DE WERELD NU

Turkije en haar expansionisme nu -1- Libië & Corona

Turkije, Turkse inburgering

Turkije is thans op veel fronten actief  om territoriale uitbreiding te bewerkstelligen. Uitbreidingen waarvan president Erdogan vindt dat hiermee historisch onrecht wordt hersteld.

– Korte overzichtsserie om U up to date te houden –

Turkije

Aangezien Turkije sinds het midden van de 19e eeuw grote delen van het toenmalige Ottomaanse Rijk verloor, is het niet vreemd dat het in haar expansionisme aan alle grenzen actief is. Aan vrijwel alle en een paar tegelijk, ook nog. Het begrip imperial overstretch lijkt aan Erdogan voorbij te zijn gegaan. De vraag hoe lang dit nog goed kan blijven gaan wordt in Ankara blijkbaar niet gesteld. In hoeverre een middelmatig krachtig land als Turkije in staat is dit vol te houden al helemaal niet.

TurkijeZo is de poging in Libië de overhand te krijgen door steun te verlenen aan de benard zittende GNA-regering op dit moment redelijk succesvol. Op het oog. De Russische huurlingen (Wagnergroep) die aan de ander kant vechten hebben zich tijdens het oplaaien van Corona-besmettingen in de eerste helft van 2020 teruggetrokken van het front, maar zijn nog steeds actief in het land. Dat de VN een wapenembargo voor alle strijdende partijen in deze burgeroorlog hebben afgekondigd lijkt de regering in Ankara niet veel te kunnen schelen. Dat de landen die de LNA-opstandelingen steunen dat heel wat bedekter doen kan bij Ankara slechts Turkijerekenen op neerbuigendheid. Turkije doet dat gewoon – het voelt zich in haar recht staan. Het schaamt zich derhalve niet te zwaaien met VN-instemming terwijl het land tegelijkertijd maling heeft aan wat de VN wil.

Dat de EU na zich er aanvankelijk op de bekende kakelende wijze mee te bemoeien nu buiten houdt is daarom bijna grappig. Dat Duitsland in een uiterste poging Erdogan tevreden te houden poogt te bemiddelen is dat voor Europa heel wat minder.

Want de Fransen steunen het LNA  inderdaad bedekt, Egypte doet dat al heel wat minder subtiel. Hie rechts ziet u hoie het hele kippenhok van belanghebbenden in rep en roer is nu Turkije zich er zo openlijk in mengt.

Naar ik vrees gaat binnenkort ook de ratio achter het voeren van proxy-oorlogen tot Turkije door dringen als er in de oostelijke Middellandse Zee inderdaad een oorlog uitbreekt met Egypte. De uitdagende oefeningen van de Turkse marine voor de kust van Libië worden nu door Egypte beantwoord met oefeningen van haar land- en luchtmacht in hetzelfde gebied als de vlootoefening van Turkije. Een gevaarlijk spel.

Ook de Russische bemoeienis in Libië wordt conventioneel toegedekt (rechts). De Russische steun aan het LNA is militair de belangrijkste factor in deze burgeroorlog, die neer komt op een gevecht tussen Turkije en Rusland. Rusland lijkt zelf niet bijzonder geïnteresseerd in Libië te zijn, maar het doet er alles aan om te voorkomen dat Turkije sterker wordt en dat haar inspanningen in Syriër sinds 2015 door Turkse successen elders worden bedreigd. Hier zit derhalve meer aan vast dan alleen maar meespelen in een burgeroorlog middels een groep staatsgerelateerde huurlingen.

Dat de Amerikanen van tijd tot tijd Rusland beschuldigen van onoirbare praktijken in Libië kan in de Turkse pers op een goed onthaal rekenen – elders lees je er vrijwel niets over.

Dat de Egyptische president Sissi vandaag overlegde met de Libische stamhoofden herinnert ons er aan dat Egypte maar al te duidelijk wil maken dat het serieuze plannen heeft zich zonder proxies in de ze oorlog te mengen.

De oefeningen van het Egyptische leger wekken namelijk de indruk serieus te zijn. Het bericht vandaag dat het aan een verdere troepenopbouw doet aan de Egyptisch-Libische grens is duidelijk verbonden met de aanstaande aanval van de door Turkije gesteunde troepen op Sirte – iets dat door Egypte eerder al is bestempeld als ‘een rode lijn’ die niet overschreden mag worden op straffe van een interventie door het Egyptische leger.

Vorige week schreef The Jerusalem Post:

Turkey has increased its military intervention in Libya in recent months, sending ships off the coast, planes to bring weapons, mercenaries and armed drones to the country.This is ostensibly to support the government in Tripoli which is fighting a civil war against forces in eastern Libya.
But it is actually part of Turkey’s desire for a greater role in energy exploration in the Mediterranean and aimed at weakening Egyptian-backed opposition forces. In response Egypt’s president hinted during a tour of a massive military base on Saturday, that Egypt might intervene.

De toekomst van de Egyptische energievoorziening is van enorm belang voor het regime in Caïro. Egypte is een tamelijk arm land met een enorme en groeiende bevolking. Nu is het voor haar energie deels afhankelijk van de goedgunstigheid van Saoedi-Arabië. De droom daarvan onafhankelijk te worden zal de Egyptische regering niet snel op geven, en dat is haar wel een oorlog waard.

Turkije heeft de afgelopen maanden het GNA-bewind in Tripolis aanzienlijk versterkt door het terugslaan van het de hoofdstad belegerende LNA. Dat werd ook mogelijk doordat de Russische Wagnergroep zich toen de vanwege Corona-uitbraak aan de gevechten onttrok. Nu de Corona-crisis in Libië voorbij lijkt, en zowel die Wagnergroep als Egypte weer voluit een rol willen spelen, zal moeten blijken hoe stabiel die winst sinds februari zal blijken.


Nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier Over Libië (en de rol van Egypte daar) leest u hier meer.

Meer delen van deze serie ‘Turkije en haar expansionisme’  vindt u hier.