De bevestiging door de Hoge Raad van het vonnis van de Rechtbank inzake de eis van Urgenda dat Nederland in 2020 25% minder CO₂ dient uit te stoten dan in 1990, heeft aanleiding gegeven tot grote beroering.

Hierbij een selectie uit de reacties die bij Climategate.nl zijn binnengekomen.

Met die rechters van ons heeft Nederland niet eens vijanden in Brussel nodig. De Hoge Raad draagt Nederland op om coûte que coûte binnen 12 maanden een doel te halen dat alleen mogelijk is door energiecentrales te sluiten en grijze stroom te importeren. Export van CO2-uitstoot. Kost kapitalen en zelfs volgens IPCC zal het niets helpen.

***

Het is een loze uitspraak van de Hoge Raad. Want wat zijn de sancties en wie is de ontvanger van de boete, en wie gaat die boete uiteindelijk betalen?

***

“Wanneer komt nu toch eindelijk die klimaatcrisis?” Die komt niet, maar een kabinetscrises ligt zeer dichtbij op de loer. Nu is ook de Urgenda–claim niet als verjuridisering van de politiek door de Hoge Raad afgewezen.

***

We zien hier een wonderlijk mechanisme. Want wat Nederland (of zelfs de EU) doet heeft geen meetbaar effect. Het gaat derhalve niet om rationele argumenten. De bevolking is angst aangejaagd en eist bezwering. Traditioneel bekende bezweringen:
– bidden
– aflaten
– zelfkastijding
– offers
– rituelen
– symbolen

De overeenkomsten in de huidige samenleving zijn eenvoudig te zien. Veel maatregelen zijn bovendien aantrekkelijk voor regeringen, banken, actiegroepen en ondernemers.

Het moreel niet te overtreffen doel dempt bij voorbaat alle kritiek, plaatst critici in een amoreel daglicht. Goede kans daarom dat dit proces door gebrek aan bijsturing uit de bocht zal vliegen.

***

We zien hier de inquisitie terugkomen. Dat is immers een rechtbank die oordeelt op grond van niet–rationele, niet te verifiëren, argumenten. Het morele kompas is van de kerk naar de milieu bewegingen verhuisd na de heiligverklaring van de natuur.

***

De claim van Urgenda had reeds door de Rechtbank in eerste instantie als “niet ontvankelijk” moeten worden afgewezen, als zijnde niet bevoegd / competent te oordelen over klimaatwetenschap en de uitvoering van politieke energietransitie- en klimaatdoelstellingen.

Bovendien was het een privaatrechterlijke claim vanuit een Niet Gekozen Organisatie, zonder enig bewijs van een onrechtmatige daad, zoals ook in de uitspraak door het Hof staat vermeld. Een pubiekrechterlijke claim zou nog enigszins begrijpelijk zijn geweest, maar dat is / kan een NGO dus niet indienen, een gemeente, waterschap of provincie kan dat wel.

De Rechterlijke Macht boven alles dient gescheiden te zijn van de uitvoerende macht (ministers) en en wetgevende macht (Tweede Kamer). Dat heet Trias Politica en is in de Nederlandse Grondwet verankerd.

***

Deze uitspraak van de HR heeft mij verbijsterd. Dit college wordt niet geacht dit soort inhoudelijke oordelen te vellen maar om de correctheid van de voorgaande gerechtelijke procedure gang te bekijken en vervolgens bij een geconstateerde misstap de oordeelvorming naar een gerechtshof terug te verwijzen.

Het laatste woord over dit ongebruikelijke oordeel van de HR kan hiermee in juridische kring onmogelijk gezegd zijn. Het is in strijd met de beperkte functie die aan de HR is toebedeeld om cassaties te behandelen. De Minister zou eigenlijk als eerste moeten ingrijpen. Niet interfererend met de rechtelijke macht ,maar wijzend op een ernstige procedure fout die door de HR zelf is begaan.

Daarop zou naar het Hof in Luxemburg kunnen worden verwezen als de minister de moed heeft daar in beroep te gaan.

Ik denk dat dit Hof onze HR zal terug fluiten. Op puur juridische procedurele gronden.

Met alle twijfel die er leeft op EU niveau over milieu maatregelen, ik denk dat het Hof in Luxemburg zich daarvan zal weten te distantiëren. Zich tot oordeelsvorming over rechtsgang zal beperken.

