Hoe ondoordacht ook, de buitenwacht zal zich er vast mee vermaken. Maar er komt tekening, de DENK-groep rond Özturk isoleert zich.

Waar doet me dit nog het meest aan denken? Aan de manier waarop toenmalig CDA-voorzitter Marnix van Rij poogde het CDA naar zijn hand te zetten omdat hij vond dat zijn partij er met leider Jaap de Hoop Scheffer niet komen zou. Dat was een coup die zelfs De Hoop Scheffer niet over zijn kant liet gaan, en Van rij verdween van het politieke toneel. Pas in 2015 kwam hij voor het CDA terug in de senaat, en begin dit jaar werd hij bewindhebber van St. Eustatius. Zijn eertijdse coup was ondoordacht, slecht uitgevoerd en werd daarom in de kiem gesmoord

Wat ik maar zeggen wilde: als je een coup pleegt moet je weten waar je op uit bent en hoe je het bereiken gaat. Die indruk heb ik van Özturk in geen geval.

Aanvankelijk kreeg ik de indruk dat de eliminatie van Kuzu als oogmerk had een voor Özturk gevaarlijke klip te verwijderen. Azarkan had als Marokkaan weinig invloed op het Turkse partijkader, en zou zich wel schikken, leek de achterliggende gedachte. Maar Azarkan wierp zich op als arbiter en tussenpaus, en werd daarom een probleem. Diens voorstel dat Özturk het voorzitterschap van de partij zou neerleggen was redelijk, maar niet in het belang van Özturk. Dus werd ook Azarkan tot vijand verklaard, en moest ook hij weg. Hoe subtiel dat werd aangepakt ziet u hierboven.

Maar Azarkan gaat niet. En hij heeft het electorale gelijk aan zijn kant:

Dat deze strijd snel beslist zal worden is onwaarschijnlijk. Begin juni was er een partijbijeenkomst gepland waarop Kuzu zijn kant van het verhaal zou kunnen toelichten, maar dat zal door de Corona-crisis wel worden uitgesteld. Dat bood Özturk de gelegenheid ook Azarkan opzij te zetten, aangezien hij in de tussentijd zijn positie binnen DENK zal kunnen versterken.

Özturk geeft echter steeds meer de indruk van een in zijn heuvelfort opgesloten dictator die wild om zich heen slaat, maar er voorlopig niet uit te peuteren zal blijken.

Hoe dit zal aflopen? Daar zijn nog maar twee mogelijkheden toe denkbaar: een Nederlandse oplossing of een Turkse. De Nederlandse is dat ergens tegen de herfst alsnog een partijcongres gehouden wordt, waarop de ledenbesluiten welke lijn ze willen volgen, en voor welke richting een diep gat wordt gereserveerd. Of een Turkse oplossing: dat er vanuit Ankara een afvaardiging komt die vrede moet stichten in de lokale partijafdeling van de AKP (de Erdogan-partij).

Hoe het uiteindelijk gaat aflopen zullen we vermoedelijk pas bij NL2021 zien. Als de Özturk-Denkers om de Turkse stem gaan strijden met de Kuzu-Marokkanen  (verwachting: elk hoogstens één zetel). Ik moet toegeven: ik kan niet wachten.

---

De eerdere analyse en eventuele vervolgen van de situatie binnen DENK vindt u op Veren of Lood hier,