De regelmatig terugkerende opmerking dat liegende media – meer nog dan andere belanghebbenden – schuldig zijn aan veel van de misleiding die we heden ten dage te verduren krijgen, wordt in de USA nu opzichtig werkelijkheid.

‘Geen nieuws’ was voor dit stukje mogelijk zelfs een betere kop geweest. De manier waarop de Nederlandse staatsomroep met grote regelmaat het nieuws naar haar eigen ideologische ideeën verknipt hebben we op deze site met grote regelmaat laten zien. En welke site met een hang naar objectiviteit doet dat tegenwoordig eigenlijk niet? Er is teveel om uit te kiezen, en de routine waarmee de kleinste en minst belangrijke zaken door de NOS worden gemanipuleerd steekt Mark Rutte naar de kroon.

Ik heb me wel eens afgevraagd waar de rotting begint. Zijn het de media zelf die naar eigen inzichten verknippen? In Nederland is dat in grote mate het geval, al zijn er wel degelijk momenten aanwijsbaar waar het ANP een minder frisse rol speelt. Toch moet je op persbureaus kunnen vertrouwen als leverancier voor een journalistiek medium. De pluriformiteit van de pers die ons zo dierbaar is, wordt gegarandeerd dat elk het naar eigen inzicht en gezindte verknipt.

Dat is in de USA niet anders. Dacht ik.

Tijdens deze verkiezingen komt echt van alles boven, en ik ontdekte gisteren tot mijn diepe spijt dat een van mijn favoriete nieuwsbronnen – het gerenommeerde Reuters – zich inlaat met manipulatie van nieuws op partijpolitieke schaal. Ik vind dat extreem schokkend (ook al is dat een walgelijk woord geworden). Bekijk onderstaande bijlage maar eens, afkomstig uit de Clinton-mails:

#DNCLeak reveals evidence of @Reuters conspiring to plant false Trump stories. pic.twitter.com/h2CB7eNU7u

— Roark (@Roark__) August 4, 2016

Een persbureau dat zich bereid verklaard valse verhalen in omloop te brengen over een presidentskandidaat. Kan het erger? Dat Trump supporters roepen dat je de media niet vertrouwen kunt is geen nieuws; volgens diezelfde media ligt Trump immers onder? Dat betekent dat het gewoon wordt weggezet als ontkenning door de harde kern van duidelijke feiten. En het medium dat dat weerspreekt verbaast ons evenmin. De combi van FoxNews en Twitter is voor veel mensen voldoende om af te haken, want dat paste toch al niet in ons wereldbeeld.

Maar zoals we helemaal hierboven zagen, is er meer aan de hand. Dat vindt u terug in dit artikel van vorige week.. Het stuk laat uitgebreid en goed onderbouwd zien hoe Reuters de poll-methodieken aanpast ten faveure van Hillary Clinton, zodat het lijkt alsof ze een grote voorsprong heeft op Trump, in plaats van dat de strijd min of meer gelijk op gaat.

En in de media blijft men verbazing uiten over de ruw fluctuerende cijfers in polls.

Maar hoewel ik vorige week – toen ik de meeste data voor dit artikel verzamelde – het idee had dat dit wordt gedaan om een beeld te creëren van Hillary die een straatlengte voor ligt, vrees ik voor haar dat de situatie nu zo is, dat de media de grootste moeite zullen krijgen om haar resultaten in de peilingen te presenteren als zelfs maar gelijkweaardig. Zie ook hier.

Waarom passen bevriende media die opiniepeilingen eigenlijk aan? Daar is een vanuit objectiviteit vreemde, maar heel menselijke karaktereigenschap verantwoordelijk voor: mensen hebben de neiging mee te willen doen met winnaars. Als je dus vooraf weet wie zal winnen, zal dat het aantal stemmen voor die winnaar vergroten. Ik verzin dit niet, onderzoekers hebben dit jaren geleden al vastgesteld. Maar het is voor partijpolitieke partizanen een goede reden om te willen knutselen aan peilingen. Er is toch altijd een foutmarge (men wordt dus gedekt door de wetten van de kansberekening), en het kan in een race met kleine marges net dàt verschil maken. Al Gore kan daar van meespreken.

Maar de kansen van Hillary Clinton kunnen alleen nog maar slinken, zelfs als de media de meeste schandalen die de komende tijd zullen uitlekken zouden weten weg te filteren. Er is eenvoudig teveel, en het is te fundamenteel. En bovendien lijkt er nog veel meer aan te komen.