Tunnelvisie ontstaat als bijverschijnsel van hoogmoed en onbenul. Daarmee sluit die definitie naadloos op het initiatief van ChristenUnie en D66 voor een nieuw ambitieus plan voor vrede in Gaza.

Kamerleden Sjoerd Sjoerdsma (D66) en Joël Voordewind (ChristenUnie) roepen minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok (VVD) op om een conferentie over Gaza te organiseren om hun voorstel te bespreken. De twee hebben naar eigen zeggen contact gehad met de Israëlische en de Palestijnse ambassadeur in Den Haag. Zij zouden beiden wel oren hebben naar het idee.

Aldus Elsevier. Redelijkerwijs kun je op dit punt aangenomen stoppen met lezen. De hoogmoed wel even een onoplosbaar probleem te regelen, waarin van oudsher PR al belangrijker was dan tot een oplossing komen, zou na het verhaal zoals dat ontstond na de Oslo-akkoorden echt volledig duidelijk moeten zijn. Daarin past ook de welwillende reactie van de Israëlische ambassadeur en de Palestijnse zaakgelastigde (die binnen het diplomatieke verkeer formeel geen ambassadeur is naar mijn weten, want hij vertegenwoordigd geen erkend land) – geen van beide kan zich veroorloven niet positief te reageren.

Historische corridors
Er zijn historisch wel voorbeelden van corridors bekend, maar die hadden nooit als direct doel landsdelen met elkaar te verbinden, maar de betrokken land(sdel)en een eigen uitgang te geven naar zee. Zie bijvoorbeeld de manier waarop Oost en West-Pakistan ooit bij elkaar gehouden werden: door rond India te varen (tot Oost zich als Bangladesh afscheidde in de jaren zeventig). Dat probleem heeft Gaza zomin als de Palestijnse autoriteit in Ramallah, die immers niet uitsluitend afhankelijk is van Israël om een uitgang naar zee te realiseren. Dat kan via een landroute door Jordanië. De verknooptheid van het gebied van Ramallah met de Westbank kan niet door een corridor worden opgelost, en dat is ook niet de onderhavige kwestie.

Met de conclusie dat er geen objectieve reden is voor een corridor is ook de aard van deze Palestijnse wens vastgesteld: het is de zoveelste poging zaken van Israël te eisen die geen andere insteek heeft dan kleine stukjes van het land Israël te claimen en er af te knabbelen. Met een zucht naar vrede heeft het niets van doen.

Tunnel
Gezien de ondergravingszucht vanuit Gaza moet men wellicht maar overwegen een tunnel onder Israël door te creëren om zo een directe verbinding met Ramallah ot stand te brengen. Past ook aardig bij de gedachte aan de tunnelvisie hier boven, maar heeft als probleem dat het ondermijnend werken zal. De kans dat deze tunnel zal worden toepast om ergens middels een mijn een grote ontploffing onder Israël te veroorzaken kun je niet uitsluiten. Dat het geheel niet praktisch is? Dat is een corridor ook niet. Het punt blijft dat deze exercitie geen doel dient.

Tunnelvisie
Om bovengenoemde redenen is er ook geen enkele aanleiding over dit idee een conferentie te organiseren. Het is niet meer dan een egotrip van mensen die de aard en omvang van een probleem niet willen zien, of geen begrip hebben van de historische en praktische realiteit die het voorstel onzinnig maken. Dat de materie zo gevoelig ligt dat het er nog wel eens van zou kunnen komen? Dat weet je met politici nooit, maar dat het politici goed uitkomt maakt iets nog geen goed idee.

De tunnelvisie, dat elk probleem oplosbaar moet zijn dat je daarom tot in oneindigheid elke quark moet willen omdraaien eer je constateert dat een andere aanpak is vereist wil je ergens komen mag dan passen in het emotionele tijdperk waarin we leven, maar dat we als land door dergelijke schertsfiguren worden geregeerd is een hoogst deprimerende gedachte. Ten hoogste is dit een demonstratie dat CU en D66 een gezamenlijkheid kunnen vinden zonder daar door coalitiebelangen toe gedwongen te zijn. Jammer genoeg is de overeenkomst stupiditeit. Laten we hier in vredesnaam verder zo snel mogelijk over zwijgen.