Niet iedereen in de USA Today ziet de ontwikkelingen hetzelfde zoals de Republikeinse hardcore die achter president Trump staat.

Ons grootste probleem in de USA is waarschijnlijk de verbazingwekkend diepe politieke kloof tussen mensen. Ons wordt van alle kanten verteld dat het nog nooit zo erg is geweest. Hoewel we gelukkig nog niet met elkaar in oorlog zijn gekomen, voelt het soms alsof dat niet uitgesloten is. De burgeroorlog, weet elk schoolkind – of zou het moeten weten – was de ergste gebeurtenis in de Amerikaanse geschiedenis. Maar werd tenminste uitgevochten voor een groot doel.

Wat hebben we nu?
Laat me voor het gemak de strijdende kampen beschrijven en een kenmerk van elk naar voren halen.

Links heeft, na vier jaar Trump, nog steeds geen idee waarom hij het presidentschap heeft gewonnen en bovendien ook nieuwe kiezers aantrok. Over het algemeen denkt de progressieve kant van de kloof dat vroege en late Trump-kiezers dom zijn, of racisten, of gemene mensen, of alle drie. Niemand zou bewust kunnen blijven instemmen met – en zelfs vieren of bewonderen – een man die zo weinig wist en zoveel van zichzelf dacht. Terwijl hij toch zo grof en onwetend is. Links lijkt ook nooit te begrijpen dat mensen niet stemmen op hun eigenbelang maar op hun emoties. Het idee dat Trump-kiezers een man in Trump zagen die hen begreep, “voor hen sprak” enz., bevindt zich eenvoudig buiten hun belevingswereld..

Nu naar de andere kant
Rechts, zoals ik elders al zei, heeft een hekel aan de richting, de beweging, de toon van het land zoals links dat voorstaat. Ze zien de linkse weg als route naar een land dat ze niet meer herkennen. Het heeft minder te maken met racisme of blanke suprematie dan met een liberale culturele agenda en met de ingebakken hypocrisie die ze aan de linkerkant waarnemen.

Dat zou nu duidelijk moeten zijn voor de meeste mensen die even de moeite nemen om naar Fox News, Tucker Carlson of Rush Limbaugh te luisteren. Maar nu is ook aan beide kanten een raar fenomeen aan het bloeien.

Links zag onder Trump een enorm gevaar van fascisme of op zijn minst autoritarisme; ze dachten dat Weimar ten einde liep en de stormtroepen in de coulissen stonden te wachten, met een “putsch”  als een reële mogelijkheid.

Rechts bracht een merkwaardig amalgaam van samenzwering voort, duistere complotten van schimmige acteurs, een paranoïde wandtapijt van allerlei spookachtige gebeurtenissen. Trump heeft het jarenlang opgestookt met zijn beschuldigingen tegen de Deep State, maar het begon lang voor Trump. Vergeet niet dat de Tea Party – een rechtse beweging die opkwam in de Obama-jaren – beweerde dat de nieuwe zwarte president met die rare naam ‘echt’ een moslim was, en dat het geven van gezondheidszorg aan de mensen hem net zo slecht maakte als Hitler.

Het heden
Snel vooruit naar het heden en je hebt veel mensen aan de rechterkant die denken dat de pandemie een methode is waarmee de regering ons onze vrijheid af wil nemen, aangewakkerd door “communisten” die in Biden een sluipend Paard van Troje op weg naar een marxistische staat zien. En in ’n sprong van zwarte president naar zwarte vicepresident, zou een deel hiervan door Kamala Harris zijn bedacht!

Zeker, er is altijd een paranoïde element geweest in de Amerikaanse politiek, zoals al decennia geleden door Richard Hofstadter werd gezegd, maar dit breekt alle records en is voor de eeuwigheid.

---

Dr. Manfred Wolf, emeritus hoogleraar in Californië, USA en de auteur van een aantal boeken, waaronder Survival in Paradise: Sketches from a Refugee Life in Curacao.

Website van Manfred Wolf: www.survivalinparadise.com

Eerdere artikelen van Manfred Wolf op Veren of Lood vindt u hier.