Toeslagenaffaire – nu maar eens doorpakken
De toeslagenaffaire blijft etteren. Telkens opnieuw komt er een slecht voorbeeld voor toekomstige generaties ambtenaren op tafel zonder dat het gevolgen heeft.
RTL berichtte er gisteren over:
Bij het ministerie van Financiën is bewijs opgedoken dat het achterhouden van het explosieve memo over de Toeslagenaffaire bewust is gebeurd, door het met opzet niet te archiveren. Dit heeft het ministerie erkend na vragen van RTL Nieuws en Trouw.
Flipje in Láláland. GeenStijl onderstreepte nog maar eens dat er een voortdurende strategie zit achter de momenten van bekendmakingen door het ministerie:
Aangezien RTL dit zeer pijnlijke nieuws over de toeslagenaffaire gisteravond naar buiten bracht op het moment dat heel Nederland al met zijn hoofd bij de opstelling van Oranje zat, zijn wij de beroerdste niet om het vandaag nog even in de spotlight te zetten.
Met als gevolg:
Tijdens de Ondervragingscommissie in november 2020 ontkenden hoge ambtenaren het berichtje ooit gelezen te hebben, maar uit een reconstructie van RTL en Trouw blijkt dat de memo al in juni 2019 werd besproken, waarbij werd besloten het document tegen de regels in niet te archiveren, zodat het briefje niet kon opduiken in WOB-verzoeken.
Die strategie is maar al te herkenbaar. “een lagere medewerker” is ook zo’n formulering waarvan ik me moeilijk kan voorstellen dat RTL die zelf verzon.
Een document waaruit dit blijkt is alsnog boven tafel gekomen. Dit gebeurde na de onthulling, vrijdagochtend, dat topambtenaren niet de volledige waarheid spraken voor de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag (POK). Ook meldden RTL Nieuws en Trouw dat een lagere medewerker na crisisbesprekingen in 2019 opperde om een opgedoken explosief memo uit 2017 over compensatie doelbewust niet te archiveren.
De schijnheiligheid is derhalve enorm:
Het ministerie van Financiën zegt dat het signaal inmiddels is gedeeld met de forensisch experts van accountantskantoor PWC. Die zijn ingehuurd om alsnog de onderste steen boven te krijgen over hoe het kan dat het memo-Palmen tot tweemaal toe in een doofpot verdween en werd achtergehouden voor parlement en de POK, en pas oktober 2020 bij toeval boven tafel kwam. In het memo-Palmen werd compensatie geadviseerd voor gedupeerde ouders, maar hier werd zowel in 2017 als in 2019 niets mee gedaan.
Met als klap op de vuurpijl:
Uiteindelijk werd de slachtoffers dit jaar compensatie beloofd, maar ook dat verloopt niet volgens plan, vertelt een van de vele gedupeerde ouders:
Moeten er niet eens wat mensen ontslagen worden? Desnoods slechts een lagere medewerker, maar het signaal dat het mooi is geweest mag niet te lang meer op zich laten wachten.
Meer over de Toeslagenaffaire en onze commentaren vindt u hier op Veren of Lood.
“Een lagere medewerker” doet mij denken aan dat gelukzalige jaai in mijn leven dat ik de belangen van de Palestijnen in Zuid-Libanon mocht verdedigen en de plaatselijke bevolking beschermen. (Wist u niet hè, deed ik alle allemaal!) Je kwam terug, werd doorbetaald tot je afzwaaien (ongeveer een maand later) en in de tussentijd mocht je als uitzendkracht werken op… het Ministerie van Defensie, dat kantoren had op De Freek aan de Waalsdorperweg in 070. Sta ik bij de kopieermachine, komt er meneer die voordringt. Ongetwijfeld een ambtenaar in vaste dienst, met een respectabel aantal dienstjaren. Ik zeg daar wat van, en hij noemt mij “obstinaat”. Ik heb dat woord later thuis opgezocht. (Het was begin jaren 80.)
Bij de belastingdienst zijn alle goede werknemers al vertrokken met een flinke bonus. De rotzooi is blijven zitten omdat ze nergens anders zulke voorwaarden konden krijgen, en die vertrekbonus eenmalig was (rekenen kunnen ze wel).
Dus wat valt er nog te ontslaan?
Het klinkt in deze tijd niet populair, maar een terugkeer van de oude christelijke normen en waarden is te verkiezen boven deze totale morele ontsporing. Je kunt slechts constateren dat de belastingdienst ten prooi gevallen is aan totale anarchie.