De ervaring is dat de leden van het hof in Luxemburg van de kwaliteit zijn dat ze grondig dossiers bestuderen.

We hebben daarover twijfels in ons land wat betreft de kwaliteit van de oordeelsvorming onder rechtsprekende van lokale rechtbank tot hof. Ik twijfel bij voorbaat niet aan hun rechtsgevoel. Maar wel aan hun bereidheid om zich in moeilijke wetenschappelijke issues te verdiepen.

***

Na zoveel reacties wil ook ik niet achterblijven. Ik heb altijd – waarschijnlijk naïef – gedacht dat gerechtelijke dwalingen in het domein van het strafrecht thuis hoorden, maar zie: het breidt zich uit.

***

Ter illustratie bij de toenemende spagaat tussen reële en virtuele wereld van vandaag.

In België werd in 2003 per Koninklijk Besluit vastgelegd dat vanaf 2015 alle Belgische kerncentrales moesten gesloten worden, met de laatste eenheid te sluiten in 2025.

Aangezien tot heden nog geen enkele van de 7 Belgische kerncentrales werd gesloten, rest nog 5 jaar om de huidige 50 % (jaargemiddelde), vaak 60 %, van alle Belgische elektriciteit over te schakelen van kernenergie naar andere bronnen. Een huzarenopdracht. Zie ook de erg nuttige website van electricitymap.org, die door energiebeleidsmensen best een paar keer per dag zou worden bekeken om de zin voor realisme aan te scherpen.

Sommige ideeën raken zo verstrikt in de navelstreng van ongeloofwaardigheid dat ze dood worden geboren of geen lang leven beschoren zijn. In het eerste geval via de normale werking van de democratie, zodra een meerderheid in de reële wereld ontwaakt uit zijn klimaatroes, in het tweede geval omdat ook een dictatuur, die zich bij ideologische machtsuitoefening installeert, ook maar een beperkte houdbaarheid heeft.

Tenzij er intussen wonderoplossingen komen waarbij alles binnen de tijd in zijn plooi valt en de maatschappelijke baten hoger zijn dan de kosten.

En als Europa op deze manier doorgaat met zijn hysterie, komt er intussen misschien na de BR-exit ook eerst nog een PL-exit, D-exit, NL-exit, B-exit, XYZ-exit.

***

En op welk bewijs van naderend onheil beweert deze rechter zijn oordeel?

Dat punt moet toch aanvechtbaar zijn.

Wij weten het wel en weten het beter: ‘There is no climate emergency.’

Overigens heeft deze uitspraak formeel niets met het klimaat te maken maar alles met juridische procedures. En dat heeft ook niets met rede te maken. Toch twijfel ik aan het verstand van deze rechtsgeleerden …..

***

Mensen, we kunnen hier van alles van vinden maar feit is dat er een uitspraak ligt die voor onze landelijke overheid een veel zwaardere opgave is dan de stikstof en PFAS opgave. Feitelijk is deze uitspraak niet uitvoerbaar tenzij we allemaal thuis gaan zitten en niks meer gaan doen. Volgens mij kan het niet anders dan dat dit enorme politieke gevolgen zal hebben. Regeringspartijen hebben ons land vast laten lopen. Verkiezingen in 2020 lijken mij onafwendbaar.

***

De enige hoop is dat de kiezer de kartelpartijen wegens vergaande incompetentie en voortdurend bedrog als een baksteen laat vallen. Dat dat ook inderdaad zal gebeuren, lijkt me rijkelijk optimistisch.

***

Wellicht denkt de top van de kartelpartijen daar anders over maar wanneer kiezers zich gaan realiseren wat de consequentie van deze uitspraak is dan kan het toch niet anders zijn dan dat de peilingen hele bijzondere bewegingen gaan laten zien? Dit is toch het toppunt van bestuurlijk onvermogen. Ik denk niet dat er in Nederland ooit een overheid is geweest die een wet heeft aangenomen waaraan juridische consequenties zitten die het niet zelf kan uitvoeren.

***

Gezien de uitspraak van de HR is mijn vertrouwen in de competentie en onafhankelijkheid van de Nederlandse rechtspraak tot ver onder nul gedaald. Dit land is reddeloos.

---

Deze publicatie verscheen eerder op Climategate.nl