De ECB doet er volgens Mario Draghi alles aan om de inflatie een beetje op te krikken, want de Europese Centrale Bank is bang voor deflatie. De gedachte is dat met het aanwakkeren van inflatie ook de economie weer (krakend) op gang zal komen.

Daarvan kunnen ze in Brazilië alleen maar dromen. Het land – de grootste economie van Zuid-Amerika (waar het sowieso niet goed gaat) – is in een spiraal van stagflatie terecht gekomen, en lijkt een heel harde landing te zullen meemaken. De Braziliaanse reaal is sinds juni 2014 met 46% gedevalueerd, en de Centrale bank heeft de rente op 14,25% gezet, maar helpen doet het nog niet echt. Stagflatie is zeer moeilijk te bestrijden. Als men inflatoire maatregelen toepast, wordt inflatie nog verder in de hand gewerkt, maar deflatoire maatregelen doen de toch al stijgende werkloosheid nog verder toenemen.

De cijfers liegen er ondertussen niet om: het BNP is afgelopen jaar met 4,5% gedaald, de werkloosheid loopt op en is nu 8,9% maar blijft stijgen, de productie daalde met 3,1%, bedrijfsinvesteringen met 4%, en de inflatie zit boven de 10%. Tel daarbij op dat de industriële productie al ruim 19 maanden achtereen daalt, en het zal U duidelijk zijn dat er iets helemaal mis gaat in Brazilië.

En dan hebben we het nog niet gehad over de politieke crisis. Een groeiend financieringstekort wordt gecomplementeerd met een regering die in corruptieschandalen verwikkeld is. Men bezuinigt nu door de overheid deels te sluiten (Amerikaans voorbeeld?), maar de regering is verlamd door de arrestatie van politieke sleutelfiguren.

Nu zijn er meer landen waar het tamelijk slecht gaat, zowel wereldwijd: Rusland, Japan, Taiwan, China, (een groep landen waar vandaag de USA zich bijvoegde) – als binnen de EU: Italië, Spanje en het eeuwige probleemkind Griekenland. Maar Brazilië spant momenteel de kroon.