Den Haag is de stad van Vrede & Recht. Theoretisch althans. Want ook het illusionisme waar Dan Haag zo graag mee pronkt bleek gisteren haar inwonders teveel te kunnen worden.

De rel rond de asielmigranten die tijdelijk waren ondergebracht in het voormalige ministerie van Sociale Zaken (oh ironie!) is een duidelijk signaal dat er nu snel een einde moet komen aan de ongeclausuleerde opvang van iedereen die kans ziet onze grenzen over te steken. Dat een hele groep op de stoep ging zitten rellen (wildkamperen) om ons nationale schuldbesef nog eens een extra slinger te geven laat zien hoe ver het is misgelopen. Meer nog: wat er gebeurt als men mensen alleen maar in de watten leggen wil. Of dit althans beweert. Je kweekt ‘verwende-kinderen-gedrag’.

Eisen om televisie op de kamer, over het eten, en ‘gebrek aan privacy’ laten zien met welke verwachtingen men hier binnenkomt. Natuurlijk kan het ook dat deze mensen door de asielmaffia zijn opgestookt tot wat we gisteren zagen, maar dat zou getuigen van een enorme plaat beton voor het hoofd van de organisatoren. Want wie niet beseft dat Nederland dit zat is, is sociaal zwakzinnig.

Dat betekent niet dat het allemaal rozengeur en maneschijn is in zo’n AZC. Een verblijf betekent al snel enige jaren indolentie – niet in het minst veroorzaakt door de enorme aantallen die binnenstromen, waardoor een betere afhandeling en de start van een integratieproces worden bemoeilijkt. Dat dit direct te wijten valt aan de opstelling van de Nederlandse overheid is een feit (véél te ruimhartig), maar nu net niet waar de bezwaren van deze club protesterende uitvreters zich over opwond.

Nu de groep die hier zo’n lawaai maakte de stad inmiddels verlaten heeft, wordt het de hoogste tijd dat Van Aartsen c.s. de balans opmaken en met de ministeries die in hun stad hun thuisbasis hebben rond de tafel gaan. Al is de vraag intussen gerechtvaardigd of Van Aartsen daartoe de juiste man is, de afgelopen jaren lijken het tegendeel te suggereren. De spontane tegendemonstratie tegen de klepperende pannenparade die gisteren dor de asielmigranten werd ingezet, werd door de politie (wie is ook alweer het hoofd daarvan in Den Haag?) onvriendelijker bejegend dan verstandig was. Omdat daarmee werd gedemonstreerd dat wat de bewoners willen of zouden kunnen bijdragen niemand ook maar ene ruk interesseert. Terwijl de klachten zowel concreet als gerechtvaardigd waren.

Even ter herinnering: spontane demonstraties zijn in Nederland bijzonder zeldzaam. Dat dit nu de kop opsteekt zou als een teken aan de wand moeten worden gezien: het kookpunt wortdt gevaarlijk dicht genaderd.

Hoe dan ook, het moet maar eens klaar zijn. Het draagvlak voor opvang is verkruimeld, de asielmigranten zijn boos omdat het hier geen Luilekkerland blijkt, en ze eisen een luxe behandeling die alleen gebaseerd is op het feit dat ze hier de grens zijn overgestoken. Ongetwijfeld kan het velen niet schelen waar het vandaan moet komen, maar de Nederlander die het betaalt ziet het met lede ogen aan.

Het klinkt een beetje feodaal misschien, maar zou het geen goed idee zijn om binnenkomende migranten er eerst eens op te wijzen wie er voor hun verblijf betaalt, en dat we niet op hen zaten te wachten? Geen idee waar ze hun ideeën over de gang van zaken hier vandaan hebben, maar het wegnemen van dergelijke misverstanden kan nooit kwaad. En wie dan begint stennis te schoppen, kan zonder gewetensbezwaren op de boot terug naar de plek van herkomst worden gezet.

Ook goed voor de economische werkgelegenheid in de scheepsbouw, zullen we maar zeggen.