Slachtofferschap als macht der gewoonte
Slachtofferschap is een beetje macht der gewoonte geworden. Weinig is nog maar eigen schuld: er is altijd iemand anders die het heeft gedaan, of schuld draagt.
Slachtofferschap is een beetje macht der gewoonte geworden. Weinig is nog maar eigen schuld: er is altijd iemand anders die het heeft gedaan, of schuld draagt.
Angela Merkel demonstreerde deze week weer eens de echte, onvervalste EU solidariteit met kleinere landen, na een oproep van Tsjechië daartoe.
Een bijverschijnsel van het woke tijdperk waarin we leven is dat je dingen anders gaat beredeneren. De rel rond Sydney Smeets is er een pronkstuk van.
De verhoudingen tussen de EU en Rusland zijn officieel het absolute nulpunt genaderd als je af gaat op wat Brussel er over zegt. Het kwispelende EU-stompje maakt in Moskou geen indruk.
Het meest zorgelijke aan Corona is de verwoesting die plaatsvindt bij de schijnbare slagkracht en moraal van politici. Die nemen snel af.
Het heet soft-prostitutie, maar wat zijn de aanbiedsters anders dan hoeren met hersens? De maatschappij verandert, en niet ten goede.
Vandaag is het Nine-eleven. De dag waarop in 2001 in de USA een aantal vliegtuigen zich in wolkenkrabbers boorden. Waarop massa’s migranten hun verraad aan onze beschaving uitten met de kreet Allahu Akbar.