De melding van de NOS dat president Trump een tik op de vingers gekregen heeft van de Senaat is zowel interessant als een aanzet tot diepere reflectie. Er komt een veto aan.

Hier spelen een groot aantal zaken een rol. Voor de NOS is het genoeg dat Trump om zijn oren geslagen wordt met een morele kwestie. De melding dat Trump dit besluit gaat veto’en doet de NOS met al haar pre-occupaties aangaande de USA eenvoudig kwijlen, want de morele kant van de zaak is kristalhelder, vindt men in Hilversum. Maar dat is slechts het begin van een subtiele kwestie die ik hier voor u duiden ga.

De resoluties worden na de jaarwisseling vermoedelijk ook in het Huis van Afgevaardigden in stemming gebracht. De Democraten krijgen daar dan een meerderheid van de zetels in handen. Trump heeft gedreigd dat hij gebruik zal maken van zijn vetorecht.

Zo is het heel opvallend dat de berichtgeving van de NOS over de oorlog in Jemen op zijn best gezegd uiterst summier is, en zeker niet vrij van bevooroordeeldheid ten gunste van…. Saudi-Arabië. Net zo min heb ik zelf veel sympathie heb voor de zandbakprinsen uit Riyad, maar het perspectief en de gevolgen zijn wat hier telt.

De neoneocons (uit de titel) behoren tot de meest fanatieke tegenstanders van Trumps presidentschap, en zijn hoogstwaarschijnlijk samen met de Obama/Clinton-entourage verantwoordelijk voor de Russiagate-onderzoeken. Politiek lijkt Trump hen de oorlog in Jemen te gunnen. Zijn contacten met de regering van Saudi-Arabië houdt hij via zijn minister van Buitenlandse zaken nadrukkelijk in eigen hand in verband met de gevoeligheid voor de olieprijzen, die de USA en Saudi-Arabië gezamenlijk dirigeren. Daar betaalt Trump middels deze Senaatsresolutie nu de prijs voor. Maar desalniettemin had hij geen keus. Saudi-Arabië is de sleutel van de Amerikaanse Midden Oosten politiek sinds 1979 toen in Iran de sjah ten val kwam. Een goed alternatief is er niet.

De politieke situatie in de USA is met de aanstaande wisseling van de wacht in het Huis van Afgevaardigden in januari echter moeilijker geworden. Hoewel de Senaat in januari zelfs sterker Republikeins wordt dan zij nu is, zal er in het Huis meer samenwerking tussen de partijen nodig zijn dan voorheen. Een stemuitslag als deze Senaatsresolutie is daar een logisch gevolg van. Tegelijkertijd biedt het de Democraten ook een kans via een morele kwestie Trump in verband te brengen met presidentiële veto’s. Als hij dat hierover uitspreekt wordt het zijn eerste veto – zoiets blijft hangen.

Ook de neoneocons hebben er belang bij de president te laten voelen dat hij hen niet teveel voor het hoofd moet stoten. Zij hebben veel invloed binnen beide Amerikaanse politieke partijen, en ook al leek deze stemming ogenschijnlijk in te gaan tegen hun belangen; je kunt redeneren dat het de president zal dwingen meer hun kant op te komen door de weg te gaan van mer heimelijke operaties in het MO.

De Amerikaanse senaat heeft president Trump een tik op de vingers gegeven voor zijn beleid ten aanzien van Saudi-Arabië en Jemen. De senaat wil dat er geen Amerikaanse militaire hulp meer gaat naar de door Saudi-Arabië geleide coalitie in Jemen.

Dat Khashoggi net zo min een verlies voor de wereld was als Osama bin Laden vinden de neoneocons ongetwijfeld eveneens maar dit geeft hen een kansje opnieuw een voet tussen de deur van de Amerikaanse buitenlandse politiek te krijgen. Trump zal dat terecht niet lekker zitten. Dat hij twijfelt wie achter de moord zat zoals de NOS hier boven stelt geloof ik niet – hij kan zich politiek alleen niet veroorloven dat openbaar te zeggen. Niemand, binnen de Amerikaanse regering. En het moet de komende vijf jaar wel heel raar lopen als de volgende president wel in die gelegenheid zou zijn.

Daarmee zijn we in de USA terug bij de klassieke politieke tegenstellingen, en hebben we het normale Trump-bashen van de NOS tegen haar eigen Saudische affiliaties in ook verklaard. Of ze er in Jemen veel beter van zullen worden? Ik hoop het voor ze.