from his sickroom. The New York Times went farther afield (of course), declaring that “the murky and shifting narrative of his illness was rewritten again with grim new details.” Nicely put by an outfit that has come to specialize in shifting narratives!

Amy Coney Barrett
En dan beginnen maandag ook de hearings over de voordracht van Amy Coney Barrett voor het Hooggerechtshof nog. De Democraten hebben een zware week voor de boeg. Maar vrijdag staat er iets op de agenda dat de meest dodelijke klap van allemaal kan betekenen. Vrijdag wordt de winnaar van de NobelPrijs voor de Vrede 2020 bekend gemaakt (waarover door het Noorse parlement wordt beslist).

Nobel Prize for PEACE – Friday 9 October, 11:00 CEST
The Norwegian Nobel Committee, The Norwegian Nobel Institute (Norska Nobelinstitutet), Store Sal, Henrik Ibsens gate 51, Oslo postmaster@nobel.no

En objectief gezien is er dit jaar niemand die kan tippen aan wat Donald Trump voor de Vrede heeft bereikt: Niet alleen heeft hij een vredesdoorbraak gerealiseerd tussen Israël en twee Arabische staten (UAE & Bahrein), maar ook een vredesverdrag dat de laatste problemen tussen Servië en Kosovo opruimde. Elk van die beide had degene die het bewerkstelligde tot een grote kanshebber gemaakt – beiden zouden het een zekerheid moeten maken.

Het excuus dat het in de politieke binnenlanden van de USA een zooitje is gaat niet op. Trump heeft de Constitutionele bevoegdheden van gouverneurs en andere gezagsdragers eerder teveel gerespecteerd dan te weinig, zonder iemand te overrulen en zonder ongevraagd de National Guard in te zetten.

Trump heeft ook een Amerikaanse traditie doorbroken door tijdens zijn presidentschap geen oorlog te beginnen of te instigeren. Er waren gelegenheden genoeg overigens (Iran, Venezuela, hij werd tot iets dergelijks aangezet door de Deep State in de kwestie-Syrië).

Welbeschouwd heeft Trump gezien alle voorgaande dit jaar maar één concurrent voor de Vredesprijs: Greta Thunberg, de klimaatautist die door haar familie werd gegroomed de klimaathoax kracht bij te zetten. Maar niet alleen is Thunberg al ietwat belegen nieuws, is het toekennen van de Vredesprijs aan klimaatactivisme wel in lijn met de gedachte achter de NobelPrijs zoals die door Alfred Nobel werd ingesteld? Dat is het kruispunt waaraan ik in de titel van dit stuk refereerde, en het is niet iets dat als zonder belang terzijde kan worden geschoven.

Het Noorse parlement gaat deze week(, of heeft het wellicht al gedaan, maar dat lijkt onwaarschijnlijk) in beslotenheid debatteren over wie de prijs toekomt – dat is sinds de instelling van de prijs zo geweest, en dat verleent er in dit tijdperk van wereldwijde frontvorming over van alles en nog wat een politiek tintje aan.

Indien men besluit de prijs aan Thunberg (en degenen die achter haar staan) toe te kennen, dan is dat een definitieve breuk met het verleden van de prijs. Dan is hetniet langer een Vredesprijs maar een GoedeDoelenPrijs. Want dat er in jaren dat er geen onomstreden kandidaat beschikbaar was met de voorwaarden werd gemarchandeerd behoort tot de onvermijdelijkheden van het alle tijden. Maar als het Noorse parlement zich realiseert wat haar verantwoordelijkheid in deze is, ontkomen ze er niet aan Donald Trump met de prijs te lauweren. Iets anders zou een blamage zijn.

Dat dat ook de doodsklap zal zijn voor de Democratische Orange Man Bad-campagne tijdens USA2020 is dan niet meer dan een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Helaas, helaas voor Biden en de Antifa (hadden we het niet over een VredesPrijs?).

Of is het geen ongelukkige samenloop? Maar zelfs als je er van uit gaat dat Trump deze situatie gearrangeerd heeft, dien je niet alleen bewondering te hebben voor zijn kunde, maar nog meer voor de vaardigheid waarmee hij te werk is gegaan en dergelijke bijna spreekwoordelijk weerbarstige vredesbesprekingen naar zijn hand heeft weten te zetten. Iets waarvan je alleen kunt hopen dat hij er nog vier jaar mee door gaat.

Zou men dit in Oslo allemaal beseffen? Waarschijnlijk, uiteindelijk is het niet voor niets een parlement dat beslist. En aangezien het het Noorse parlement is, kan het feit dat Greta Thunberg Zweedse is, ook nog wel eens een rol in het voordeel van Trump spelen. Niets menselijks is politici immers vreemd? Vrijdag weten we meer.

---

Meer over USA2020 vindt u hier op Veren of Lood.