Als je als vrouw een lastige kerel wordt betast in het Openbaar Vervoer is het niet altijd makkelijk je stekels op te zetten. Tenzij….

Tenzij je bereid bent staande te reizen:

🆘‼️😂⚔️ Haha! These hedgehog hotpants for women should be immediately imported to Australia, Europe and North America. Bravo! pic.twitter.com/Gt7kx1bOSO

— Onlinemagazin (@OnlineMagazin) August 31, 2017

Dit filmpje is vrijwel zeker opgenomen in een Aziatische stad; de belager lijkt Chinees te zijn. Maar als vrouw in een overwegend islamitische stad in een islamitisch land is het leven een hel in het OV – als je geluk hebt tenminste. Want een behandeling al la Tahrirplein (volledige verkrachting door een horde dol geworden mannen) kun je niet volledig uitsluiten.

De volslagen hysterie van zwaar gefrustreerde mannen die nooit een vrouw zien zoals zij is, en te arm zijn er een echtgenote op na te kunnen houden is een te sterke incentive voor seksueel geweld om het te kunnen tegengaan. Dat is geen boze islamofobe theorie, dat is de geattesteerde praktijk in veel islamitische landen waar je geacht wordt ondanks alles min of meer normaal over straat te kunnen gaan – zoals Egypte.

Mij deed het denken aan een liedje van een jaar of dertig geleden dat niet alleen gericht was tegen het dragen van bont, maar aan het einde ook nog een indicatie gaf van waar het op uitdraait met activisten die financieel succes krijgen. Je zou het bijna – met de wijsheid achteraf – een voorzienend liedje kunnen noemen. Want Urbanus, daar kan ik nu echt niet meer om lachen.

Volledige tekst:

Madammen Met Een Bontjas

(Tekst en muziek: Urbanus)

Nee, ik hou nie van madammen met nen bontjas
Madammen met nen bontjas zijn gemeen
‘k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas
Tegen madammen met nen bontjas zeg ik neen

Ik denk dat ik het jullie nu wel kan vertellen
Ik ga een zaak beginnen in madammevellen
‘k Ga ze vangen op de Avenue Louise
Op banketten, paardenrennen en deftige recepties

In de Saturday Night Fever pub
Bij de Rotary en de Lion’s club
Met m’n grote muizeval en m’n flesje vol vergif
Vang ik er zoveel ik er maar wif

Want ik hou nie van madammen met nen bontjas
Madammen met nen bontjas zijn gemeen
‘k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas
Tegen madammen met nen bontjas zeg ik neen

Hunne rug en hunnen buik, die naai ik aan elkaar
Daarvan maak ik een luchtmatras of een vliegende sigaar
Van hun tenen maak ik champagneflessestopsels
En een sterk insecticide van het vel onder hun oksels

Van hun tepels maak ik pleistertjes om fietsbanden te plakken
En de wallen onder hun ogen worden blauwe vuilniszakken
En hun venusheuvels raak ik ook wel kwijt
Daarvan maak ik een heel groot Smyrna-tapijt

Want ik hou nie van madammen met nen bontjas
Madammen met nen bontjas zijn gemeen
‘k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas
Tegen madammen met nen bontjas zeg ik neen

Van hun neus maak ik een stopcontact of een arbiterfluitje
Van hun lippen elastiekjes om geleipotten te sluiten
En zo maak ik vanalles in echt madammeleer
M’n winkeltje zal draaien, m’n financies nog veel meer

En als ik eenmaal rijk ben, dan kan ik ze bestellen
Mijn twee heel dure mantels in stekelvarkensvellen
Eén voor meneer Urbanus en één voor zijn madam
Zo hebben we altijd plaats op de bus en op de tram