Steeds complexere verhalen over Brexit – basis onveranderd
Over Brexit worden de verhalen steeds opgewondener, nu met nog twee weken te gaan tot een No-Deal Brexit iedereen poogt de schuld af te schuiven.
Omvang van incompetentie cq kwaadaardigheid van EU zult u niet snel beter geïllustreerd zien.
Alvorens de mechanica van de bewegingen van komende week te bespreken, moet ik eerst nog maar eens constateren dat ik nog steeds overtuigd ben – meer dan ooit zelfs – van een No-Deal-Brexit op 29 maart. Alle bewegingen die anders suggereren zijn niets anders dan politieke slaapmiddeltjes, een poging die mensen te hypnotiseren die angstig rondom ijken naar een ontsnapping aan wat zij als hun doem zien. Als die ontsnapping er ooit was, is het laatste punt van terugkeer al maanden voorbij.
In de tussentijd tot 29 maart moet de zaak aan elkaar worden gepraat – steeds frenetieker, met steeds minder kennis van zaken. Het journaal staat er dagelijks vol mee.
De belangrijkste reden voor mijn overtuiging nu? Dat het politieke zelfmoord zou zijn om nog iets anders door te drukken op dit laatste tijdstip (rechts). Het moment is niet naar reddingen op het laatste moment, maar naar waarschuwingen die kunnen worden vergeten als alles goed gaat, maar waarop kan worden gewezen als de doemdenkers ondanks alles gelijk krijgen. Premier May (zie illustratie) zou mogelijk kunnen sneuvelen als politiek leider van het UK, maar ook dan zal er niemand komen die de verantwoordelijkheid nemen durft om in Brussel om uitstel te vragen. Wie dat doet (èn wie er achter gaan staan) kan politiek met pensioen, ingewikkelder is het niet. De Britse democratie is dankzij het districtenstelsel heel wat directer dan het onze.
WATCH | "This House voted for the entire removal of the backstop… it is harder to leave the backstop than it is to leave the European Union under Article 50!" @Jacob_Rees_Mogg sums up the fundamental issue with the backstop trap. Ditch it or go WTO!https://t.co/ntwXbJeHQw pic.twitter.com/eIcyOFAKGz
— Leave.EU (@LeaveEUOfficial) March 11, 2019
Deze week
Vanavond vindt er opnieuw een belangrijke stemming plaats waarbij premier May opnieuw haar vermaledijde deal in stemming brengt (vorige keer met een ongekend verschil van 230 stemmen verslagen), en die gaat het opnieuw niet halen. Labour heeft al aangekondigd dat May heeft gefaald in haar onderhandelingen. Daarmee is elke kans verder verkeken, aangezien slechts een deal tussen May en Corbyn die deal enige kans zou kunnen geven.
Om haar deal nog enige kans te geven ging May gisteren nog naar Brussel Straatsburg en Hey presto: kwam terug met de mededeling dat de EU toch nog garanties gegeven had die de angel uit de Ierse backstop zouden halen. Vanmorgen goot haar eigen Minister van Justitie er koud water op:
Dat maakt het einde van de May-deal vanavond bijna tot een hamerstuk – een weghamerstuk. De geldmarkten – die niets moeten hebben van onzekerheid – snapten dat als geen ander. Het Britse pond begon prompt weg te zakken. Had Timmermans eindelijk eens gelijk:
Het schema voor de komende tijd ziet er zó uit. We gaan nu naar stap 2:
De stemming over een No-deal ziet er slimmer uit dan zij is. Ook daar gaat niemand vóór stemmen, maar dat hoeft ook nauwelijks. Want aan het eind van dit rijtje stemmingen en geen van deze stemmingen haalt een meerderheid, dan is een No-deal sowieso een feit. Dat is wat indirect op 14 mei besloten zal worden, en waarvan ik verwacht dat het met veel spektakel op een nieuwe nederlaag voor de regering zal uitlopen. Wat niet helpt is dat de EU heeft aangekondigd te eisen dat als een uitstel langer wil duren dan tot en met 24 mei, het UK eerst verkiezingen moet houden. Juncker voegde er nog zijn bekende mantra aan toe dat er verder net meer onderhandeld wordt. Dat zal May echt niet helpen.
Pijnlijk voor May, maar een welkom extraatje voor de No-Deal Brexiteers is dat de Daily Express gisteren in herinnering bracht dat IJsland liet optekenen NOOIT meer de EU in te willen. Het land trok de aanvraag na de economische crises na 2010 in 2015 in. En met IJsland gaat het sindsdien verbazingwekkend goed, vanuit EU-perspectief:
However, after years of strong growth, Icelandic debt to disposable income is, at 151 percent, the lowest in the Nordic region, while gross domestic product per capital is 30 percent above the average in the EU, according to the country’s statistics office.
Meer over Brexit op Veren of Lood vindt u hier.
Een heikel punt blijft de Noord-Ierse grens…. Engeland gaat het zeker redden zonder het EU-lidmaatschap. De handel zal haar weg vinden. Engeland is voor Duitsland en voor Nederland een heel belangrijk exportland (aan Engeland hebben we meer dan aan Spanje, Italië, Portugal en Griekenland bij elkaar). Met de andere landen en (voormalig) Gemenebest landen heeft Engeland heel veel “achterland”. Ook Nederland exporteert steeds minder binnen de EU.
In 1996 was 81% van onze export voor de EU, verleden jaar was dit 72%. De belangrijkste exportpartner voor Nederland is Duitsland, met 23%. Daarna komen Belgie (10%), Engeland (9%) en Frankrijk (8%). De grootste niet-EU-handelspartner is de VS, met ruim 4% van de totale export. Als we met Duitsland, België, Engeland en Frankrijk een handelsverdrag sluiten kunnen we zo uit de kostenverslindende EU stappen. We zijn de grootste netto betaler en we hebben nog geen 4% zeggenschap!
De tijd zal leren of het inderdaad tot een “No Deal” brexit komt.
Het zou me niet verbazen als er toch uiteindelijk voor een tweede referendum wordt gegaan op grond van het feit dat de informatie zo aantoonbaar verkeerd was, of, meer pragmatisch, men banger blijkt voor de eleectroale consquentes van “No Deal” niet stoppen dan voor het doorzetten.