Er lijkt schot te komen in de problemen van de EU. De druk van het conflict met de Visegrad-landen wordt te groot. Zelfs Juncker cs blijken zich te realiseren dat hun plekje in de geschiedenisboeken geen gunstige recensie zal opleveren. Van niemand. Frans Timmermans lijkt de kop van Jut te zullen worden.

Dat men zelfs in Brussel lijkt te gaan beseffen dat de EU onder zware druk staat en elk moment zou kunnen imploderen is een nieuwigheid. Tot dusver was het enige dat demonstreerde dat Brussel zelfs maar iets merkte van alle kritiek de pogingen nepnieuws als nieuwe toverwoord te introduceren tegen onwelgevallige kritiek. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, en de Visegrad-landen blijken alsnog het gehoopte breekijzer te worden. Het Poolse dreigement om de begrotingsbesprekingen van de EU uiteindelijk met een veto te torpederen, lijkt Brussel ten slotte te hebben doordrongen van de ernst van de situatie. De vraag is nu of nog op tijd voldoende rigoureus kan worden ingegrepen in gaande processen om ernstiger schade te voorkomen. Dat staat bij lange na niet vast.

Politico meldt vandaag dat de EC volledig verdeeld is over de aanpak van Polen en het doorzetten van de Artikel7 procedure ,waarbij wordt gepoogd zowel Polen als Hongarije te knechten. De grote aanjager van dit proces is Frans Timmermans, die als zelfingenomen stormram van zijn eigen gelijk niet in staat blijkt enige diplomatie te hanteren die anders werkt dan een bot machtswoord. Het is treurig te moeten constateren dat een voormalig minister van Buitenlandse Zaken zó incompetent is als het gaat om onderhandelingen met buitenlandse partners. Gluiperigheid alleen is niet voldoende om een waarlijk succesvol diplomaat te zijn, blijkt nu maar weer.

De EC lijkt op dit moment bereid haar nederlaag in de Artikel7 procedure te erkennen:

..Selmayr and Juncker are ready to back away from the Article 7 disciplinary proceedings that the Commission has initiated against Warsaw — and which could lead to a loss of voting rights — because of fears that it could result in a series of potentially divisive votes by EU countries and ultimately fail to force Poland to undo its judicial changes. They want further talks with Warsaw instead.

Hiermee blijkt de gewraakte Selmayer een heel wat verstandiger diplomaat te zijn dan baasje Timmerfrans. Aanstaande woensdag kan al een besluit vallen. Dan ligt het hoofd van Timmermans op een goudschaaltje:

A decision on whether to proceed with Article 7 — and if so, how aggressively — could be taken as early as Wednesday at the weekly meeting of commissioners, according to one senior EU official.
Timmermans, however, is urging the Commission to take a hard line and not ease the pressure until Poland’s governing Law and Justice party repeals the judicial changes, including a controversial law on the Supreme Court set to take effect on July 3.

Timmermans lijkt nog de enige te zijn die zijn prestige verbinden wil aan het afdwingen van concessies van Polen nu:

“For the European Commission, but also for the European Council, Article 7 in the context of Poland is a hot potato,” said Ryszard Czarnecki, a Polish MEP and member of Law and Justice. “I think everyone or almost everyone wants to stop working on it — even people who are reluctant [about] the current government in Poland.” Continuing to pressure Warsaw, he said, only creates “more support for the current Polish authorities.”(..)
But while they ultimately want the same result — to bring Poland into line with EU standards — other officials in Brussels say the division reflects a sobering frustration. “The EU is largely defenseless in confrontation with illiberal democracies,” a senior official said.

Wat ook weer niet heel vreemd is, want Timmermans heeft hier zijn politieke visitekaartje van gemaakt. Is dit een fundamentele verandering in de houding van de EU? Natuurlijk niet, hoogstens een tactische pauze onderweg naar nieuwe dwangmiddelen èn -mogelijkheden:

Partly as a result of the disagreement over how to proceed, and partly because the EU is wrestling with other challenges, officials say they expect further action in the rule-of-law fight to be delayed for weeks if not months.
Theoretically, Article 7 can lead to an EU country being stripped of its voting rights in the European Council. But that final, severe punishment would require a unanimous vote and allies of Poland — including Hungary — have long said they would prevent it.

Uiteindelijk is dit niets anders dan een discussie hoe het best het uiteindelijke doel te bereiken.

“Many people would like to close this file,” the official added. “It’s in nobody’s interest to pursue Article 7 proceedings, especially now with political events in Italy. It’s better to have appropriate relations with the Poles.”
But the official acknowledged the political difficulty of taking such a step.
“It will mean that they recognize they have made a mistake,” the official said, adding that the most likely result would be further delay.
An EU diplomat said that Timmermans is advocating a more principled approach, while Selmayr and Juncker seemed to favor pragmatism.

En zoals altijd met mensen als Timmermans speelt op de achtergrond zijn paniek over zijn persoonlijke toekomst een rol. Moet hij proberen komend jaar een zetel in het EP te verwerven, of zou de Nederlandse regering genegen zijn hem opnieuw voor vijf jaar af te vaardigen naar Brussel als lid van de EC (Of stuurt men Pechtold?)? Zijn reputatie is er het afgelopen jaar niet sterker op geworden, en van de PvdA hoeft hij weinig te verwachten. Het is zelfs onzeker of men hem wel zal willen als lijsttrekker voor EP2019. Maar voor minder kan hij het nauwelijks doen; de kans dat de PvdA bij die Europese Verkiezingen van 2019 meer dan één zetel zou halen is nagenoeg nul, zoals de zaken nu staan.

Ondertussen is zoveel gaande, dat de kans dat de EU de komende vijf jaar in haar huidige vorm overleeft wat mij betreft fifty-fifty is. Op zin best. Het is ironisch dat Timmermans een stevige bijdrage heeft geleverd aan het creëeren van die situatie.