The power of Edutainment
Edutainment is een nieuw woord dat uitdrukt dat de kracht van onderwijs en indoctrinatie als één fenomeen kan worden gezien.
Al ligt het wat subtieler in de benadering van de onderzoekster die hier aan het woord komt. Het zijn clipjes als deze die je doen realiseren dat economie een sociale wetenschap is, en dat steeds meer economen zich op het terrein van sociologen begeven naarmate hun professie een betere naam heeft dan de van de sociologie.
Als je daar even over nadenkt moet je je realiseren dat dit niet vrij is van een scala aan risico’s. Dat iemand er onderzoek naar doet is prima, maar een van de problemen met economen is dat ze altijd onderzoek doen vanuit het perspectief er een nuttige activiteit uit te laten ontstaan. Dat het daardoor ook een type onderzoek is waar je een beter oog op moet houden dan gemiddeld wordt nog niet overal begrepen. Dit onderzoek – met heel gunstige effecten – laat ook zien hoe eenvoudig de manipulatie van mensen in gang kan worden gezet door een overheid die daar baat bij heeft.
Edutainment, which La Ferrara describes as a combination of education and entertainment, is the idea that media can be entertaining while conveying an educational message.
Her work on edutainment began with an unsuspecting type of media: soap operas. In the 1960s, telenovelas gradually entered Brazil, one municipality after the other. The families shown on TV were vastly different from the typical Brazilian families at that time. The female characters portrayed on the show usually had one or no children, while there were many children in most Brazilian families. Data showed that fertility rates in cities receiving this type of programme started dropping.
Following up on this Eliana collaborated with a Nigerian production company to develop an edutainment programme centered on the topic of HIV prevention. The results were striking. People who watched the telenovela not only knew more about how to protect themselves against HIV and how to treat the disease, there was also an increase in test rates and in use of contraception.
Publicatie 28 augustus
“Edu-tainment” = ‘social engineering’.
Geen zelfstandig nadenken meer, geen vrijheid van menings-uiting meer.
Maar manipulatie en knechting.
@Cool Pete 20 oktober 2019 om 11:40 Sommige mensen hebben een zetje nodig bij het zelfstandig nadenken, bijv. ter voorkoming van HIV-AIDS. Als het Nigeriaanse edutainment programma ook helpt bij de vermindering van de overbevolking zou het helemaal mooi zijn.
@ BegrensEuropa!
Dat klopt, maar je voelt natuurlijk zelf ook wel aan dat het lang niet allemaal positieve zaken zijn die op deze wijze gepromoot worden.
De moderne massa media hebben een enorme invloed op het stemgedrag van de bevolking, ze sturen de democratie.
De hier uit te trekken conclusie is dat zij die de media controleren de marionettenspelers zijn die bepalen wat er in de democratie gebeurt.
Als je een goed functionerende democratie wilt hebben is het dus cruciaal dat de media geen eenzijdige politieke kleur hebben, dat dit niet het geval is moge duidelijk wezen.
Het resultaat daarvan is vervolgens dat jij jezelf hier BegrensEuropa! noemt.
@Ravian 20 oktober 2019 om 14:24 De media lijken op een bizarre manier op dezelfde manier last te hebben van het verval van de redelijkheid als ikzelf en met mij vele anderen. Zo durven de media alleen maar mainstream gedachten over te brengen, waar ik met rationeel-kritische reacties tegenin ga. Het verschil is alleen dat de mainstream mensen dat onder eigen naam kunnen doen terwijl de meer kritische geesten, of hun familie, direct nadeel ondervinden van hun standpunten, zeker als die over islam, migratie, klimaat en EU gaan, ook al worden ze nog zo redelijk onderbouwd. Edutainment lijkt me relatief ongevaarlijk, zolang het zich uitsluitend op neutraal politiek terrein begeeft. Anders wordt het propaganda, en daar hebben we al genoeg van. Dankzij het platform dat de media bieden en slechts mondjesmaat aan kritische geluiden. We zullen er nog een tijdje mee moeten leven.
Het door de overheid, dwangmatig, via belasting-geld,
aan de burger opleggen van de NPO,
is juridisch on-aanvaardbaar : een verplicht “abonnement”.
Staats-Omroep. Juridisch aanpakken.
Subsidies zijn perverse prikkels.
Alle subsidies= belasting-geld, stoppen.
Eudutainment straks ook bij pauw en janknek: Hoe je samen met een dobberneger proletarisch kunt shoppen bij de hema.
@ BegrensEuropa!
Ik ben er al lang van overtuigd dat het allemaal niets met “durven” te maken heeft, zowel wat de media als wat de politiek betreft.
De media is gewoon gekaapt door het salonsocialisme, en in de politiek krijgen diezelfde salonsocialisten macht toegeschoven door lieden wier hoofdmotivatie het vullen van de eigen zakken is (hoi Mark).
Hierdoor is eenieder die het niet met de salonsocialisten eens is inmiddels vogelvrij verklaard.
Voor een niet policor mening uitkomen, om het even op welke manier, kun je inmiddels niet meer onder je eigen naam doen, omdat er in dat geval in no time middels Facebook & Co een “strafexpeditie” tegen je op touw gezet wordt.
Gewoon fysiek geweld dus, toegepast door lieden die zichzelf de “antifascisten” noemen.
Actief worden in de politiek kun je, om diezelfde reden, ook al niet.
En als je ergens werkt, of bijvoorbeeld nog kinderen op school hebt zitten, zijn ook dat redenen om toch maar je mond te houden, en vooral geen politieke activiteiten voor partijen als PVV of FvD te ontwikkelen, omdat dit je dan dikke kans je baan kost, en je kinderen hun opleiding.
Zo diep zijn we inmiddels gezakt in “democratisch” Nederland.
Tot slot moet je niet te licht denken over “edutainment”, ook als er geen botte politieke boodschap in zit kan het toch kwalijke bedoelingen en/of uitwerkingen hebben.
Zo is men, bijvoorbeeld, een jaar of veertig geleden begonnen met dieren in natuurdocumentaires naampjes te geven, ze zogezegd te vermenselijken.
De gevolgen daarvan zijn zaken als de enorme groei van het veganisme, mensen die hun huisdieren als hun kinderen behandelen, het ontstaan van een politieke club die zich “partij van de dieren” noemt, en het ontstaan van organisaties als de SPCA, die na natuurrampen in de derde wereld daar met ambulances en andere moderne medische uitrusting naar toe trekken om er de straathonden te redden, terwijl de mensen er nog in de goot liggen te creperen.
En tegenwoordig is daar dan bijvoorbeeld de explosie aan zogenaamde “duo-penotti” reclames, die de autochtone Europese bevolking rijp moeten maken voor de geplande grote vermenging, voor de grote etnocide.
Een zekere Goebbels heeft ooit eens gezegd, “De beste propaganda is de propaganda waarvan men niet in de gaten heeft dat het propaganda is”.
Het zijn dus niet zozeer de botte politieke boodschappen waar we bang voor moeten wezen, waar we bang voor moeten wezen zijn de zaken op de achtergrond die ongemerkt ons denken manipuleren.